Chapter 76

LIYANNA’S POV (PRESENT TIME)

Nakinig ako sa mga sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko sa mga narinig ko mula sa kanya. Pero isa lang ang alam ko nasasaktan ako. Kaya ba hindi na siya umuwi at kaya ba may kakaiba sa kanya noong huling pagkikita namin. Napansin ko na iba ang kulay ng mata niya. Medyo namumula at ngayon ko lang ulit naalala. Naisip ko lang baka puyat siya dahil mukha siyang pagod. Kaya pala ibang-iba siya sa Carlos na nakilala ko. Galit ako dahil bakit sa amin pa nangyari ang lahat ng ito. At bakit ang mga itinuturing namin na pamilya pa ang dahilan ng paghihirap namin.

“Hindi ko alam na ganun pala ang nangyari sa ‘yo. Ang sama niya talaga kasi ikaw na sarili niyang kapatid ay sinira niya ang buhay mo.” Umiiyak na sabi ko kay Carlos.

“Let’s forget the past, babe. Ang mahalaga buo na ang pamilya natin. At nasa kulungan na siya doon niya pagbabayaran ang mga ginawa niya.”

“Pero nakakalungkot lang dahil hindi mo ako tinanong. Alam ko na may mali ako dahil