Halos hindi ako makagalaw sa puwesto ko nang gawin namin iyon. Wala naman nangyari sa amin, hinalikan niya lang ako sa labi. Iyon lang. Pero pakiramdam ko ay parang may nangyari na sa amin. Siya lang ang kauna-unahang lalaking humalik sa aking labi. Karamihan sa mga lalaking nakakasama ko sa kama at literal na katawan ang habol sa akin. Alas-dyes na ng gabi at katatapos lang namin kumain, nandito pa rin kami sa mismong VIP room. Muli ko siyang pinagmasdan bang tumayo ito para ilagay sa lalagyan ang mga pinagkainan namin, may mainit na ring kape na kakatimpla niya lang din. "What with that stare?" natatawang tanong nito saka ako tinalikuran. "Sasabihin ko naman talaga sa 'yo 'to—""You are not obligated to tell me about your work. I mean it is your choice, who am I to refuse you?" sabi nito saka bumalik sa pagkakaupo sa aking harapan. Napayuko na lang ako. Nilakasan ko ang aming loob na himasin ang sarili kong kamay at saka pinilit na ngumiti. "Nakakahiya ang trabaho ko," bulong ko
Maaga pa lang ay nagising na ako, kahit hindi ako sanay na gumising ng maaga ay pinilit ko pa rin dahil nakakahiya kay Gab. Ayoko rin naman kasing matanghali dahil siguradong paghihinalaan ako ng mga tao sa bahay, puwede ko naman sabihin na may parokyano ako. Kaso, nakita nga pala ako ni Tonet, madaldal siya lalo na't nagtatanong sa kaniya si Jona minsan. Naglinis agad ako ng aking katawan at nilinis ang kwarto niya. Inilagay ko na lang sa plastik ang sinuot ko kagabi para naman hindi pakalat-kalat. Nagpasiya na akong umalis sa kwarto at bumaba na lang, hindi ko maiwasang mapatingin sa mga dingding na nakasabit, puro mga paint lang ang mga naroon at napaka-simple lang. Wala masiyadong picture ng pamilya niya pero sapat na sa akin ang nakita ko kagabi para matakot. Itsura palang napaka strikto na nila. Kaya ba umalis sa kanila si Gab? "Good morning." Nahinto ako sa paglalakad dahil sa mainit na labing humagkan sa aking noo. "Kakatok sana ako, pero nakita na kita. Let's breakfast?" ta
Lumipas ang ilang linggo at hindi ako nakapagpadala kina mama, sabi kasi nila ipunin ko na lang muna at hindi naman masiyadong magastos ang semester ni Adrian, nagtitinda na rin sila kaya nakakakuha na sila ng panggastos. Kaya nakapag-ipon na rin ako kahit papaano. Dahil sabado ngayon maaga akong nagising dahil sa sinabi ni Gab sa akin na may pupuntahan daw kami, ako raw ang gusto niyang isama kaya hindi na ako tumanggi. Tinitigan ko lang ang aking sarili sa harap ng salamin habang nakakulot ang buhok ko, si Annie kasi ang nag-aasikaso sa akin at sinabi niyang siya na ang bahala. "Keri na kaya 'to? Medyo manipis pero maganda naman. At saka sayang kutis mo kung hindi mo ipapakita sa kaniya," sabi nitong pinakita ang hawak niyang red dress na mukhang kita ang likuran. "Okay na siguro 'yan. Magdadala na lang ako ng jacket." Sinamaan ako ng tingin. "Yuck! Huwag na! Hayaan mo siyang bigyan ka, basta ito na lang, oh dali, magbihis ka na," utos nito. Mabilis ko lang nasuot iyon dahil ma
"So you ready?" tanong ni Gab sa akin matapos ako ayusan ng kaibigan niyang babae para sa pupuntahan namin ngayong hapon. Tumango lang ako bilang pagsang-ayon saka sumama sa kaniya papunta sa kotse. Inimbitahan kasi siya para sa isang event at ako ang kaniyang sinama, hindi puwede si Ma'am Sunny dahil na rin sa mas mahalagang meeting. Kabado na ako ngayon lalo na't ngayon lang ako nakapag-suot ng ganitong damit, halatang pangmayaman talaga dahil nga puro miyembro ng kumpanya ang naroon. Pati ang kaniyang magulang ay nandoon. "G-Gab? Ano bang gagawin natin doon bukod sa pag-upo?" kinakabahang anas ko. Napalunok na lang ako dahil sa biglang pagtingin niya sa akin. "Ipapakilala kita sa parents ko—" "Paano kung ano, kung ayaw nila?" "Then don't. For formality lang naman ang pagpapakilala, hindi naman nakasalalay sa kanila ang desisyon ko," ngiting sabi niya na pinanghawakan ko na lang. Kahit na kabado ay pinilit kong maging normal, puro mayayaman ang naroon at hindi imposibleng ako
Ilang araw akong hindi nagpakita sa kaniya. Isang linggo din siguro. Gusto ko lang maliwanagan at ayoko rin sisihin ang sarili ko sa lahat lahat. Ilang beses ko pinakiusapan sila Jona na sabihing wala ako sa bahay at isang linggo din akong hindi pumasok sa trabaho. Hindi ko alam kay Jona kung bakit galit na galit siya kay Gab dahil wala namang ginagawang masama ang tao. Ako lang naman ang kusang umalis at minasama ang mga sinabi at narinig ko sa magulang niya. Pero kahit papaano ay may punto din ang mga sinasabi nila sa akin. "Kung mahal ka no'n, dapat sasabihin niya sa magulang niya na hindi siya ang ama ng batang anak ng basahang Sunny na 'yon. Hindi niya magawa dahil iniisip niya ang negosyo ng magulang niya. So ibig sabihin, mas may pakialam siya sa magulang niya." "Tama lang na hindi ka magpakita sa lalaking 'yon, hayaan mo siyang mangulit hanggang sa magsawa." Halos hindi ko pansinin ang mga sinasabi sa akin ni Jona noon sa akin. Hindi ko alam kung bakit gano'n katindi ang i
Isang linggong walang pasok. Kaya gano'n na lang ang tuwa ko dahil binigyan kami ng suweldo na halos doble sa pinakamalaking suweldo ko noon. Nagdadalawang-isip pa nga ako pero buo na rin ang desisyon ko na bisitahin sina mama sa probinsya, sobrang kabado ako dahil ngayon ko na lang ulit sila makikita sa halos isang taong pag-ta-trabaho ko rito. Inayos ko na agad ang maleta ko, naroon ang mga pasalubong kina mama at sa mga kapatid kong maliliit, paniguradong magugustuhan nila iyon, paborito pa naman nila ang mga laruang barbie, dahil hindi sila nakaranas nito. "Grabe, dinaig ang OFW," anas ni Maylene kaya ako napatawa. "Ngayon ko lang naman ulit sila makikita, e. At saka okay na rin ito, may kikitain pa naman ako. At saka babalik din ako rito sa linggo ng gabi," sabi ko saka tumayo. "Pakisabi kay Jona na mauuna na ako, ah?" "Keri lang, at saka siya nagsabi na gisingin ka ng maaga para makapag-asikaso ng sarili. Anyway, nandiyan na ang boyfie mo, punta ka na," ngiting sabi niya at
"Sabihin mo nga sa akin Ada, bakit sa lahat pa ng trabaho iyon ang pinasok mo? May pinag-aralan ka naman, nakapagtapos ka ng hayskul at matalino ka! Bakit ka humantong sa ganiyang karuming trabaho!" Hindi ko alam kung bakit sa dami rami ng naririnig ko ay iyon ang madalas pumasok sa aking tenga. Para akong paulit-ulit na sinasampal ng gano'ng salita na mula pa sa sarili kong ina. Ilang beses naman akong nag-isip, ilang beses akong nag-tiis sa marangal kong trabaho noon pero napuno ako, e. Nasaktan ako sa mga sinasabi ng iba roon kaya nilunok ko ang mga sinabi ko. Pumasok ako roon kahit natatakot ako. Sana bago man lang ako sinampal at hinusgahan, tinanong muna sana ako kung gusto ko ba ang mga nangyayari. Kung maayos lang ang kalagayan ko. "Sakto miss, umabot ka. Kaso rito ka na lang sa ibaba," sabi ni manong na inalalayan ako sa pagsakay sa barko na hindi naman kalakihan. Halos punuan na, sa ibaba pa lang at nakaupo na ang iba kaya hindi na rin kasya. Nakiusap naman ako na sumaba
Hawak nito ang maleta habang mahigpit na nakahawak sa aking kamay, ang polo nito at inilagay niya sa aking likuran at nagawa niya pang suklayan ako sa mismong parking lot kanina habang hinahayaan akong umiyak. Inilabas ko lahat kanina, naiinis ako sa tuwing hindi ko makontrol ang pag-iyak ko. "I have pajama there and shirt, sabihin mo lang kung hindi kasya sa 'yo ang pajama, okay? Huwag ka magtatagal sa tubig para hindi lumala ang sipon at ubo mo, maglinis ka lang ng katawan para mahimasmasan ka," mahinang sabi nito habang ina-adjust ang aircon. Hindi ako sumagot. Ngumiti lang ako saka pumasok sa banyo. Ramdam ko na ang init ng katawan ko dahil halos buong araw ako nabasa ng ulan, hilong-hilo ako na halos gusto ko na lang matulog agad. Itinali ko agad ang aking buhok saka naghilamos ng katawan, nagbihis agad ako at mabuti na lang ay garter ang pajama ni Gab kaya nagkasiya sa akin. Pagkalabas ko wala agad si Gab sa kwarto, malinis iyon, napansin kong bukas ang maleta ngunit wala nam