Chapter 24

“It's very important, babe!” Kunot ang noo kong wika kay Ilham.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko para pumayag siya. Hindi pwedeng lagi na lang niyang sinasakripisyo ang lahat para sa akin. Kung hindi lang tumawag ang secretary niya ay baka hindi ko pa malalaman. He declined the important offer in Taiwan. Makakatulong pa lalo iyon sa kompanya niya para lumago pero tinanggihan niya iyon sa kadahilanang wala akong makakasama dito.

“But you're more important in that. You can't change my mind. Ayokong iwan ka dito.” Umiling siya at niyuko ang mga papeles na nasa harap niya.

Pinadala niya ang papeles sa bahay para dito na lang siya pansamantalang magtatrabaho. Ganito talaga siya kapag sinusumpong ang sakit ng ulo ko. Ayaw niyang nauulit iyon. Ayaw niyang sumasakit ang ulo ko ng wala siya. Ayaw niyang may nangyayaring hindi maganda sa akin. Gusto lagi niyang nasa ligtas na kalagayan ako.

“Kaya ko na, babe.” Umupo ako sa harap niya, bumuntonghininga. “Ilham, hindi pwedeng lagi na lang