Chapter six

Chapter six

JAMIE

Back to reality.

Magigising nang maaga upang magluto ng mga ititinda, walang inaalalang iba kung hindi ang negosyo at ang sarili.

“Goodmorning ate Jamie!”

“Kamusta ang bakasyon ate?”

“Anong bakasyon? Umattend lang ako sa kasal ng kaibigan ko.”

“Hahaha kase naman ate nakalabas ka na sa lungga mo, palagi ka na lang dito hindi ka namamasyal.”

“Saan naman ako pupunta at wala naman din akong kasama.”

“Ako.” Biglang may sumabat na boses lalake.

“Sir Arthur!”

“Ang aga mo ata sir!’

“Long time no see sir ah.”

Napangiti na lamang ako kay Arthur na kakarating lang dito sa karindirya ko, isa siya sa mga malapit sa akin pero dahil busy din siya sa kaniyang buhay ay madalang na siyang pumunta dito.

“Pasensya na nagbakasyon kase ako sa probinsya ng mga magulang ko kaya hindi ako nagagawi dito.”

Nagsialisan ang mga kasama ko sa karindirya at pumunta sila sa may gilid kung saan nag aayos sila ng mga upuan at mga gagamitin dito sa karindirya.

Akala kase nila manliligaw ko si Arthur pero wala namang ganung nangyayari sa amin, magkaibigan lang kaming dalawa at para kaming magkapatid. Kung sabagay ganun naman ata ang mga tao kapag nakikita nila ang isang babae at isang lalake na walang karelasyon ay mapagkakamalan nilang magkaibigan.

“Kamusta ka na?”

“Ganun parin walang pagbabago.”

“Anong wala blooming ka ngayon.” bigla akong napahawak sa magkabilang pisngi ko. Anong blooming? May napapansin ba silang kakaiba sa akin?

“Nambola ka pa.” yan na lang ang sinabi ko at hindi na ako nagsalita pa. Porke nadiligan blooming na agad?

Nakipag usap sa akin si Arthur at nagkwento habang nag aayos kami dito sa karindirya ko, maaga pa kase at nagjojogging siya dito na siya huminto at kumain ng almusal. Hindi na siya umuwi sa kanila agad, dito na siya tumambay at tumulong na rin sa pag aasikaso sa karidirya ko.

“Naabala ka pa.”

“Hindi naman ito abala, kusa ito, tumutulong din naman ako noon dito.”

“Salamat.”

“Galing ka daw Maynila noong nakaraang araw?”

“Ah oo umattend ako sa kasal ng kaibigan ko.”

“Sayang sinamahan sana kita.”

Kung sinamahan mo ko baka hindi na kami nagkita ni Lance at wala ring nangyari sa amin ng gabing iyon, heto nanaman ang isipan ko naaalala nanaman ang gabing katabi ko ang dati kong asawa.

Buburahin ko na lang sa isipan ko ang mga nangyari, fresh pa kase sa ngayon kaya palaging sumasagi sa isipan ko.

Yung mga kasama ko sa karinderya palaging napangiti tuwing dadaan, ganun sila kapag nandito si Arthur, akala kase nila nililigawan ako ni Arthur, bahala kayo mag isip niyan

Pagbukas ng TV dito sa karinderya ang bungad talaga ay ang news tungkol kay Lance. “Ay kagwapo naman niyan.”

“Oo nga ang yaman.”

“Akala ko ang yummy hahaha.”

Siya ang tampulan ng pansin ngayon dito sa karinderya dahil sa kaniyang itsura sa telebisyon, napakakisig at napakagwapo naman talaga niya ngayon, iba na talaga ang may pera.

Ang dami nanaman niyang achievements na natanggal, tapos may napansin ako may nakapulupot sa braso niya na babae, mukhang yun ang girlfriend niya?

“Ang swerte nung babae noh?”

“Kaya nga bagay sila.”

Yan ang naririnig kong comment ng mga kasamahan ko sa karinderya, ang hindi nila alam dati kong asawa ang pinag uusapan nila.

Hindi ko na kase naabutan ang estado ni Lance na ganiyan, ako ang kasama niya sa hirap pero pareho kaming immature noon kaya nahantong sa hiwalayan.

Hindi ko alam kung nagsisisi ba ako o hindi, basta ang alam ko malaya ako sa lahat ngayon, pero hindi ako gaanong masaya.

“May problema ba?” biglang nagsalita si Arthur na nasa tabi ko.

“Ha?”

“Ang sabi ko kung may problema ka ba?”

“Wa-wala naman bakit?”

“Ang layo ng tingin mo, natulala ka bigla sa pinapanuod mo.”

“Ah wala ito.”

Manghang mangha sila kay Lance ngayon dahil sa mga ibinabalita sa kaniya, halos lahat ng babae dito hinahangaan siya at naiinggit sa bagong girlfriend niya.

Kung alam niyo lang talaga kung sino ako sa buhay ni Lance, ngayon ko lang nakita ang bago niya, hindi naman siya nagloko sa akin, naghiwalay naman kami ng maayos at wala siyang nilokong tao.

Kahit na ako ngayon ay single hindi naman ako nagsisisi doon dahil ayaw ko naman pakealaman ang buhay ng dati kong asawa, at isa pa wala akong inaalala ngayon kung hindi ang sarili ko lang at ang kainan ko.

Hinayaan ko na lang sila na manuod ng balita, may mga customer na din kaseng pumapasok kaya kailangan ko silang pagsilbihan kaso itong si Arthur siya ang sumasalo ng gawain ko.

“Wala akong maibabayad sayo.”

“Hindi naman ako nagpapabayad, tumutulong ako.”

Parami na ng parami ang mga customer hanggang sa magtanghalian na, mahirap talaga kapag mag isa lang kaya nagpapasalamat ako sa mga kasama ko na nagtitiyaga sa akin at sa munti kong kainan.

Natapos nanaman ang araw ko na pagod at may benta, nakakatuwa tuwing bibilangin ko ang kinita namin dahil maraming customer at nauubos lahat ng ulam.

Si Arthur nandito pa din, hindi na umuwi pero handa siya may dala kase siyang bihisan niya.

“Nagovertime ka na dito.”

“Wala naman akong gagawin na.”

“Salamat sa pagsama.”

“Wala yun.” kasabay ko siyang naglalakad pauwi sa tinutuluyan ko, yung tinutuluyan kase niya kaya niyang lakadin, hiatid niya ako sa bahay at tsaka siya umalis.

Pagbukas ko ng pinto ang lungkot ng pakiramdam, mag isa ko nanaman.

Palagi ko itong nararamdaman tuwing uuwi ako dito, iba ang pakiramdam kapag may nakakasama talaga, hindi man lalake basta yung nakakasama sa bahay.

Kung sana may anak ako noon pa, edi magkasama kami ngayon.

Kaso ang pangit naman kung maging broken family ang kalalakihan ng anak ko, hindi ko na talaga alam ang mararamdaman ko may halong pagsisisi na parang hindi.

Gusto ko lang maging simple, yun bang nakakakain ng tatlong beses sa isang araw at kumikita sa negosyo ko, hindi ko hinangad na yumaman pero hinangad kong magkaroon ng anak man lang.

Kumain na lang ako ng noodles dahil wala ng natirang ulam sa karinderya ko, inuuwi namin ang mga natitirang ulam kaso ngayon sold out lahat.

Maski nga si Arthur nang uuwi din ng ulam kapag may natitira kaso ngayon wala akong naibigay sa kaniya, pinakain ko lang siya ng libreng umagahan at tanghalian kanina.

Kagaya ng dati araw araw ganun ang routine ko, hindi ako nagpapahinga sa kakaluto ng mga binibenta ko kaya naman si Arthur naisipan na magswimming kasama ang mga nagtatrabaho sa kainan ko.

Inaya niya kami at sabi niya sagot niya lahat.

Noong una ay tumanggi ako kase nakakahiya, kaso itong mga kasama ko minsan lang daw mangyari ang may manlibre sa amin kaya igrab ko na daw.

Wala akong choice, majority win.

Kaya ngayong umaga imbis na paninda ang prineprepare ko ay babaunin namin ngayon ang hinahanda ko.

May sasakyan si Arthur kaya yun ang ginamit namin, siya pa ang naging driver namin.

Dinala niya kami sa isang beach resort, malayo iyon sa lugar namin halos dalawang oras ang byahe kaya ang ibang mga kasama namin ay natulog sa sasakyan.

Napakaganda ng lugar na pinuntahan namin, ngayon lang ako nakarating dito dahil hindi naman kaya ng budget ko ang makapunta sa ganitong lugar.

“Mahal ata dito.” Bulong ng kasama ko.

“Kaya nga nakakahiya.”

“Pasok na!” sabi ni Arthur na may ngiti sa kaniyang labi, halatang naeexcite din siya, mas lalo kaming namangha ng pumasok kami, pangmayaman ang lugar na ito hindi kami belong.

Lahat ng mga babaeng nandito nakabikini, kami lang tong nakatokong at shorts.

Sumusunod lang kami ngayon kay Arthur dahil hindi naman namin alam kung saan kami pupunta, may nirentahan siyang cottage na malawak at doon kami namalagi, nahihiya kami ng mga kasama ko na maligo, naeexcite pa kami kanina kaso dito kami dinala ni Arthur sa mamahaling beach resort.

Umalis muna siya sandali at kami lang ng mga kasama ko sa karinderya ang naiwan sa cottage.

“Paano tayo lalangoy niyan nakabikini lahat oh.”

“Oo nga nakakahiya naman nakashorts lang ako, hindi ko kaya magbikini ng ganiyan.”

“Ako nga puro butas panty ko.”

Nagtatawanan na lang kami dito sa cottage kase hindi kami makapagenjoy, puro mayayaman kase ang nandito.

“Oh bakit hindi kayo maligo?” Tanong ni Arthur sa amin kase nagkukumpulan kami sa cottage.

“Malamig yung tubig.”

“Mainit.”

“Iitim kami.”

Ang dami naming dinahilan pero ang totoo nahihiya kami.

“Kahit saan naman tayo magpunta mangingitim tayo hahaha, halina kayo! Mag enjoy tayo dito.”

“Teka sandali, wala kaming maisusuot pangswimming kase.” Ako na ang nagsabi.

“Pwede naman kahit ano ah.” Sagot naman ni Arthur kaya nagtinginan kaming lahat at nagsitakbuhan na sa swimming pool kahit nakapambahay na shorts lang kami.

Nakakatuwa lang para kaming preso na nakawala dahil ang iingay namin, ang iba naman na naliligo napapatingin lang sa amin.

Ang nasa isip ko hindi naman kami kilala kaya mag eenjoy na ako, bahala sila diyan atleast nakaranas ng pangmayamang pool.

Ang ganda ng view, picture ng picture ang mga kasama ko, ako lang ang hindi makarelate kase hindi ako mahilig diyan, basta nakatatak na sa utak ko ang memories na ito para na rin akong kumuha ng litrato.

Umahon muna ako para umihi, nakakahiya umihi sa pool baka magkagalis ang mga naliligong mayayaman.

Pag ahon ko may muntik na akong makabangga na babae, ang sexy din niya at nakaone piece ng kulay dilaw, napatingin siya sa akin at napakunot ang kaniyang noon a parang diring diri siya sa akin.

Muntikan ko lang naman siyang nakabangga pero hindi ko siya natamaan.

Teka? Pamilyar ang mukha niya.

Parang nakita ko na siya?

Tama! Siya ang girlfriend ng dati kong asawa na si Lance!