Kabanata 67 PART 1

Mabigat ang aking pakiramdam habang sabay kaming naglakad ni Alex patungong labas ng bahay. I looked around our house, walang mga nabasag na gamit. Walang mga nagkalat, at hindi magulo ang loob. Pasimple akong tumingin sa kaniya, paano niya nagawang makapasok dito? Matagal na niya ba kaming pinagmamasdan kaya alam na niya ang bawat sulok ng bahay?

Huminga muna ako ng malalim bago umapak sa labas. Kahit gustuhin kong tumakbo at humingi ng tulong sa mga dadaang sasakyan ay hindi na kaya ng utak at katawan ko ang susunod na mangyari. May dinadala pa akong isang buhay sa akin, ayaw ko ng magpa dalos-dalos.

Nang makalabas kami ay napaawng ang aking bibig sa aking nakita. Ang mga tauhan ni Manuel ay nakahandusay sa lupa, lahat sila ay walang malay. Napalunok ako nang may sumagi sa aking isip.

Please no…

“They are not yet dead. But if you’d trick me, Violet. I’m telling you burial is expensive.”

I clenched my teeth in silence. My fist formed round and the senses for fear vanish as I welcomed