Chapter 24AXEL TOPHER'S POV"Wala na bang naiwan na gamit sa loob?" tanong ni Ate Grace."Wala na, pinalinis na rin ni Kat yung bahay," sagot ko.Nilapitan ko si Elise na hirap na hirap sa pagbuhat ng maleta niya paakyat sa likod ng van. Kinuha ko 'yon mula sa kaniya at ako na ang nag-akyat.Naagaw naman ni Tricia ang pansin ko ng tawagin niya ako at manghingi ng tulong. Tinignan ko muna si Elise bago nilingon si Tricia."Topher! Patulong naman magbuhat nito!""Elise-""Tawag ka ni Tricia." aniya at naglakad palayo sa akin.Pinanood ko muna siyang maglakad papunta kay Bryce na kinukuhanan ng litrato ang pinsan kong patay na patay sa kaniya. Well, the feeling is mutual naman na ata.Nag-jog ako palapit kay Tricia na naka-cross arms pa at parang naiinis dahil sa hindi ko pagsunod agad sa kaniya.Pansin ko na rin ang pagbabago sa mga kilos niya nitong mga nakaraang araw. Nito ko lang din na-gets ko bakit niya tinanong si Danreb ng gano'n. Ako naman si tanga, nagpadala sa selos at galit.
Chapter 25Axel Topher's POVIt's August when we first met. We did not have a great start but I had a great time with her. Little did I know that our end will not be great too. November when she left me. Worst, I haven't heard even a single reason why. I kept asking myself if I did not fell asleep that day and answered her call, will things be different?Mawawala pa ba siya sa'kin?Ang hirap kasi, kung nagsabi siya sa'kin kung bakit niya kailangan mg umalis, she can go to me naman. Maiintindihan ko naman e, pipilitin kong intindihin kahit ano pa man 'yon. Pero wala talaga, bigla na lang siyang nawala.Nakakagago, sobra.It's November 8 today. Exactly 4 years ago when she left. I don't know where she is, even Amiel and Amstel, hindi nila alam. Their parents chose not to say it, telling that it's for Elise. Four years ago rin when my Lolo told me that Elise transferred out on our school. She totally wanted to lose her connection to us. Tangin@, how can she do that? Hindi ba niya naisi
Chapter 26Mary Elise Nicolette's POV"Anak! May bisita ka rito. Lumabas ka na riyan sa kwarto mo!" narinig kong sigaw ni Papa mula sa first floor ng bahay.Hindi 'to kasing laki ng bahay ng mga Guevarra o ng dati naming bahay nung nawala si Papa. Maliit na two-storey house lang at tatlong kwarto, halos magkasama na rin ang kusina at dining area pero malaki naman ang bakuran.I've been living here for four years. Since the day I left them, niloko nila akong lahat. Kuya Amiel and Kuya Amstel knew that I am not just their step sister. Kaya pala they are so protective to me. Anyways, it's all in the past. Let's forget about it.May sarili akong kwarto rito at mas komportable kahit maliit lang. Magkasama naman sa kabilang kwarto si Nica at Nico. Madalas ay nakikitulog sa akin ang dalawa. Feel na feel ko nga ang pagiging Ate ko sa kanila. Nasanay kasi ako na ako ang bunso.Tumayo na ako mula sa pagkakahiga sa kama ko at kinuha ang hair tie sa bedside table saka ipinusod ang buhok ko. Hindi
Chapter 27"Elise! Apo, halika rito," tawag sa akin ni Lola Dahlia, ang Lola nila Kuya Colm, nang makapasok ako sa bahay nila.Agad niya akong pinugpog ng halik sa magkabipang pisngi ko nang makalapit ako sa kaniya. Dito lang din sila sa Batangas nakatira sila Lola, dito nga lang sila sa Calaca. Almost one hour drive from Nasugbu, depending on the traffic situations. Nasugbu is where I'm currently living. "Happy Birthday po," bati ko sa kaniya at ngumiti."Maraming salamat at salamat din sa pagdalo sa'king maliit na celebration. Ngunit, bakit naman napakaikli niyang suot mo?" aniya at tinignan ako mula sa'king paa hanggang sa ulo ko."Po? Si Danreb po ang bumili para sa'kin nito," sabi ko habang tinuturo si Danreb."I just paid for it, si Mitch ang pumili." Kaswal nitong sabi at nilingon ang kapapasok lang na si Mitch, hawak pa nito ang cake na binili ko para kay Lola.Nilapitan siya ni Lola at kinutusan sa ulo. Naguguluhan naman kaming tinignan ni Mitch dahil para mapatawa ang mga p
Chapter 28AXEL TOPHER'S POV"Hoy bilisan mo na, late na late na tayo."Inistart ko na ang sasakyan at nag-drive na ulit. Bakit ba naman kasi ngayon pa inatake ng kamalasan. Mabuti na lang ay may malapit na automobile repair shop kung saan kami nasiraan. Pero inabot din kami ng halos dalawang oras dahil wala pa silang technician at auto mechanic.Idagdag pa yung frustrations dahil sa kaartehan ng kasama kong 'to. Puro reklamo, dapat talaga ay hindi ko na sinamahan 'to e."Hay nako, baka gabihin na tayo niyan.""Ang OA mo, Tricia. Alas-singko pa lang, wala namang dalawang oras ang biyahe papunta sa Lipa." Hindi ko na napigilan ang sarili kong sagutin siya dahil magmula kanina ay wala na akong narinig sa kaniya kundi mga reklamo."Bakit ba kasi sa dami ng sasakyan niyo ay ito pa ang ginamit mo? Jusko, Topher, alam mo naman na lagi tayong nasisiraan kapag ito ang gamit natin." "Tricia, I can stop this car and kick you out if you don't stop blabbering stupid things." Pagbabanta ko sa kan
AXEL TOPHER's POV"Ate Grace?! Anong ginagawa mo dito?" gulat kong tanong.Halos isang linggo rin kaming hindi nagkita dahil sobrang busy na niya at may sarili na rin siyang condo. Regalo sa kaniya ni Lolo dahil malapit na siyang grumaduate."Uh, attending Lola Dahlia's Birthday celebration?" sagot niya na tila hindi pa sigurado.Tumango-tango ako at panandaliang nawala ang mga gumugulo sa isipan ko kanina."Ikaw? Anong ginagawa mo rito? saka kwarto nila Malcolm Bryce 'to ah, close na kayo ulit?" sunod-sunod niyang tanong at inilibot ang mata sa buong kwarto."Huh? Dito ako dinala ni Tricia kanina, 'di ko alam na kila Bryce 'to," naguguluhan kong sagot."So it's Tricia, you are really dating that b*tch, huh?" mataray niyang tanong, almost a statement."Of course no, what made you think that I will date Tricia?"But sorry to burst up her bubble, I will never date Tricia. We are better of as friends. Maswerte pa nga siya na naging friends kami."Hmmm...Oo nga pala, hindi ka pa nakaka-mo
MARY ELISE NICOLETTE'S POV4 years agoPagod pa ang katawan ko sa mahabang biyahe, medyo nangawit pa ang leeg ko mula sa pagtulog kanina. My last days of vacation in Bulacan is horrible. After Topher's fight with Danreb, I really did ignore him. Super immature, though I expected it. Kaya nga ayaw kong malaman niya ang tungkol doon. Isa pa, that Tricia, I hate her so much. She is such a flirt. Her true colors appeared during our stay in Bulacan. She took advantage of Topher's and I quarrel. What a snake!Hindi ko na ininda ang pagod at mabilis na ibinaba ang maleta ko sa gate ng bahay na kinuha naman ni Kuya Ams. Kakausapin ko na si Mommy, matatanong ko na ang mga tanong na ilang araw na bumabagabag sa'kin.Pagpasok ng bahay ay sinalubong kami ng mga maids na agad kinuha ang mga gamit namin kasama si Mommy at Daddy.Daddy? More like irresponsible father."Elise/Anak," magkasabay na salubong nila sa'kin."Is it t
MARY ELISE NICOLETTE'S POV"Elise, wake up.""Hmmm..."I felt someone's hand poking my cheeks, it is so annoying. I opened my eyes, ready to scold whoever disturbing my peaceful sleep.Oh, I changed my mind."Finally, here's your water. Kukuhanin ko lang yung food natin sa baba. Maligo ka na rin, nakaready na yung damit mo." He reminded.Ibinaba niya lang ang baso ng tubig sa side bed table at lumabas na. I am surprised to see myself wearing a sweat shirt. This is probably Topher's.I was about to stand up when my head suddenly ache. Oh crap, I drank too much last night. I am so dumb talaga 'no? I know naman na I have low alcohol tolerance yet super lakas pa rin ng loob ko na uminom ng marami."Here we go again, Mary Elise. You are so lasinggera, weak ka naman." I spoke to myself when I managed to stand up.Now, my head is not the only one who's hurting. The pain slowly fades when I started walking. I took the glass of water and drink it. I tried to remember what happened last night w