Share
Kabanata 58
Related chapters
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 59
Nakatayo ako sa loob ng banyo. Matapos kong subukin ang kagustuhan ng kapalaran, ay isang sagot ang aking natanggap sa kailaluman ng aking mga tanong at pagkalito. I looked at the small rectangular pregnancy test I'm holding and tears suddenly streaming down from my eyes as I understood what it's telling me. I-I'm pregnant...Napahawak ako sa aking bibig dahil sa hindi ko mapigil na tuwa. I'm pregnant!Lumabas ako ng cubicle at tumingin sa salamin ng banyo. Nakangiti ako ngayon sa aking sarili na tila tuwang-tuwa at proud na proud sa nalaman. Pinagtitinginan ako ng mga babaeng labas pasok na sa banyo, pero sa ngayon wala akong pake sa kung ano man ang iniisip nila patungkol sa akin. Dahil higit pa sa kaligayahan.I'm pregnant!Buntis ako!Magkaka anak na kami ni Manuel!Hindi ko mapigilan ang mapaluha nang paulit-ulit dahil sa nalaman. I glanced at the mirror once again and smiled. I should not be here. Kailangan ko itong isabi kay Manuel. Paniguradong matutuwa iyon. Pinunasan ko a
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 60
“Your wife is pregnant, Mr. Villacura. What happened might had initiated an emotional trauma to her and it is not good for both the mother and the baby.” “Will s-she be alright, Doc?”“She needs to rest. We'll continue to monitor her. If nothing goes wrong along the way, pwede na ring makakauwi ang mag-ina mo.”“Thank you, Doc.”Nakapikit ang aking mga mata ngunit gising na aking diwa. Sa sobrang pagod ng nararamdaman ko ay hindi ko gaanong ma buksan ang talukap ng aking mga mata. Sa sobrang bigat nito, ay mas pinili ko na lamang itong ipikit.From the sound of my surroundings, I probably am at the hospital. Nang tuluyang natahimik ang aking paligid ay saka ko lamang pinilit ang sariling buksan ang mata. Kahit nanghihina ay nakaya ko pa ring makita si Manuel. Naka-upo siya ngayon sa aking gilid. Hindi niya pa nakitang nagising na ako. “You didn't tell me you're pregnant.” bulong niya sa sarili. “I should have known better...” aniya na tila sinisisi ang sarili. Kinuha niya ang aking
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 61
Kinabukasan nang mag umaga ay may order na galing sa doctor na puwede na akong umuwi. Ang kailangan ko lang ay magpahinga nang maayos. Habang papa-uwi kami, si Manuel ay panay nakaw ng tingin sa akin. Kada minuto rin siyang nag-tatanong kung may masakit ba sa akin o di kaya ay may gusto ba akong kainin. Nang mainip ako sa kaniya, ay saka lamang siya tumahimik. Ngayong alam niyang hindi lang pag-iinarte ang dahilan ng manipis kong pasensya ay agad na siyang nagpaparaya. Wala ng paligoy-ligoy pa. Ayaw niya atang kumalaban ng buntis. Nang may nakita akong isang bakeshop, natakam ako sa croissant na kinakain ng isang customer. Agad kong 'tong sinabi sa asawa kong nagmamaneho. Sinabi ko sa kaniya na i take out nalang namin at sa bahay na lamang namin kainin. Hindi siya pumalag sa gusto ko. Siya lamang ang hinayaan kong bumili dahil namangha ako sa mga design ng cake na dinidisplay. Pagkatapos niyang mag-order ay lumapit siya sa akin at laking gulat ko nang kay raming croissant ang binili
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 62
Aside sa morning sickness ko, isang masamang balita ang bumungad sa amin sa umaga. Ang pagkagalit ko kay Manuel ay napalitan ng kaba. Dahil si Honey, ang kaniyang pinsan, ay naaksidente ang sinasakyang kotse ngayon lang. Kasabay ng driver ng sinasakyan niya ay agad siyang isinugod sa hospital. Nang ma verify ng kompanya ang nangyari ay agad nilang tinawagan si Manuel upang ipaalam.Ngayon na sa Hospital kaming dalawa ni Manuel. Noong una ayaw niya pang pumayag na sumama ako at baka ano pang mangyari. Kausap niya ang dalawang tauhan niya sa kompanya habang ako ay na sa gilid ni Honey. Alam kong hindi maganda ang unang pagkikita naming dalawa noon, pero hindi naman iyon dahilan upang maging masaya ako sa kinalalagyan niya ngayon. “I don't need your sympathy, Violet. Stop that,” sabi niya sa akin habang nakatingin ako sa kaniya na nag-aalala ang hitsura. Kahit kailan talaga ang babaeng to. Bahagya na lamang akong napa buntong hininga sa sinabi niya. Hindi rin naman ganoon kalala ang nak
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 63
Kabanata 63Apat na oras ang nakalipas simula nang maka tanggap kami ng balita patungkol sa aksidenteng kinasangkutan ni Honey kanina. Mag-aapat na oras na rin simula nang nakauwi kami ni Manuel sa bahay. At sa loob ng apat na oras na iyon ay wala akong ibang magawa kundi ang paulit-ulit na pagsilip ko sa kaniya. Kanina pa siya seyosong nagbabasa sa mga papeles na nakalatag sa kaniyang mesa, hindi naman umuusad. Dahil hanggang ngayon ay na sa unang pahinga pa rin siya.He’s thinking so deep that he wasn’t able to sense my presence every time I passed by in front of our bedroom’s door just to sneak at him. Patuloy lang siya sa kaniyang ginagawa habang maayos na naka-upo sa kaniyang silya, kaharap ang kaniyang maliit na mesa.Napabuntong hininga na lamang ako. I can’t blame him tho, he’s probably thinking about his cousin Honey and the accident that happened a while ago. Come to think of it, the one who drove the big truck was an old man and a retired taxi driver. Ang sabi ng matanda ay
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 64
I woke up again with a doctor talking to my husband. Inilibot ko ang mga mata ko at gumaan ang aking loob nang pamilyar lamang sa akin ang kwarto. Na sa bahay lamang kami.“She’ll be fine, Mr. Villacura. She may encounter various circumstances that could trigger her trauma, but your presence can heal her. At least…that’s the possibility why her and the baby is safe.”Tumingin ako sa dalawang taong nag-uusap sa aking harap. Napahawak ako sa aking tiyan nang matapos iyong sabihin ng doctor. Tumango ang aking asawa at tinapik siya ng doctor sa braso.“Call me if something happens”“I will, doc.”Nang maakaalis ang doctor ay parang nawalan ng tinik ang kaniyang baga at nakahinga siya ng maluwag. Lumingon siya sa akin at bahagya pang nagulat nang makita akong gising. Ngumiti siya at lumapit sa akin.“You’re awake.” Aniya at hinalikan ang buhok sa aking ulo.Umupo siya sa aking gilid at marahang hinaplos ang aking buhok.“I’m sorry,” sabi ko.“Hmm?”“For putting our child at risk-”H*inali
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 65
“Fvck!” Hindi ko mapigilan ang mapa ungol sa ginagawa ni Manuel sa akin. Ang malaki niyang kamay na hawak hawak ang aking dalawang hita habang ang kaniyang dila ay hinay-hinay na binabasa ang aking pagka- babae.My back arched when he hardened his tongue and move side to side, enough for me to call holy names or whoever was there to help me get through this lust scorching throughout my whole stomach.I hate him for making me helpless but this is so good that I would ditch all the hatred and let this craziness eat me in whole. And I would beg him to make me feel this way, to be lost in mind and pleasure.Binabaliw niya ako. At mas nabaliw ang aking sistema nang mas naramdaman ko ang kaniyang mga kamay sa kailaliman ng aking hita upang pagbigyan ng mas maluwag na daan ang dilang nagbibigay sarap sa akin. He slowly licked me, and it slowed but the pleasure did not stopped there since his hands had have a bigger contribution for me wanting more.“Uhh…” I let out a soft moan. Manuel kissed
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 66
To my past that never withered and to myself that encounters violence that made her shivered. Whatever pain you encountered; I hope the burden of yesterday stays behind the new steps of our present. Napaka makasarili ko, oo. Pero sana, kung ano man iyong naranasan natin noon ay mananatili na lamang iyon sa ating kahapon.Ang malamig na bakal ng bibig ng kaniyang baril ay nagmistulang kuryenteng dumaloy sa aking buong katawan. Ang kaniyang boses na magaspang sa aking pandinig ay nagbigay lamang ng kasiraan sa aking sistema. Mas lalo akong nawalan ng lakas nang maramdaman ko ang kamay niya na hinawakan ang aking buhok.“Sweetheart, I miss you.”Agad akong humarap sa kaniya nang naramdaman ko ang paghalik niya. Umatras ako upang umiwas.Nagbago ang timpla ng mukha niya nang makita ang aking reaksyon. Pero agad din itong bumalik sa pagiging malambot at umabante papunta sa akin.“Hindi mo ba ako miss?” aniya sa malumanay na boses na siyang nagpabaliktad sa aking sikmura.Kung ang tangang V
Latest chapter
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 91 END
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 2
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 1
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 89
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 88
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 2
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 1
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 86
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 85
