CHAPTER-43

HOPE

Pinapasok siya ni Kuya Sin at pormal kaming pinakilala sa isat isa.

Sa pakiwari ko'y matagal na silang magkakilala ni Kuya base sa takbo ng kanilang usapan at klase ng pakikipag-usap nila sa isat isa.

Sinabi ni Kuya na ni-request nito ang serbisyo ni Leigh para personal na ipagluto kami para sa hapunan.

Dinig ko pa rin ang pag-uusap nila pero dahil sa pagod ko ay dumiretso ako sa sofa at dumanpot ng libro.

"Ang ganda ng kapatid mo a, pagdating sa Pilipinas niyan mamomoroblema ka sa mga manliligaw. Dudumugin 'yan Tol," dinig kong aniya.

Ramdam ko ang pagtingin ni Kuya Sin sa dereksyon ko pero nagkunwari akong hindi nakikinig at nasa binabasang libro ang buong atensyon.

Pasimple ko silang sinulyapan.

Inakbayan siya ni Kuya na para bang natural na natural lang sa kaniyang gawin iyon.

Iginiya siya papuntang kusina.

Tumaas ang kilay ko. Bakit ba ako nakakaramdam ng ganito.

Naiinis ako. Isa rin kaya siya sa-

Shit. For goodness sake!

Hindi naman siguro dahil kitang kita naman