Chapter 49

ILANG dipa na lang ang layo ni Cataleya kay Lukas, nang kumalas na si Conchita sa pagkakayakap dito. saglit siyang napatigil sa paglapit sa binata habang nanatiling magkatama ang kanilang mga mata.

“Come here,” anyaya nito sa kanya. nanatiling nakabukas ang mga bisig nito na naghihintay sa kanya. Kinindatan siya nito na nagpatalon ng puso niya. Isa sa natatanging epekto nito sa sistema niya.

May nadarama man siyang pagkailang, may kung anong kakaibang pwersa ang nagtulak sa kanya na ganap nang lumapit kay Lukas. Namalayan na lang niya na nakakulong na siya sa mga bisig nito. Naka-subsob ang ulo niya sa isang balikat nito.

Lumakas ang kabog ng dibdib niya. Nagri-rigodon ang tibok ng puso niya. Napansin niya ang pag-patak ng ulan sa labas ngayong gabi. Nasilip niya sa bintana ng private room ni Lukas.

“You came out of the blue on a rainy night. No lie,” tila kumakantang bulong ni Lukas sa kaliwang tainga niya. Familiar sa kanya ang naturang lyrics at hindi nga lang niya alam ang title.