“Then you broke up with me without listening to my explanation. It was fine, kahit ano naman gawin ko…nasaktan pa din kita ng sobra, nasaktan ko ‘yung taong pinagkakatiwalaan ako. Hindi ko inisip ang nararamdaman mo. Hindi kita inintindi. Space lang naman hiningi mo sa’kin pero nasaktan ako doon, kailangan din kita noon pero tangina hindi ko alam na habang nasasaktan ako, nasasaktan din pala kita. Nawalan ako ng time sa’yo. Nag-focus lang ako sa sarili ko,” he cried, “Kaya ba lumipat ka?” I asked without looking at him, hindi ko siya kayang tignan. “Nahihiya ako sa mga ginawa ko sa’yo, kaya mas pinili kong lumayo sa’yo,” he said. “You promised that you would stay, you promised that you would wait? Pero bakit hindi ka nag-paalam sa’kin?” I cried. Hindi ko na rin mapigilan ang umiyak. “I-i’m sorry Rachel. I hurt you so much,” he said. “Akala ko kasi mananatili ka hanggang dulo. Hindi pala lahat permanent ‘no? Tangina, ang sakit ng ginawa mo sa’kin Linderio. 6 years…nandito pa din ang
Akala ko iniintindi ko nararamdaman niya, sana pala umpisa palang ay inintindi ko ang nararamdaman niya. Sana hindi ko siya sinaktan habang ang sarili ko ay nasasaktan din. I realized kung paano kami pinagod ng mundo, kung paano nila ako pahirapan, maliitin. I was too suffocated from society. Hindi ko namalayan na naka-tulog ako sa sobrang bigat pa din ng nararamdaman ko. I feel toxicated. Hindi ko alam paano ako makakabangon sa sakit na nararamdaman ko ngayon naging doble pa. Gusto kong bumawi kay Linderio pero hindi ko magawa dahil sa sobrang hiya ko sa mga nangyari. Bumangon na lang ako at nag-hilamos, lumabas ako ng kuwarto ko para magtimpla ng kape. Nasanay na din ako sa ganitong routine ko araw-araw. “Bakit ganiyan mga ngiti niyo?” I asked. “May nagpapabigay, Linderio daw ang pangalan.” Zy said at inabot sa’kin ang bouquet of roses. I saw the name tag. “Hey, there beauty, take care of yourself.” —Linderio. “Naks, beauty,” pang-aasar ni Larisa. Napa-iling na lang ako nila
Napa-iling na lang at nag-paalam na sa kanila dahil pupunta na ako sa klase ko ngayon, muntik pa akong ma-late. Masaya naman ang mag-turo lalo na’t ganito pa silang kakukulit. Buti na lang din ay high school ang kinuha ko kasi hindi ko kakayanin elementary, mas doble pa ang kakulitan ng mga iyon. Ito kasi madali din i-handle lalo na’t grade 7 pa lang naman sila. ‘Yung iba daw kasing grade year ay mahihirap ng paamuin, hindi daw madala sa santong usapan, kaya naman ginagamitan nila ng santong paspasan. Teaching is a great professional work dahil ikaw ang sanhi bakit sila ngayon nagiging successful sa trabaho nila. Ang guro ang nagiging gabay nila upang makamit nila ang tagumpay na kanilang inaasam. Guro ang susi sa lahat ng tagumpay na natatanggap natin. Sila ang rason bakit ako nandito at ginagabayan ang bawat estudyante. I want them to be successful in their dreams and their goals. Gusto ko maging gaya nila ako na naabot ang aking pangarap. Kung hindi rin naman dahil sa pamilya
—Keriza’s Wedding Day— Today was Keriza's and Lazarus' wedding day. Hindi ko aakalain na aabot ang lahat sa ganito. Masaya ako dahil nakikita ko na masaya ang kaibigan ko. “Kabado ako,” Keriza said habang inaayusan siya. Tapos na kasi kaming ayusan kaya naman siya na ang hinuli. “Don’t be, sa una lang naman ‘yan Kez. Promise masaya din ‘yan sa huli,” I said. “Mukhang expert ka sa ganito,” alam kong aasarin na naman niya ako. “Alam mo? Pinapagaan ko na nga lang ang loob niyo, gaganiyanin mo pa ‘ko,” I hissed. Natawa naman siya. “Wala pa din ba? Hindi mo pa din alam up until now kung nililigawan ka niya or hindi? Iba na kasi ang mga gesture niya sa’yo, ‘tapos wala ka pa din ka-muwang muwang. Tanga ka ba?” she asked. “Alam mo ulit? Nahihirapan sa’yo ‘yung make up artist. Alis na muna ako. Puntahan ko lang sila Lariza,” I said. Lumabas na ako ng hindi sila hinihintay ang sasabihin niya dahil aasarin niya lang din ako gaya nila Lariza. Hindi ko din alam kung ano mga ginagawa sa’kin n
“Ay mukhang mayroon nga,” ramdam ko sa boses ni Lariza na nang-aasar siya. Nakita ko na naka-hawak pa pala siya sa kamay ko. “Linderio, ‘yung kamay ko,” I said. “Let me hold it,” he just said. Wala na rin ako nagawa, hinayaan ko na kasi gusto ko rin naman na hawakan niya ako. Hindi ko na alam kung ano ang nararamdaman ko ngayon. Magulo…magulo pa sa magulo. Nauna na kami sa venue dahil magpapalit pa sila Kez ng damit. Mamaya na lang ako mag-papalit kapag mag-siswimming na kami. May mini pool naman dito sa venue, bukas na kami doon sa beach mag-siswimming dahil gabi na rin naman. “Hoy, nakakahalata na ako. Ano ba talaga mayroon sa inyo ni Linderio?” usosiyong sambit ni Zy. “Wala nga,” naiinis na sambit ko sa kaniya. “Ano ba talaga Linderio?” hindi na talaga nakatiis si Zaynab. “Nililigawan ko siya.” he said. Nagulat naman ako sa sinabi niya. “Gago?” I asked. “You didn’t know?” Caspian asked. Maski lahat kami ay nagulat sa sinabi niya. Kaya naman bigla akong tumayo sa sobrang inis
Kapag kay Paul titikom talaga bibig ni Larisa. Hay nako. Inoff ko na din ang phone ko dahil alam kong hindi ako lulubayan ni Larisa. “Sino ‘yon?” he suddenly asked me. “Si Lariza,” I said. “Wala na rin pala sila ni Paul.” he said. “Yeah, last year pa. One year na din silang wala. Biglaan din iyon eh,” I said. “Masaya naman ba sila bago sila nag-break?” he asked. “Oo, sobrang saya nila. Hindi namin alam ang rason bakit sila nag-hiwalay, but we’re so proud that both of them are still okay. In short formal na lang. Hindi ko din alam. Ayaw naman sabihin sa’min ni Lariza ang totoong dahilan, hindi namin alam kung paano namin siya i-ko-comfort.” I sighed. “Hanggang ngayon wala pa din kayong alam?” he asked. Umiling ako. Hindi ko rin alam bakit siya ganoong ka-galit kay Paul, we’re still worried from what might will happen to them, hangga’t maari iniiwas namin sila magtagpo pero sadiyang mapaglaro ang tadhana para sa kanila. Pilit silang pinagtatapo na sana ay maging maayos na din nila.
Nagising na lang ako ng may masakit sa baba ko, oh shit! May nangyari sa amin ni Linderio damn it! “Huwag kang magalaw, mas lalo kang masasaktan,” he huskily said. Nakayakap siya sa bewang ko. Pareho kaming walang saplot. “Do you regret it now?” he suddenly asked. “Ha? Hindi,” I said. Ginusto ko din naman ito. Hindi ko alam kung bakit ang bilis kong malasing nasa 3 bottles pa lang naman naiinom ko no’n. “Let me take you a bath, alam kong hindi mo pa kayang kumilos. Mamayang hapon na tayo umuwi, sinabihan ko na sila Larisa,” he said. “Ano pa gagawin natin dito?” I asked. “Lilibot tayo,” he said. He carry me to the bathtub, mukhang naka-ready na siya. Nilublob niya lang ako ako doon at siya din. Sumandal lang ako sa likod niya. “I never thought na halimaw ka pala sa kama,” I teased him, nakita ko naman ang kaniyang tenga na namumula. “I’m just joking bakit namumula ka?” natatawa kong sambit. “Sige mang-asar ka, baka gusto mong malumpo na ng tuluyan?” I was caught off by that. “Titiko
“Akalain mo ‘yon? Engaged ka na,” Larisa couldn’t believe it. “Kaya nga, he was secretly courting me, although I noticed it,” I giggled. “I’m so freaking happy for my bestie,” Keriza suddenly appeared at the condo. Hinatid na din kasi ako kanina ni Linderio after his proposal. “Pa’no ba ‘yan? Masusundan na ata ‘yang nasa tiyan mo,” I teased her. Nagulat naman siya though it was just a joke. “Weh?! Totoo ba?” she asked. Paniwalain din kasi ‘tong baliw na ‘to. “Hindi, baliw.” natatawa kong sambit. “Umasa kami doon Rachel!” untag ni Zy. “Mga baliw, wala pa saka bawal pa ‘no, hindi pa kami kasal. Kayo lang naman makasalanan eh,” natatawang biro ko kay Keriza. Bigla naman silang tumahimik. “Hoy, joke lang gagi,” natatawa kong sambit. “Kapag ikaw nabuntis talaga ngayon. Tatawanan kita ng malala,” she warned. “Hala, takot po ako,” kunwaring takot na sambit ko. “Huy, hindi ko alam na nagkaka-usap na pala kayo ni Linderio, akala ko joke time lang ‘yung sa kasal namin eh,” singit ni Lazarus.