Hindi maipaliwanag ni Leon ang nararamdaman habang kasama ang anak niyang si Eros. Gusto niyang maiyak sa saya ngunit baka isipin ng anak niyang nababakla siya para maiyak kahit wala namang nakakaiyak. âWhen are you turning three?â hindi niya mapigilang tanongin. He wanted to celebrate their birthday with him. He wants it grand. Heâs not fond of celebrations. Sumisipot lamang siya sa mga okasyon para sa negosyo at tanging negosyo lamang. He only attended big events to promote his company or anything about business. Hindi niya na maalala kung kailan siya huling nagpunta sa isang birthday celebration na naging masaya siya. Now he understands why people sometimes anticipate for celebrating some life important events. Ni minsan ay hindi niya naramdaman kung ano ang pakiramdam ng pag-ce-celebrate ng birthday, ng pasko, ng bagong taon, na masaya. âTheyâll turn three next month,â sambit ni Chandria. âKasabay ng pag-alis ko sa Pinas. Babalik na rin kami sa Greece.â Agad na nangunot ang ka
Malamig ang ihip ng hangin ngunit sakto lang ito para kahit papano ay makaramdam siya ng kaginhawaan kahit saglit. Theyâre in a garden outside the hospital and thereâs only the two of them. Sobrang tahimik nila at hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat na sabihin.âKung hindi ko nalaman⊠kailan mo balak sabihin sa âkin?â panimula ni Leon sa usapan.She bit her lower lip and looked at him. âTo be honest, I donât know. Hindi ko alam kung kailan ko sasabihin sa âyo.âThereâs no point of lying or denying anything. Kung maglilihim siya, siya lang din naman ang maba-bother. And besides, Leon deserves to hear her explanations and he deserves to know the truth. At hindi niya ipagdadamot ang bagay na âyon.Mapaklang natawa si Leon sa kanyang sagot. âSo, youâre not planning to tell me about them? Until when, Chandria? How long are you gonna hide away from me.ââHanggaât sa kaya ko,â diretsong sagot niya. âI was about to tell you about them, Leon. I mean it. But then after knowing youâre get
Tinitigan nang mabuti ni Chandria ang binatang abala sa pagsusubo ng pagkain kay Leil. Hindi lang siya ang nakatingin dito kundi pati na rin ang kapatid niyang si Zayn. Theyâve been observing Leon and she can say⊠heâs happy. Nakangiti ito habang abalang abala sa pagpapakain sa anak niyang si Leil.âDamn,â mahinang sambit ng kanyang kapatid dahilan para mapatingin siya rito. âI didnât know Leon has this side.âShe smiled at that and nodded her head. âMe, too.âHindi niya alam na ganito ang magiging approach ni Leon sa kanilang mga anak. Alagang-alaga nito si Leil kanina pa. After their conversation last night that was interrupted by Eros, she can see how Leon treats her differently now.âI canât believe it,â sambit ni Leil at tumingin sa pwesto niya. âI do really have a father. And itâs you, Mr. Stranger!âNapangiti si Chandria. Naikwento ni Leon ang tungkol sa banggaan nila nila ni Leil at Eros ng dalawang beses. And she thinks its fate taking the turns for them to meet. Siguro ngaây
âWhat exactly the fuck are you doing here, Allysa?â nag-iigting ang mga pangang tanong ni Leon sa dalaga.Yes, it was Allysa. Nakatanggap siya ng tawag mula sa kanyang ama na dali-dali niyang sinagot, only to find out it was Allysaâs mobile number. She pulled some string for it to appear like it was his fatherâs caller ID.âHindi ba pwedeng bisitahin ka?â she asked using her soft voice.Tinitigan niya lang ito. Hindi niya maintindihan kung saan galing ang galit sa kanyang dibdib habang nakatingin sa dalaga. Ayaw niya itong makita. At mas lalong ayaw niyang makita ito ni Chandria.âLeave this place, Allysa.â His jaw clenched. âWhile Iâm still nice.âSa halip na pakinggan siya ay matamis lamang itong ngumiti at bumuntong hininga. She then held his hand and smiled. âWhy are you acting so mad at me? Is it because I chose Leo before?âMas lalong nag-alab ang galit sa kanyang dibdib sa narinig. âLeave.ââI can choose you now,â sambit nito. âCome on, Leon. Letâs fix this. Naging sobrang mada
âBakit mo ako gustong makausap? And⊠how did you know I was here?â hindi niya mapigilang itanong sa binata.Hindi muna ito sumagot. Instead, he raised his hand to call for the waiterâs attention. Ngumiwi si Chandria at tinitigan nang mabuti si Marco. Doon niya napansin ang eyebags nitong parang healthy na healthy. Halatang hindi ito nagkaroon ng magandang tulog nitong mga nakaraang araw.âI followed Tito and you,â he said. âBibisita sana ako pero nauna kang lapitan ni Don Leonardo kaya naman sinundan na lang kita. Kamusta ang usapan niyo? Was he rude to you?âSo being rude is Don Leonardoâs specialty, huh. Na kahit si Marco ay naitanong ang bagay na âyon. And it seems like itâs normal to him. Siguro nga ay ganoon talaga ang pag-uugali ng ama ni Leon.Walang pagdadalawang isip siyang tumango at tipid na ngumiti. âGanoon ba talaga ang pag-uugali niya?âTumango rin si Marco sa kanya. âHeâs always like that. Dapat lahat ng gusto niya ay nasusunod, if not, there would always be a war. And
âDito na,â sambit niya.Sinunod naman ni Marco ang kanyang sinabi at tumigil ito sa mismong harap ng ospital. Tinanggal niya ang pagkakakabit ng seatbelt sa kanyang katawan at humugot ng malalim na hininga. Agad namang lumabas ng sasakyan ni Marco at umikot para pagbuksan siya ng pinto.Tipid niyang nginitian ang binata at humakbang palabas ng sasakyan. âThank you.ââAnything for you, Ria.âTipid niya lang itong nginitian at humugot ng malalim na hininga. She roamed her eyes all over the place and it landed at the man standing at the entrance of the hospital. Nakakunot ang noo nito at masamang nakatingin sa kanilang pwesto.Muling bumalik sa isipan ni Chandria ang mga litratong nakita niya kanina at ang kaninang natanaw niyang kausap nito. She wanted to come to Leon and ask him about that but⊠sino ba siya sa buhay ni Leon? Ano ang katayuan niya para magkaroon siya ng karapatang magtanong tungkol sa mga bagay-bagay sa personal na buhay nito?âLeon,â Marco greeted when he noticed Leon
Nakatitig siya rito. Hindi maproseso ng kanyang utak ang mga sinabi ng binata sa kanya. Tinitigan niya ito dala ng pagkakunot ng kanyang noo. Pakiramdam niya ay tumigil sa pag-ikot ang kanyang mundo habang nakatingin sa binata. âMahal kita, Chandria.â Leon reached for her hand and hold it tightly. âCanât you feel it? This is the reason why I want to build a family with you. This is the reason why I donât want you to leave. Hindi lang dahil sa mga bata. I love you, Chandria. So much.â Hindi niya alam kung ano ang isasagot sa binata. Nakatitig lang siya rito at parang hirap niyang i-process ang mga nalaman. Her heartâs beating erratically and sheâs lost for words. Pakiramdam niya ay tinakasan siya ng sariling tinig. âWhy do you keep pushing me away? Do you hate me that much? Do you want our children to experience what a broken family is like, Chandria? Do you hate me?â Nakatitig lang siya rito at habang nakatitig ay hindi niya napansin ang pagpatak ng luha sa kanyang mga mata. Mabili
KASALUKUYANG INAAYOS NI Chandria ang mga kagamitan ni Leil. Ngayon ang discharge ng bata kaya naman sabik itong umuwi. Even her parents are excited to visit Leonâs home. Hindi sana siya sasang-ayon dito ngunit ayaw niyang mabura ang ngiti sa mga labi ng kanyang mga anak kaya wala na siyang ibang choice kundi ang pumayag.âMommy, are you okay?â her son asked, Eros.Nag-angat siya ng tingin dito at tipid na ngumiti. âOf course, I am. Why do you ask?ââNothing.â Umiling ito sa kanya at lumapit.Maagap niya naman itong hinawakan sa takot na baka mahulog ito. Mabilis namang yumakap ang kanyag anak sa kanya. Walang pagdadalawang-isip niya itong niyakap pabalik at hinalikan ang sintido.âWhatâs wrong?â nag-aalala niyang tanong sa anak.âMahal po kita,â sambit nito habang yakap siya. âI love you so much, Mommy. Thank you for doing everything for me and my sister.âHe heart felt warm after hearing how Eros spoke her native language. Bahagya siyang kumalas sa kanilang yakapan at tinignan ang ka