KABANATA 42.3 — THE TRUTH

SPENCER

“Anak.” wika ni nanay ngunit hindi ko siya makita.

“Nay, asan ka? Ikaw bayan nay?" tugon ko sa tawag. Ngunit madilim ang paligid at wala. Akong makita.

“Spencer, Spence” na ngayon naman ay ang boses ni tatay at ate. Ngunit gaya kay nanay ay hindi ko rin makita.

“Tay? Ate? Asan kayo? Bakit hindi ko kayo makita?” iyak kong sigaw sa kanila.

Pinagpatuloy ko ang pagsigaw ngunit wala pa ring sumasagot. Ngunit mayamaya pa at may nagpakitang imahe sa harapan ko. “Wolf? Aaron!” isang malaking ngiti ang gumuhit sa aking mukha ngunit nang yaykapin ko na sana siya ay may biglang pumigil sa dalawa kong kamay. Pagtingin koy nakakadena na ang mga ito. Humingi ako ng tulong kay Aaron upang tanggalin ang kadena ngunit walang ekspresyon ang kaniyang mukha.

Labis ang aking pagtataka, ngunit wala paring emosyon ang kaniyang mukha. “Aaron? Aaron tulong.” maiyak-uyak kung panglalaban sa kadena.

“Sino ka? Hindi kita kilala.” bigla nitong wika na naging dahilan ng aking patigil para akong naging ba