Caught
I’m so sick of this event. Simula pa kanina ay pawang hindi ito ang karaniwang birthday party.
Panay ang pamumulitika ni Mama nang magbigay siya ng message para sa señora. Kahit ang mahabang speech ni Señora Santillana ay may halong pamumulitika at negosyo. Gayundin ang ibang mga naglalakihang personalidad.
Sinasamantala nila ang presensiya ng mga media at mga makapangyarihang bisita para mang-engganyo.
The boredom is killing me.
Mabuti na lang ay humupa na nang nagkainan. A very intimate music played by the orchestra filled the hall. I want to relax yet I was disturbed by many things.
Unang-una, nakita ko si Fizale na nakapagpalit na ng kaniyang suot. Ngayo’y nakaputing button-down long sleeves siya. He was eating on the far table with their f
DoomedKararating ko pa lang sa school at hindi pa nakakaupo nang dinumog ng mga kaklase kong uhaw sa tsismis.“Elsphit, um-attend ka ng birthday ng mayamang Señora, ‘di ba?”“Marami bang gwapo dun? Nakita mo yung mga Veloso? O yung apo ng mga Cortez?”“Grabe ka talaga, Elsphit!”“Ano’ng feeling doon? Kumikinang ba yung sahig nila? Maraming gold?”“Masaya ba? Maraming pagkain?”Mga bobong nilalang. Sa totoo lang ay ayoko nang balikan ang nangyari kagabi. It was horrible. Kabadong-kabado ako hanggang ngayon. I don’t want to remember that thing but I admit, I had fun watching them.Pero hindi sa ganoong paraan! Isa pa, si Fiza
DisappointedFlustered and shocked, napaigtad ako sa ibabaw ng lab table. Sa sobrang dilim ng kaniyang mukha ay napatigil ako. I’m fucking doomed.Lubos akong pinagpapawisan sa intensidad ng kaniyang mga kilos. Hindi pa iyon natapos at patuloy pa siya sa pagkalikot sa aking cellphone.Fizale kept on swiping my phone after unlocking lots of files. Dahil nasa ibabaw ako ng lab table at nakaipit ang mga binti sa kaniyang hita ay hindi ako makapiglas. Kahit anong agaw ko ng aking cellphone sa kaniyang kamay ay nilalayo niya ito.No. No way. This isn’t happening!“I fucking know what these are, Elsphit!”Napapikit ako sa galit niyang tinig.“A-ano…”Hinawakan niya ako sa
DealDisappointed? He’s disappointed in me? What right does he have to be disappointed in me? Hindi ba’t ako dapat ang ma-disappoint sa kaniya?Inis kong pinagsusuntok ko ang aking unan. I just got home at hindi pa nakapagpalit ng uniporme.I remember earlier how Fizale locked me inside the laboratory. Iniwan niya ako roon sa loob. Ilang beses kong pinihit ang doorknob ngunit hindi mabuksan. Wala akong choice kung hindi hintayin ang lab leader para pagbuksan ako roon.Ilang minuto rin ang hinintay bago ako dumating ang lab leader. Nahihiya lang akong ngumiti at humingi ng paumanhin sa kaniya bago ako lumabas. Dali-dali pa akong bumaba ng hagdan at nagbabasakaling maabutan pa si Fizale.Siyempre ay hindi ko na siya nakita. Malamang ay nakalayo na iyon.Umuwi ako sa
Tutor“Elsphit, are you preparing for the upcoming contest? I haven’t seen you reviewing at all,” malamig na puna ni Mama sa akin sa hapunan.Himalang nakauwi siya nang maaga. Akala ko’y doon na naman siya maghahapunan kasama ang mga miyembro ng kanilang partido.“Uh. Hindi pa po nabibigay ni Professor Zaldivar ang mga pointers.”“Kunin mo. Mag-aantay ka na lang? Malapit na iyon, ah? Use your common sense.”Napalunok ako sa kaniyang sinabi. Kung nandito si Papa ay malamang, sinaway na naman siya. Ngunit, kahit nga nandito si Papa ay wala pa rin siyang magagawa sa kritisismo ni Mama.“Opo. I’ll get them tomorrow.”Napaisip ako sa aking paghiga sa kama. Napatitig ako nang matagal
PrincessHe’s gonna tutor me? For real? Narinig ko ngang tinuturuan niya lahat ng nagpapaturo sa kaniya. Particularly, students who struggle to keep up with their lessons.But I’m entirely different from him. Whenever there’s someone asking for our lessons or assignments, I just directly gave answers dahil tinatamad akong mag-explain.Most of all, I can study on my own. Ano’ng akala niya sa’kin? Bobo? Judging by his looks, I feel like there’s something more to what he offered. I looked at him full of suspicion.“Ayoko.”“You really dare turn me down?”“As I’ve said, I don’t trust you. May kapalit ‘yan, ‘di ba? I can see through you.”Napaiwas siya
RideSaturday came quickly. Kaybilis ng araw ngayon linggo. Is this because the days felt too morbid?Nothing much happened on weekdays. Liban na lang paminsan-minsang pagkakasalubong namin ni Juno sa school at ang kaniyang mga kakatwang mga ngiti. She’s one odd and strange girl.Sinipat ko ang paligid bago dumiretso sa shed. Before hanging up the last time, he told me to go to his house. Sinadya ko ulit na agahan pa para walang makakita sa akin at para na rin makapag-umpisa na agad dahil pagkatapos nito ay tutuloy na ako sa La Valencia.I didn’t waste too much time making my way to his secret house. Ayoko rin namang magtagal pa sa kagubatan dahil baka may makasalubong akong kung ano.Nakarating ako 5:30 am sharp. Napakatahimik ng bahay. Mukhang hindi pa siya nakakarating. I just casually entered. H
Touch“Sino ‘yun, hija?”Kagyat akong huminto mula sa paglilista ng order. Ayoko na sanang magtagal pa sa mesa ng lalaki ngunit sinusubukan niyang makipag-usap sa akin.This man was same as last time. That creepy man who claimed that he was my father’s childhood friend. Same man who I saw at Señora Santillana’s birthday party. Ngayo’y nandito na naman siya sa restaurant ni Lola Ponce.Nagulat nga ako kanina nang makapasok. Matapos kong inisin si Fizale sa sentro at iwan roon ay dumiretso na ako sa resto. Pero nadatnan ko ang matandang ito na prenteng nakaupo sa loob.Sinabihan nga ako ng isang waitress na kanina pa raw ito ng umaga nakatambay at hindi naman nag-o-order ng kahit ano. Nakatanaw lang daw ito sa bintana buong magdamag. Nang magsimula ang shift ko ay kumawa
SorryI hate what I am feeling. This feeling that’s immensely powerful and wonderful. Not something I can put under a microscope and understand.I pushed him away from me. I’m still surprised with what he said and what he acted. I don’t want to know what it is. I don’t know how to react. I just know that I need to avoid it. Natatakot ako ng sobra.“Are you crazy?! Ano’ng ginagawa mo, ha?!”He licked his lower lip still staring straight to my eyes. How come he’s not even ashamed with what he just done? Ako pa itong kinakabahan sa aming dalawa.“You already know what I’m doing.”“I don’t know!”“You’re scared.”