Share
KABANATA 58.
Kaugnay na kabanata
IMITATION. KABANATA 59.
Nakapatong ang mga siko sa nakabaluktot na tuhod at salo ng mga palad ang mukha. Pikit ni Destiny ang mga mata habang panay ang kastigo niya sa sarili. Ang kanyang puso ay tila kabayo na sumisipa sa loob ng kanyang dibdib, at maging ang paghinga ay marahas.Habang pikit ang mga mata ay naglalaro sa isip ang paglapat ng labi nila ni Andres sa isa’t-isa. Simpleng paglapat lang iyon, but the friction was felt all over her being. “Mapapatay kita, Destiny, mapapatay kita!” Bernadeth's voice suddenly echoed in her head. Naangat niya ang mukha. Naglalaro sa isip niya ang eksena kung paano siya lumaban kay Bernadeth sa loob ng toilet cubicle kung saan siya nito kinulong.Iniharang ni Bernadeth ang katawan nito sa pinto ng cubicle upang hindi siya makalabas. Bernadeth even slapped her, at sa unang pagkakataon ay lumabas ang tinatago niyang tapang. She grabbed Bernadeth in her arms, sabay hinila niya ito sa mahaba nitong buhok at walang kahirap-hirap na ininud-nud niya ito sa naroon na toile
IMITATION. KABANATA 60.
Sa isang supermarket malapit sa hospital sila tumungo. Bumili siya ng mansanas dahil bigla ay gustong kumain ng mansanas ng mga anak niya.Suot ni Destiny ang isang baseball cup at nakasuot ng isang leather jacket na itim. Sumbrero ni Andres at leather jacket nito ang kanyang suot na nasa loob ng sasakyan nito.Alam niya ang rason kung bakit ayaw ni Andres na maibalandra ang mukha niya. Walang alam ang publiko sa totoong pagkatao niya at hindi rin alam ng mga ito na wala na si Serenity. Mabibilang lang sa daliri ang mga taong may alam sa totoo niyang pagkatao. “Wala akong ibang iniisip kundi ang protektahan ka at ang mga anak natin. Like what I've told you. Esentro mo ang paningin mo sa mga taong mahalaga sayo at takpan ang tenga sa mga ingay na maririnig mo mula sa labas. Please, trust me and leave everything to me.” Sa halip na matuwa sa sinabing iyon ni Andres, ay mas lalo siyang kinabahan. Tahimik na pamumuhay lang naman ang gusto niya at makitang masaya ang mga anak niya. Alam
IMITATION. KABANATA 61.
Walking down memory lane, the scene of Bernadette and Andres was the most painful. Sa tuwing naalala ni Destiny ang tagpong iyon ay hindi niya maiwasan ang masaktan. “What should I do for you to forgive me?” “I already forgave you a long time ago, Andres.” Humarap siya kay Andres kasabay ng isang ngiti na gumuhit sa kanyang mga labi. Walang pag-aalinlangan na hinaplos niya ang pisngi ni Andres. “Ama ka ng mga anak ko, Andres at sapat na dahilan na iyon upang patawarin kita. We both made mistakes. Kapwa tayo nagkamali at nasaktan ang isa't-isa, and forgiveness is what we both need for us to live peacefully. May mga anak tayo at ang mga anak natin ang dapat natin pagtuunan ng pansin at hindi natin magagawa iyon kung may galit at hinanakit pa rin sa mga puso natin.” “Destiny.” Muli ay isang mahigpit na yakap ang iginawad nito sa kanya. There is no second thought. She hugs him back. “Mama!” Tili ng kanilang mga anak ang sumalubong sa kanila. Nagsilundagan ang mga ito mula s
IMITATION. KABANATA 62.
“Ano daw?” Si Amaya na tila nabigla at hindi na proseso ang sinabi ng ama.“Sabi niya Amaya, I. Am. Your. Father.” Si Amihan na binanggit ang sinabi ng ama na inisa-isa ang bawat kataga. “Siya daw ang papa mo, Amaya!” “Pa-Papa ko?”Andres swallowed hard. Bigla itong nataranta. “Oo, siya daw ang Papa mo,” pagpapaliwanag ni Amihan sa kambal nito bago bumaling sa kanya. “Ibig sabihin ba mama ako lang ang anak ni Dada Red?”“Fvck!” Mahina na napamura si, Andres. Siniko niya ito at pinanlakihan ng mga mata. “Nasa harap ka ng mga bata. Wag kang magmura.” saway niya.Hinarap niya ang mga anak kasabay ng mahinang tawa. “It's not funny, Destiny.” Bulong ni Andres sa kanya sabay pisil ng kanyang hita na ikinaigtad niya. “Anak, Amihan hindi ganon iyon. Ikaw at si Amaya ay sabay na lumaki sa loob ng tyan ni Mama at sabay kung iniluwal. Ibig sabihin iisa lang ang papa ninyo ni Amaya.” “E diba nga mama, si Joyce na klasmet ko at ang ate niya na si Matet iba-iba ang tatay. Si joyce tatay niya
IMITATION. KABANATA 63.
Dalawang araw na ang nakalipas ngunit walang Andres na dumalaw. Nakatayo si Destiny sa balkonahe at nakatanaw sa labas. Nagbabakasakali na matanaw si, Andres. Iniisip niya kasing nasa labas lang ito ng bahay ni Greg at palihim itong sumisilip.Nitong nakaraang araw kasi ay napapansin niya ang isang itim na kotse di kalayuan mula sa bahay. Natatanaw niya iyon mula sa balkonahe. Naisip niya na baka si Andres ang sakay ng kotse at palihim na sinisilip ang mga bata.“Andres.”Napahaplos siya sa kanyang dibdib. God knows how much she wanted to be with him. After all these years, she still loves him. Walang nagbago sa nararamdaman niya para rito. Ngunit kailangan niyang pigilan ang pagnanais na makasama ito alang-alang sa kapakanan ng mga anak at nakakarami. She felt concaveness deep in her heart, and she knew that only Andres could fill the hole of emptiness she felt. Papalubog na ang araw. Ilang oras mula ngayon ang maghahari na naman ang dilim. “Andres!” Napakapit ang mga kamay niya
IMITATION. KABANATA 64.
Anong ginagawa niya rito? Bakit siya rito pinapunta ni Andres? Ano ba ang iniisip ng lalaking yun? Bigla ay kinabahan siya. Ngunit ang kaba na iyon ay kanyang binalewala. Mas nanaig sa kanya ang makausap ang ama ng kanyang mga anak. Kailangan niya itong makumbinsi na bawiin ang pag file ng custody dispute. Naghahalo ang inis at kaba niya sa damuhong ama ng mga anak niya. Kahit kailan talaga ay gustong-gusto siyang nahihirapan ng damuhong iyon. “Boss nandito na po si ma’am sa baba. Sige, boss. Sasabihin ko po.” Napalingon siya sa lalaking nagdala sa kanya rito. Alam niyang si Andres ang kausap nito sa kabilang linya “Pasok po kayo sa loob ma’am. May babae po na naghihintay sa inyo sa lobby ng hotel at maghahatid sa inyo kay boss!” “Salamat po!” “Walang anuman po, ma’am.” Madilim na ang paligid. Mabilis ang mga hakbang na pumasok siya sa loob ng hotel. Agad na hinanap ng kanyang paningin ang babaeng sinasabi ng lalaki sa kanya na inutusan ni Andres. Malawak ang bulwagan ng ho
IMITATION. KABANATA 65.
Tama na ang pitong taong pagtitiis. Pagtitiis sa matinding pangungulila sa lalaking mahal niya, at ama ng kanyang mga anak. Wala ng rason pa upang matakot. Andres proclaiming his love for her is enough to trust him once again and to fight for him. Tunay ngang isa siyang dakilang marupok. Apat na araw pa lang ng muling nagkrus ang kanilang mga landas ni Andres pero heto siya ngayon. Nakakulong ang mukha sa mga palad ni Andres habang pinagsasaluhan ang isang mainit na halik.Halik na puno ng matinding pananabik para sa isa’t-isa. Andres's tongue is wandering inside her mouth, naglulumikot ang mainit at mapagpala nitong dila sa kalooban ng kanyang bibig. Bawat galugad ng mainit nitong dila ay naghahatid ng ibayong kiliti sa kanyang katawan, at ang kanyang mga sensitibong parte ay agad rumisponde. She felt her nippl3 hardened and her core tingling. Ang kanyang labi at dila ay rumisponde at pilit pinapantayan ang paraan ng paghalik nito sa kanya. They were licking each other's lips, and
IMITATION. KABANATA 66.
Magkahawak kamay na nilisan nila ang penthouse. Pagbukas ng lift ay agad na napalingon sa kanila ang mga babaeng nasa reception at maging ang ilan na nakasalubong. Andres wrapped his arm around her waist as they walked toward the doorway. Nakayuko siya at hinayaan ang mahabang buhok na bahagyang tumabing sa kanyang mukha. Pagdating sa labas ng hotel ay isang sasakyan na itim ang naghihintay sa kanila. Nakatayo sa tabi ng sasakyan ang lalaki na naghatid sa kanya kanina dito sa hotel.“Sir Magandang gabi po. Ito po ang susi.” Inabot ng lalaki kay Andres ang susi na agad naman nitong tinanggap.“Sige na. Umuwi ka na.”“Sige po, sir. Ilang sandali lang ay tumatakbo na ang sasakyan sa kahabaan ng highway. Andres is holding her hand with his free hand. Ang isang kamay nito ay nasa steering wheel. Nakatuon ang paningin nito sa daan habang paminsan-minsan na dinadala nito sa labi ang kanyang palad at hinahalikan.Napalingon siya rito. Gumuhit sa labi ang isang matamis na ngiti. Kahit naka
Pinakabagong kabanata
