Chapter 28

VIENNA'S POV

Ito na dapat ang araw kung saan makakasama ko siyang kumanta pero hindi na mangyayari. Ang oportunidad na para sa'kin ay mapupunta sa iba at wala na akong magagawa para baguhin 'yun.

Nakalabas na ako ng ospital at nakauwi na rin ako sa bahay pero iniisip ko pa rin ang mga sinabi ni Sebastian kahapon. At hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. Ngunit wala na akong magagawa, susundin ko ang inutos niya kahit na ang hirap para sa'kin na gawin 'yun.

Maayos na rin naman ang pakiramdam ko, hindi na masyadong masakit ang likod ko pero nakakaramdam pa rin ako ng kaunting pagkahilo. Habilin ng doktor magpahinga ako pero ayoko ng magstay ng matagal dito sa kwarto ko. Gusto kong lumabas at pumunta sa university.

"Maam Vienna.." Napalingon naman ako sa pinto nang marinig ko ang boses ni ate Riza. Tumayo naman ako agad para buksan ito.

"Good morning ma'am Vienna."