“WALA ka bang balak mag paliwanag Eugene?” Napabuntong hininga si Eugene dahil sa sinabi ni Irene. Sigurado siya na nakatingin sa kaniya ang babae ngayon at inaabangan ang sasabihin niya. Nahuli na siya nito, sa nakalipas na linggo ay palihim siyang pumupunta sa bahay niya kapag tulog na ito para lang makakuha ng lakas mula sa asawa. Sa isang linggo na nakalipas ay marami nang nangyari. Nang umalis si Irene ay inis na inis siya sa sarili niya at ibinagsak lahat ng gamit na nasa ibabaw ng kaniyang lamesa. Kaagad niyang ipinag-utos na alamin kung sino ang nasa likod ni Hannah na siyang sakto naman na dating ni Mason dala ang balitang lalong nagpainis sa kaniya. Nakatakas si Hannah, at magpahanggang ngayon ay hindi pa ‘rin nila alam kung nasaan ito o kung sino ang nasa likod nito. Lalong nagpapainis kay Eugene ang bagay na iyon at lalo ‘ring nagpapatakot sa kaniya. Kaya hindi niya hinahayaan na lumabas si Irene ng bahay niya dahil natatakot siya na mapahamak ito. Ayaw niya na may mang
“Hey, sorry kung nawala si mommy at daddy ng isang linggo. Pero nandito na kami, ‘wag ka ng umiyak okay?” ngiting sabi ni Irene sa anak. “D-daddy! Bakit iniwan niyo kami? Bali wala lang bakasyon natin kasi wala kayo ni mommy!” Sa kabilang parte naman ay iyon ang sinabi ni Kylie sa ama na ikinatigil nito. Hindi ‘man niya nakikitang umiiyak ang anak ay ayaw niya pa ‘ring umiiyak ito. Isama mo pa na tinamaan siya dahil sa sinabi nitong bali wala ang bakasyon na iyon. Ang ginusto niya talagang mangyari ay maging memorable ang unang bakasyon nila ng magkakasama pero dahil maraming balakid sa kanila ay hindi iyon nangyari. “I’m sorry Kylie. Sorry kung iniwan namin kayo ni mommy, sa ngayon hindi pa ako mangangako na magkakasama tayo ng matagal pero kapag natapos na ang gulo sa office matutuloy na ang bakasyon natin okay? Don’t cry please ayoko na umiiyak ka,” Ngumiti siya ng pilit sa anak kahit pa na ang totoo ay nasasaktan siya. Napatingin si Irene kay Eugene dahil doon. Kahit na takpa
NAGISING si Irene nang maramdaman niya na mayroong humihimas sa kaniyang pisnge. Pagkadilat niya ay nanlaki ang mata niya ng makilala niya ang lalaking nasa harapan. “I-ikaw?!” Dali-dali siyang lumayo sa lalaki at doon niya lang narealize na nasa higaan pala siya. Napunta siya sa pinakang dulo niyon upang layuan ang hawak ng lalaki. Paano nga ba niya ito makakalimutan? Siya lang naman ang kaniyang huling naging amo sa states na minanyak siya kaya siya umalis sa trabaho—si Elijah White. “Hello to you too, my love. Did you miss me? Bakit ka naman tumakas saakin? Handa naman akong suklian ang pagamamahal mo,” Napailing si Irene dahil sa sinasabi ng lalaki. Kahit pa na maamo ang muka nito nang paraan kung paano siya nito kausapin ay alam niyang hindi iyon ang totoong ugali ng lalaki. Nagawa nga siya nitong kunin! Doon lang bumalik ang lahat kay Irene. Naalala na niya ang nangyari, magkasama sila ni Eugene habang naglalakad at bigla nalang mayroong nagtakip sa bibig niya at hinila si
Si Eugene iyon kasama si Roger at Mason. Mayroong isang lalaki sa gitna nila na nakatali sa upuan at duguan na ang katawan. Mukang palihim lang ang pagkuha ng video na iyon ngunit kitang-kita niya kung paano hampasin ni Mason ng isang bakal na hawak nito ang hita ng lalaki. Naputol ang video hanggang sa magpatuloy ito na ikinabitaw niya sa cellphone dahil kitang-kita niya ng biglang maglabas si Eugene ng baril at pinaputok ito sa ulo mismo ng lalaking bihag nila. Doon na pumasok ang napakaraming isipin kay Irene. Bumalik sa kaniya ang ala-alang ‘gulo’ na sinasabi nito na hindi niya pwedeng malaman. At ang pagpunta ng mga ito sa lugar na biglang nawala sa paningin niya. ‘M-mafia si Eugene! Kung ganon hindi ligtas ang kambal sa kaniya!’ takot na sabi ni Irene sa isip niya at napatingin sa pinto na sinabi ni Hannah na bukas. Hindi siya nagdalawang isip na lumabas doon. Nang masiguro niyang walang ibang tao sa paligid ay dali-dali siyang tumakbo at hinanap ang daan palabas. Kahit hindi
“EUGENE!” Sigaw na tawag ni Kayla sa kwarto nito ngunit nang buksan niya iyon ay walang ibang tao doon. Sa pagkakatanda niya ay palaging naroon ang lalaki lalo na at na-mimiss nito ang kaibigan. Naiwan kasi ang amoy nito sa kanilang kwarto kaya hindi ito lumalabas doon. “Kayla? Anong nangyayari sa’yo at parang nagwawala ka?” Agad na napalingon si Kayla sa nagsalita at doon ay nakita niya si Eva. Kung hindi ‘man niya makausap si Eugene, si Eva malamang na makakatulong sa kaniya! “A-ate Eva! Ate Eva sabihin mo saakin ang totoo, Mafia ba kayo?! Totoo ba ang sinasabi ni Irene?! H-hindi! Mamaya na ‘yan! Tulungan mo akong kumbinsihin siyang ‘wag umalis!” Natigilan si Eva dahil sa sinasabi ni Kayla. Ang totoo ay palabas siya ng kwarto niya dahil pupunta siya sa hideout para kausapin sila Eugene kung may balita na ba ngunit natagpuan niya si Kayla na sumisigaw kaya kinausap niya muna ito. Pero sa sinabi nito ay natigilan siya at hindi makapaniwala. “S-sandali, si Irene?! Nandito na si I
Hindi makapagsalita ang pulis dahil ang lalaking nasa harapan niya ngayon ay kilalang-kilala niya. Sa kanilang trabaho ang pinakang iniiwasan nila ay ang Alvarez. Kilala ang Alvarez sa pagiging makapangyarihan at malakas na tao na kaya kang paluhurin sa harapan nito. “E-eugene ang kotse mo…” wala sa sariling sabi ni Roger na ikinalingon ni Eugene dito. Nabitawan niya ang kwelyo ng pulis at hinawakan si Roger na nakatalikod sa kaniya. “R-roger anong kotse?! Hindi ko kotse ‘yan hindi ba?! Hindi sa kanila ‘yan!” nagsimula ng tumulo ang luha ni Eugene dahil doon. Natahimik naman ang paligid lalo na ang mga pulis na naroroon. Iyon ang unang beses na nakita nilang umiiyak ang isang Eugene Alvarez. Ang nakakatakot na bulag na bilyonaryo ay umiiyak sa harapan nila. *** BIGLA nalamang umiyak ang babaeng niligtas ni Keith kaya agad siyang napalingon dito. Mabilis siyang lumapit sa kinahihigaan ng babae at tinawag ito. “Miss! Miss ayos ka lang ba? Bakit ka umiiyak?! May masakit ba sa’yo?!”
“HINDI ko na kailangan tanungin kung siya ba ang ama ng mga anak mo dahil halata naman. Bakit hindi ka nalang pumunta sa kaniya Irene? Malapit lang siya dito,” Hindi nakasagot si Irene sa sinabi sa kaniya ni Irene. Nakatitig lamang siya sa folder na binigay sa kaniya ni Keith kung saan naglalaman iyon ng inpormasyon tungkol kay Eugene. Ilang araw na silang hinahanap ng lalaki at based sa nabasa niya ay wala na sa sarili ang asawa niya dahil sa pagkawala nila. Hindi na niya napigilan ang pagtulo ng luha niya dahil doon. Si Keith naman ay naawa sa babae kung kaya agad niya itong niyakap. Hindi ‘man sabihin ni Irene kung bakit ito lumalayo kay Eugene ng araw na ‘yon ay alam niyang malalim na dahilan ito. Alam niya na mahal ‘din ito ni Irene lalo na at pinakuha siya nito ng impormasyon tungkol sa lalaki. Kilala niya si Eugene Alvarez, sino nga bang hindi? Sikat na bilyonaryo ang lalaki lalo na at famous ito sa pagkakakilala ng lahat bilang isang bulag. Hindi mahirap sa kaniya ang maka
Natigilan siya at napatingin sa kaniyang harapan. Nakita niya si Randy doon at gulat na gulat na makita siya. “R-randy, shhh!” agad niyang hinila si Randy papunta sa labas. Hindi makapaniwala na nasaharapan niya ang babae, ilang linggo na nila itong hinahanap at araw-araw ay nakikita niya kung paano bumagsak ang kaniyang amo na si Eugene. Maging siya ay nalulungkot sa pagkawala ng mga ito kahit pa na sandali palang niyang nakakasama si Irene ay naging close na ‘din sila. “R-randy, please ‘wag mo akong isusumbong ngayon! Kailangan ko lang pumunta ngayon dito para magpaalam sa kaniya,” sabi ni Irene ng huminto sila sa gulid ng rest house kung saan walang ibang tao doon. “Magpaalam? Alam mo ba kung gaano nagdudusa si boss ngayon? Nakita mo naman siya hindi ba? Bakit ngayon ka lang nagpakita at aalis pa!” Hindi na napigilan ni Randy ang sigawan ang babae dahil mahalaga pa ‘rin sa kaniya si Eugene. Parang kapatid na niya ito lalo na’t sabay silang lumaki sa bahay ng mga ito. Kahit pa na