Chapter Fifteen

Chapter 15

Bumuhos na naman ang luha sa loob ng kwarto kung saan naka-himlay ang mahal kong Papa. Parang kailan lang nagbabalita pa siya, tapos ngayon tatahimik ang aming telebisyon dahil wala na kaming aabangan na idol reporter namin.

Dahan-dahan akong lumapit sa kabaong niya. Pero habang papalapit ako nang papalapit ay nakararamdam ako ng panlalamig, kaba at takot. Hindi ko maintindihan ang aking sarili, pero may something talaga na bumabagabag sa akin.

Nagsimula nang tumulo ang luha mula sa aking mga mata. Lakad. Dahan-dahan.

"Anak."

Napatigil ako. Lumingon ako sa likod, nakita ko si Mama na nakikipag-usap sa mga bisitang nakikiramay sa amin. Nagtataka akong tumingin sa kabaong ni Papa. Sino naman kaya ang tatawag sa akin ng ganun.

Nagpatuloy ako sa paglalakad at nang marating ko ang pwesto ng kabaong ay biglang namatay ang mga