Masaya silang kumain at nagkuwentuhan. Paminsan-minsan natatawa ang binata sa mga sinasabi ni Carl.Maya-maya pa, pumasok ang isang naka-semi formal na lalaki na sa tantiya niya, mataas ang katungkulan sa restaurant na iyon. Matikas ang lalaki at may kakisigan ding taglay. Mapasisinghap din ang mga babaeng kaharap nito. Pakiramdam niya, hindi lang ito basta may katungkulan doon, kung hindi, may-ari ito mismo ng restaurant.“Hi, Mayor Skye! Thank you for choosing our restaurant. Maybe, sa exit door na po kayo dumaan mamaya para hindi magkumpulan ang mga tao at maging safe po kayo.”“Thank you. Masarap ang pagkain ninyo at panalo ang mga putahe. Nagustuhan ng girlfriend ko at ng kaibigan niya ang mga luto ninyo, pati na ako.” Tumayo ang binata at inabot ang kamay ng kaharap.“Ikinalulugod ko po na makita ko kayo ng mga kasama mo, especially ng girlfriend mo.”Ngumiti rito si Skye. “The pleasure is ours.”Gumanti rin ng ngiti ang lalaking kaharap nito. “Kung may gusto pa kayong ipadagdag
Nakarating sila sa bahay ng binata at inalalayan siya nitong bumaba sa sasakyan. Nang malapit na sila sa pinto, bumalik ito sa sasakyan at kinausap ang mga tauhan nito.Unti-unting nag-alisan ang mga ito, tanging natira na lang ay ang personal bodyguard nito at mga guard sa gate.Papasok na sana siya sa loob nang maramdaman niya ang kamay ng binata sa beywang niya at yumakap sa kaniya.“Skye, nkatingin ang mga tauhan mo. Dumeretso ka na sa kwarto mo at magpalit ng damit. Ihahanda ko lang ang kape mo.” “Babe, samahan mo na ako sa taas,” malambing na wika nito habang tinatanggal ang sumbrero niya at inayos ang buhok niya.“Hindi! Umakyat ka na muna at mag-half bath para makapagpahinga ka na. Mula sa airport dumeretso ka sa mall. Hindi ka ba napapagod, Mayor Skye?” Nakapameywang niyang inangat ang katawan mula sa pagkakayakap nito.“Babe. . .” tila nanghihinang wika ng binata.“Susundin mo ako o uuwi na lang ako para makapagpahinga ka na?” Nilabanan niya ang nararamdaman para hindi siy
Nagising siya na may masuyong humahaplos sa kaniyang hita, pero antok na antok pa siya. Akala niya dala lang iyon ng magandang panaginip pero biglang gumapang iyon sa dibdib niya.“Wake up, my Isabella . . .” Tila musika iyon sa pandinig niya. Nanatili siyang nakapikit at hinayaan niya sa ginagawa ang binata. Mainit ang hangin na unti-unting bumababa sa leeg niya habang itinataas nito ang damit niya. Wala siya pangloob kaya malayang nasakop ng palad nito ang dibdib niya, habang ang mga labi nito ay inangkin ang isa roon.Bigla siyang napaliyad kasabay ng mahinang ungol. Tuluyan niyang binuksan ang kaniyang mga mata.“Skye . . .” Napahawak siya sa ulo nito at bahagyang iniangat iyon.“Yes, babe? It’s almost eleven in the evening and I need a midnight snack.” May pilyong ngiti sa mga labi nito. Napakapresko ng mukha nito at mukhang nakabawi na ng lakas.“Pero, inaantok pa ako.” Nagkunwari siya para inisin ito.“Then, let’s try to take that away.”Mabilis na sinakop nito ang mga labi ni
Halos dalawang araw siya sa bahay ng binata para samahan ito. Masaya sila, hindi iyon maitatanggi pa. Para nga silang tunay na mag-asawa na. Magkatabing natutulog, gumigising na magkasama, ipinagluluto ang isa’t isa, walang humpay na kuwentuhan, tawanan at kung ano-ano pa.Pero, hindi naman palaging ganoon. Kailangan din nilang bumalik sa reyalidad, sa kani-kanilang ginagawa.“Mr. Blue, magkikita pa rin naman tayo mamaya, hindi ba? Isa pa, may trabahong naghihintay sa iyo,” malambing niyang wika habang nakayakap sa dibdib nito. Nasa salas sila at nanonood ng movie. Halos maghapon yata silang nag-movie marathon.Narinig niya ang pagbuntonghininga nito, bago naramdaman ang masuyong paghaplos sa buhok niya. “Okay. Ihahatid na kita later. But not now . . .”Yumakap siya rito. Siya na ang kusang humalik siya sa mga labi ng binata na ikinangiti nito.**Hindi niya napansin ang paglipas ng mga araw dahil abala siya sa pag-aayos ng gamit niya. Excited sila ni Carl para sa muling pagpasok sa
Bago mag-alas-diyes, inihatid siya ni Skye sa university. “See you later, babe.” Nabigla siya nang halikan siya nito sa labi.Napatingin siya sa paligid. Mabuti na lang walang mga estyudante roon.Napailing siya.“See you later. Sige na. Ma-l-late ka na.”“Pumasok ka na muna sa room mo bago kami umalis.”Makikipagtalo pa ba siya? Bago tumalikod ay nagbigay siya ng flying kiss sa binata na ikinangiti nito at tumango.“I love you,” bulong niya sa hangin.Mas lalong lumawak ang ngiti nito.“I love you, too!” Gumanti ito ng flying kiss.Feeling teenager ang pakiramdam niya habang yakap ang notebook. Nakangiti pa siya habang nakakagat sa labi.Pagliko niya sa pasilyo, nabangga niya ang isang bulto. Nagulat siya at agad na iniangat ang ulo.“Miss Yumi!” Napahawak siya nang mahigpit sa dalang notebook.Mukhang wala ito sa mood na ikinapagtaka niya. Ano’ng ginagawa nito sa pinapasukan niya?“You again?!” nakapameywang na wika nito. “Sa dami ng estyudante rito, ikaw pa talaga ang makakasalubo
Lumipas ng isang linggo, tuluyan ng naging maayos ang pakiramdam niya. Halos araw-araw din siyang sinunsundo ni Skye, at ni minsan ay hindi ito na-late.Binabay niya ang pasilyo palabas ng CR. Umupo siya sa isang upuan sa ilalim ng isang puno malapit lang sa restroom, habang hinihintay si Carl dahil nasa comfort room pa ito.Bigla niyang naisip, parang matagal ng hindi siya dinaratnan. Regular naman siya at ngayon lang na-delay.Natigilan siya sabay iling.“Baka sa susunod na araw pa,” bulong sa sarili.“Hey! Lucky girl!”Mula sa kung saan ay lumapit ang dalawang schoolmate niya. Sa tingin niya ay nasa huling taon na ang mga ito. Hindi niya kilala ang dalawa, na mukhang laki sa masaganang buhay.Tumingin siya sa likuran niya pero siya lang ang nandoon.Natawa ang mga ito sa reaksiyon niya.“Yes, you! Ikaw lang ang tao dito, ’di ba? Slow din ang isang ito.” Nagtawanan ang dalawa.“Paano ka haharap at makikipagsabayan sa mga katulad namin kung simpleng hi lang ay hindi mo pa masagot.”
Nang muling makabawi ng lakas bumangon si Isabella at inayos ang mga pagkain. Kanina pa talaga siya natatakam doon kahit pa nga lagi niya rin naman iyong kinakain. Siguro, nagbabago rin talaga ang panlasa ng isang tao. Isinalang niya iyon sa oven at naglagay ng dalawang pinggan sa mesa, saka nagtimpla ng juice. Madalang lang siya uminom ng softdrinks dahil hindi naman iyon healthy sa katawan. Binuksan niya ang fridge at kumuha ng yelo. “It’s good to see that you are already fine. Hindi na ba sumasakit ang ulo mo?”Nagulat pa siya nang may yumakap sa likod niya. Nilingon niya ito. Mukhang antok na antok pa ang binata.“Hindi na. Ikaw itong parang napagod sa trabaho mo. Dapat dumeretso ka na sa bahay mo.”Napakunot ang noo ng binata. “Kung kasama ka. Pero andito ka, babe.”“Parang nasasanay ka na sa routine nating ganito. Baka pati ako masanay rin tapos . . .” Naisip na naman niya ang mga sinasabi ng tao sa paligid niya. Natahimik siyang bigla at ipinagpatuloy na lang ang pagkuha ng y
Kinabukasan, maagang natapos ang klase nina Isabella dahil sa biglang meeting ng mga faculty member. Nakangiting lumabas siya sa room dahil nakita niya sa screen ang reply ni Skye sa text niya. Hindi pa nga ito nasiyahan at tunawag pa.“Babe, I can’t wait to see you here. One more meeting and I’m done. But don’t worry, Mrs Elena has already prepared everything. I love you! Naghihintay na sila sa labas. Are you and Carl ready?”Kinilig na naman siya.“Yes, Mr. Blue, salamat. I love you, too.”Hinagilap na niya si Carl para lumabas sila ng gate.“Isabella, parang noong isang araw ang lungkot mo, ngayon naman ang saya mo. Bakit napapansin ko lately na nagiging moody ka?” tanong ni Carl.“Hindi ko rin alam. Basta, ganoon ang nararamdaman ko.” Kumapit siya sa braso nito. “Huwag mo na lang pansinin. Baka sadya lang iyon. Halika ka na. Kanina pa kita hinihintay bakit ba ang tagal mo?” Sumimangot niya.Ngumiti lang ito at kinuha ang mga dala niya. “Mauna ka na, my queen. Ako na bahala sa mga