Share

Chapter 102.4

Kanina pa ako nagtataka sa mga tao sa mansiyon. Kanina pa nila tinatanong kung anong oras ako uuwi mamaya. Usually kasi gabi na ako nauwi, mga alas syete ng gabi, depende kung marami ang tatrabahuin ko.

“Aalis na ako, Mary. Ikaw na ang bahala sa kambal ah,” paalam ko kay Mary na ikinatango niya.

“Anong oras ka uuwi, Sofia?” tanong niya sa akin.

“Kanina pa kayo tanong ng tanong kung anong oras ako uuwi, sabi ngang alas syete pa,” naiirita kong saad sa kaniya. Kanina pa kasi, tanong ng tanong, paulit-ulit naman akong sumasagot. Una si John, sunod si Tristan, siya na naman ngayon. Anong kasing mayroon?

“Wala naman. Oh, siya lumayas ka na baka ma-late ka pa sa meeting ninyo,” ani niya sa akin.

“Okay, mag-iingat kayo rito, i-lock ang pinto palagi,” habilin ko pa sa kaniya.

“Oo na po, nanay,” natatawang saad niya sa akin na ikinairap ko naman.

“Nanay ka riyan!&rdq

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status