Bella Schist
Grabe na sa ‘Are you sure you can pass the interview?’ na ‘yan ha? Minamaliit ata ako nitong damuhong lalaking ‘to. Aba porket marami kayong pera pampasuweldo. How dare you?Inhale… exhale. Cheer up self, kaya mo ‘yan! Habaan mo pasensya mo please, tandaan mo ‘yong free six-month vacation na ipinangako ni Hiro.“That’s a nice question, Sir. I’m confident that I can pass this interview because of my transparent personality. Also, I am a flexible worker who can do things under pressure…” Sagot ko dito with matching ngiti.“Your answer is a bit off.” Sir Lance coldly stated as he cut me off before he shrugged his shoulders.I saw him smirked as if telling me that I have failed already but I still have the guts to smile at them. Napabuntong hininga na lamang ako. Mukhang mahirap kausap ‘tong Lance Joshua Sinclair na ‘to. Hindi ba gano’n naman talaga ‘yon? Sinagot ko naman ng maayos ah? Anong mali do’n?“Hindi ‘to Miss Universe pageant, Miss.” Singit naman ng kasama niyang pogi pero mukha palang, mukhang babaero. Magkapatid na parehong malabong makapasa sa exam ng pag-aasawa.“It says here in your resume that you studied finance, business and office administration. Do you have any… mhm… looking at you,” He paused scanning my work documents. “Any experience?” Tanong ni Sir Lance.Please lang, ang iba diyan ay forged document na binayaran lang din ng boss ko myghad. Totoong nag-aral ako ng office administration at finance dahil mandato ni Hiro. Pero hindi totoo ang ilan sa nakalagay na work experience ko.Bukod kasi sa work experience ko habang nagmamanage ng cafeteria ni Auntie Liu tuwing bibisita ako sa China at pagiging officer in charge ko tuwing wala si Hiro ay wala na akong ibang ginawa kundi magtrain sa loob ng kampo at sumabak sa mga delikadong misyon. Minsan naman ay nagtatravel ako pagkatapos magbigay ng medical mission.“Ha?” Wala sa sariling sagot ko dito. Bakit niya tinatanong kung may work experience ako? Oh please, hindi ako marunong magsinungaling!Lumapit pa lalo sa ‘kin ang kapatid ni Sir Lance at mapang-asar na nakangiti. “Virgin ka pa raw ba?” Biglang tanong niya ng wala man lang filter ang bunganga. Tangina di ako makasagot.Napakunot ang noo at napataas ang dalawang kilay ko sa sobrang gulat at imbyerna. “Sir, I guess we should not make questions na masyadong personal.” Giit ko rito at napairap na lamang sa tanong niya.Tumingin ako kay Sir Lance. Nagbabakasakali akong tutulungan niya ako na makatakas sa hotseat na ginawa ng letcheng kapatid niya. Pero sa kamalas-malasan ay demonyo rin pala ‘to. Napakibit balikat na lamang siya at nginisihan lang ako.“Just answer his question.” Ani Sir Lance. Demonyo talaga ‘tong magkapatid na ‘to. Patay.“Sus. Kunwari ka rin, bro. Sabihin mo ay interesado ka din malaman. Paunahan na lang tayo sa kaniya?” Wika ng kapatid niyang napakabastos ng bunganga at mukhang hindi naturuan ng good manners.Bigla ako nakaisip ng kaharutan. Pwede naman taste the bitterness of your own pill kapag ganitong sitwasyon di ba? Tignan natin sino ang mauunang magugulat at sino ang unang mapipikon.“Yes po, opo. Virgin pa. Never been touched. But I guess, ready na. Why po? Didiligan mo po ba?” Pa-inosenteng tanong ko sa mga ito.“Shit!” Sabayang mura nila. I crossed my arms and looked at them, bored. Bahala kayo diyan. Kayo nagsimula niyan, tinatapos ko lang.“At ayon na nga, namura pa ako kung kailan sinakyan ko trip ninyo. Aba kayo nagtanong, sumagot lang naman ako.” Sabi ko sabay irap.Naiinis namang lumapit sa executive desk ang kapatid ni Sir Lance at kinuha ang nakalagay sa pen stand na fountain pen. He aimed it directly towards my direction when he was suddenly stopped by his brother. Inis naman na ibinalik niya ang kinuha niyang fountain pen sa orihinal na lalagyan nito.“Kanina pa ako naiirita riyan sa pairap-irap mo na ‘yan babae ka. Subukan mo ulit umirap, tutusukin ko na talaga ‘yan ng ballpen.” Naiinis na wika nito.“Subukan mo nang ikaw naman ang tutusukin ko ng matulis na lapis. Mahal mga ballpen sa collection ko. ‘Wag kang nagsasayang ng ink.” Pagbabanta naman ni Sir Lance sa kapatid niya kaya wala na itong nagawa kundi umupo sa sofa na nasa tabi niya.Natahimik sila. Na naman. Nagtitinginan na naman na akala mo anytime ay may magsusuntukan sa harapan ko. Kagaya kanina ay matagal na walang nagsasalita. Tangina ng mga ‘to, mga siraulo pala.“Inspect her things,” Biglang deklara ni Sir Lance at bumalik sa executive chair niya upang maupo. “Wala ka ititira ni isa.” Dagdag pa niyang sabi sa kasama niya. Napatingin ako sa kanila ng nagtataka.Tumayo ang kapatid niya at hinablot sa ‘kin ang bag ko sabay kinalkal ito. Napanganga na lamang ako sa gulat at may katagalan din bago makarecover sa nangyaring panghahablot nito. Hindi ito nakuntento at talagang inisa-isa pa niya na itapon mga gamit ko sa sahig. Nyetaaa ‘yong napkin ko! “Ano ba?!” Hablot ko sa menstrual pad na isinuksok ko kanina sa bulsa ng handbag ko. Tinignan ko siya ng masabay sabay tago nito sa likuran ko.“Meron ka?” Inosenteng tanong ng kapatid ni Sir Lance. Aba demonyo, kailangan bang meron ako para magbaon ako ng napkin?“Wala! Hindi mo ba alam ang salitang ‘emergency’?” Sigaw ko rito sa sobrang gigil. Nakakahiya kaya ginagawa niya. Girl’s thing lahat ng ikinalat niya.“Don’t you dare shout at my brother.” Babala naman ni Sir Lance na to the rescue sa kapatid niyang nakakahiya na ang ginagawa na pagkakalkal sa handbag ko. Jusko mahabagin.“Uhm… I mean, w-wala po Sir.” Nakayukong sabi ko. Nagpatuloy ‘yong damuhong kapatid ni Sir Lance para itapon mga gamit ko sa sahig.Napadasal na lang ako ng taimtim na sana ay walang mabasag sa mga gamit ko. Nakita niya ang secret pocket nito at kinuha doon ang phone ko. Gosh, pati ba naman ang phone ko mukhang mababasag sa kawalang-hiyaan ng lalaking ‘to.The jerk of a guy handed my phone to his bossy brother. Sinenyasan naman ako ni Sir Lance to come over. Hindi ko mabasa kung ano ang iniisip ng dalawang mokong na ito.“Lock screen passcode,” The bossy boss demanded. “And oh! Your home screen password too.” Dagdag pa ng Poncio Pilato sabay ngiti sa ‘kin nang nakakaloko. Hindi niya bagay ngumiti sa totoo lang.Nilagay ko naman ang lock screen passcode ko at home screen password upang mabuksan ang phone ko. Mabuti na lang at nakaready ako sa pagkakataong ‘to.Nakapagdelete na ako kagabi ng mga private messages at tanging ang text messages na lamang ni Khalis, kuya Kean at Auntie Liu ang nakasave sa messages na meron ako.“Hmm ano kaya laman nitong separate wallet na ‘to?” Tanong nito. Nanlaki agad mga mata ko. Shit nakalimutan kong tanggalin sa ilalim na bulsa ng bag ko. Patay ako nito kay Hiro!Bella Schist“Secret Agent Service identification card. Ysabella Simonette Suarez y Ramos… Agent Snow?” Basa ng kapatid ng bagong boss ko sabay tingin sa ‘kin ng may pagtataka.“Explain.” Wika ni Sir Lance kaya naman napakagat labi ako at buntong hininga. Paano ko ba sisimulan at saan ako mag-uumpisang magpaliwanag?“Diamond Ace Secret Agency huh? Tangina ni Hiro, tol! Alagad niya pala ‘to. Lagot na.” Sigaw ng kapatid niyang epal kaya napalingon sa kaniya si Sir Lance.“So? Who bullied her just now?” Sagot ni Sir Lance dito at napahawak sa sentido. “Hand me that one.” Utos niya pa.“Ay ako ba?” Tanong naman pabalik ng kapatid niyang sira na ata ang ulo at mukhang may short term memory loss pa sa bilis makalimot habang inaabot ang pocket wallet ko.“Hindi naman sa nagmamalinis pero ikaw lang ‘tong walang pasensya at hindi mahalata kung sino ang kaharap mo.” Malamig na tugon ni Sir Lance sa kaniya habang inaabot ang pocket wallet na hawak ng kapatid bago ibinaling ang tingin sa akin.“P
Bella Schist“Kunin mo ‘yan.” Utos ni Sir Lance sa kapatid niya. Napairap naman si Sir Damon sa utos ng kapatid, siguro naman nagising na siya sa kabastusan na ginawa niya kanina.“Bakit ako?” Reklamo niya. “Baka makabastos ako. Ikaw na lang kaya? Ikaw naman ang boss dito.” Pag-alma ni Sir Damon kay Sir Lance.“Kunin mo, ikaw na ang nandiyan.” Sabi naman ni Sir Lance pabalik habang nilalaro ang pocket wallet ko.At pinapaikot-ikot pa niya talaga sa kamay niya. Aba matapos niyong sirain iba sa gamit ko, ‘yan naman ang bibiktimahin niyo. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa ‘kin kapag itong dalawang ‘to ang araw-araw kong makakasama. Mukhang ikakamatay ko ang kunsumisyon.“Sino ba may idea ng body inspection?” Pabalang na tanong ni Damon. Nakikipagsubukan siya ng titig sa kapatid na walang planong gawin ang sariling utos.“Kalma nga. Huwag na kayong magtalo. Ako na magtatanggal nito para sa inyo. Daming niyong problema sa buhay.” Sabi ko sa kanila.“Don’t you dare. Saka ikaw ‘tong dag
Bella SchistDiretso lang siyang naglakad at hindi napansin ang presensya ko. Nagtatampong tinawag ko siya. “Kuya Azrael!” Sigaw ko rito.“Haha Little Sis, ikaw pala. Anong ginagawa mo rito? Hindi ka naman dito nagtatrabaho. Bored ka na ba sa agency niyo kaya ka sumasideline o nagpunta dito as a representative?” Nakangiting tugon nito.Napatalon akong yumakap sa kaniya ng mahigpit. Napangiwi naman si kuya sa inasta ko. Halatang napilitan ang mga ngitian niya nang mapatingin sa dalawang boss namin habang pilit na kumakawala sa yakap ko. Pwes kuya, wala akong pake sa kanila!Matagal-tagal ko na rin siyang hindi nakikita dahil kahit may salu-salo ang pamilya ay hindi siya umuuwi. Subsob siya sa trabaho at kahit nasa malapit lang ay parang nasa kabilang lupalop siya ng daigdig. Palagi niyang tinatanggihan ang alok ng mga magulang namin kapag may kasiyahan at tuwing umuuwi siya ng bahay ay wala siyang imik.“What?” Bulalas ni Sir Lance. “Did I just heard it right?” Dagdag na tanong pa niya
Lance Joshua“Don’t you think it’s scheming?” Wala sa sariling wika ko habang iniisip ang ipinadala ni Hiro na agent para maging secretary at assistant ko.To think that it isn’t his idea at all but it is the idea of my father who still treats me as if I am a kid. I’ll better ask Kean after this meeting. Panigurado ay may alam siya tungkol dito.“Pardon, Sir?” Wika naman ng manager ng isang branch na kasalukuyang nagrereport ngayon sa harapan.Napatingin ako sa kaniya at napakunot ng noo nang mapagtanto kong lahat sila ay nakatingin ngayon sa akin. I unconsciously snap back from my deep thoughts to reality and focused on the report.I smiled mischievously at the manager before speaking, “Go on. I’m just thinking of something.”“Bro, mukhang hindi ka nakakundisyon ngayon. What if i-cancel na muna natin ‘tong meeting at ulitin na lang sa susunod na araw? Kanina ko pa napapansin na hindi ka nakikinig.” Sabat naman ni Damon.“Nah, just go on with the report. You can just give me a copy of
Lance Joshua“What are you laughing at? What do you mean by ‘hindi alam ang buong istorya’, Kean?” Tanong ko kay Kean habang siya ay hindi matigil sa pagtawa.He calmed himself down before he spoke, “Well, mukhang minaliit niyo ata kakayahan ng kapatid ko dahil lang sa narinig niyong wala siyang maalala ni isa tungkol sa sarili niya. Let me tell you this, she is a four degree holder.”Pagkatapos ay tumawa na naman siya. Unbelievable! Someone who can’t remember anything about herself finished four college degrees at such a young age? I only finished two degrees. A four-year bachelor in business administration course and another two years for finance.“Hindi kami nakikipaglokohan sa ‘yo, Kean. Hindi ito ang tamang oras para magjoke. H’wag mo kaming ginagago, may kalalagyan ka talaga.” Naiinis na saad ni Damon at hinampas ng malakas ang table.“I told you. Don’t judge a book by its cover ika nga nila. I’m serious, dude.” Nakangiting pag-alma ni Kean. Now it’s getting more and more intere
Bella SchistTumingin ako sa glass wall. Madilim na pala ang paligid sa labas. Kinuha ko ang phone ko at tinignan ang oras. It’s already three minutes pass eight o’clock in the evening. Lumingon ako sa lalaking nakaupo sa swivel chair niya sa may side. Hanggang ngayon nakatungo pa rin ang boss ko sa laptop niya. Inobserbahan ko siya habang nagtatrabaho, napakaseryoso niya.Anong oras kaya ako pwedeng umuwi? Gutom na ako pero parang nakakahiyang magpaalam habang nagtatrabaho pa siya nang walang imik. Wala na din ‘yon kontrabidang kapatid niya. I wonder kung saan na ‘yon nagpunta.“Sir?” Tawag pansin ko kay Sir Lance. Saglit na lumingon naman siya sa ‘kin bago ibinalik ang atensyon sa ginagawa niya. “Hindi ka ba magrerest muna?” Tanong ko rito.“Hindi.” Tipid na sagot niya. Tahimik lang siyang nakatungo sa laptop niya. Matagal-tagal bago ulit ako nakapagwika dahil parang wala siyang balak tumigil sa ginagawa niya.“Pero gabi na ho. Mukhang hindi ka pa naglunch, Sir. Kanina nang nanggal
Lance JoshuaI’m not actually busy but I need to see her efficiency in work. Ibinigay ko sa kaniya ang quarterly report ng bawat department pati na rin ang summary ng napag-usapan kanina sa meeting.Napatingin ako ng palihim nang makita ko kung paano takasan ng dugo ang mukha niya dahil sa sinabi ko kaninang kailangan ko na ‘yon bukas. Sa loob ko ay natatawa ako dahil sa parang uusok na ang butas sa tainga at ilong niya. Napamura rin siya ng mahina bago napilitang umupo at pag-aralan ang lahat ng ‘yon.Naramdaman ko na parang may mga matang nakatingin sa ‘kin ngunit hindi ko ‘to pinansin at ipinagsawalang bahala ‘yon. Hindi nagtagal ay nagsalita ang kasama kong ligaw na pusa.“Sir?” Tawag pansin niya sa akin. “Hindi ka ba magrerest muna?” Mahinang sabi at maingat na tanong niya.Saglit naman akong lumingon bago ibinalik ang atensyon sa pinag-aaralan kong parte ng natapos niya kanina. “Hindi.” Tipid na sagot ko.“Pero gabi na ho. Mukhang hindi ka pa naglunch, Sir. Kanina nang nanggalin
Bella SchistTahimik lang akong kumakain nang umupo sa Miss Sheila sa tabi ko. Matagal din ang pagkakatayo niya nang makaalis ang dalawang boss ko. Nakatingin siya sa ‘kin habang kumakain kaya na-concious ako bigla sa paraan ng pagkain ko.“Tell me. Anong ginawa niyo ni Kuya Lance kanina? Ginawa niyo na ba ‘yong dapat na tapusin?” Interesadong pagtatanong niya.Base sa aura niya ay masasabi mong masayahin at pala-kaibigan siya. Siya ang unang namansin sa akin kanina, siya rin ang unang namansin ngayon na kami na lang dalawa ang naiwan dito. Hindi ito ang model na mainitin ang ulong katulad ng palaging sinasabi sa mga balita.Nilunok ko naman ang laman ng bunganga ko at sumagot. “Uhm… yes, Miss Sheila. Pero hindi pa namin tapos.” Nahihiyang sagot ko.“Naistorbo ko ba kayo sa pag-eksena ko kanina rito nang pumasok ako? Oh my! Lagot ako kay kuya nito,” Nag-aalalang tanong niya. “Hayaan mo at sa susunod ay hindi talaga ako manggugulo. Promise.” Pangako niya at itinaas pa ang kanang kamay