Kabanata 12

NAGDIDILIG SIYA ng mga halaman sa kanilang bakuran ngunit ang isip ay si Andrei pa rin ang laman. Hindi niya namalayang nakangiti habang abala sa ginagawa.

Ilang araw na siyang ganito, palaging tulala at napapangiti. Mas lalong lumalalim ang kanyang nararamdaman sa dalaga. Ngayon niya lang nalaman na may kakayahang mahulog ng lubos ang lalaki kahit walang ginagawa ang babae para baliwan siya.

Tuwid siyang napatayo nang makarinig ng tikhim. Pasimple niyang pinagmasdan ang mga talong at ampalayang kanyang dinidiligan. Ang kanilang bagay ay literal na bahay kubo, kahit wala sa kantang 'yon ay mga pananim nila.

Nasa lahi nila ang pagmamahal sa mga tanim, kahit ang kanyang ama't ina ay mahilig sa pagtatanim. Nakakagaan ng loob kapag nagagawa nilang bumuhay ng mga buto.

"Anak, natutulog ka pa ba?" tanong ng kanyang ama. Tumabi ito ng tayo sa kanya. Sinuri ang mga dahon kung may naligaw na mga uod.

"Tay naman, anong klaseng tanong 'yan?" Napa