ANG MAS MATALINONG MATSING

BUMALANDRA ANG LIKOD ni Solenne sa gilid ng sofa at bumagsak sa sahig nang mawalan siya ng balanse matapos marahas na itulak ni Theodore. Pasalampak siyang napaupo. Napangiwi sa sakit na naramdaman.

Nagpapaawang tumingin siya sa asawa.

Ngunit wala siyang nakitang kahit sampatak na expression ng pagkahabag para sa kanya sa mukha nito.

Hindi masusukat na galit at suklam ang nakapinta sa mukhang iyon.

“Ano naman ang kasalanang ibibintang mo sa akin ngayon?” Nagtatanong galit na sigaw niya kay Theodore, habang nahihirapang umuupo sa sofa.

“Ang katangahan mo.” Kalmadong sagot ng kanyang asawa.

Natigilan si Solenne.

“Katangahan,” tanong niyang puno ng pagtataka, “ano’ng katangahan naman ang nagawa ko?”

Sarkastikong ngiti ang gumuhit sa bibig ni Theodore.

“Ang pagtakas mo kasama si Roman!”

“Mas katangahan na tumunganga na lang sa kuwartong pinagkulungan mo sa akin at hintayin ang kaparusahan sa kasalanang ibinibintang mo na hindi ko naman ginawa!” Sigaw na muli ng babae.

“Huwag mon