Chapter 68

Sandra's POV

ISANG lagok pa ng alak ang aking ginawa habang naririnig ang dagundong ng musika.

"Sandy, tama na 'yan. Kanina ka pa umiinom, nakarami ka na."

Lumingon ako sa babaeng kasama ko ngayon sa lamesa habang nandito kami sa loob ng bar. Isang mapait na ngiti ang binigay ko sa kanya, saka muling humagulgol nang iyak.

"Jennie, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Gusto ko nang sumuko. Gusto ko nang sukuan ang lahat ng ito," sunod-sunod kong saad.

Mahigpit akong niyakap ni Jennie. Naramdaman ko naman ang paghagod niya sa aking likod upang ako ay pakalmahin.

"Tahan na, Sandy. Naiintindihan kita, alam kong kailangan mong ilabas ang lahat ng sakit pero isipin mo rin ang anak mong si Levi. Kung nasasaktan ka, mas nasasaktan siya," aniya.

Tila isang libong karayom ang tumusok sa aking puso nang sabihin ni Jennie ang bagay na iyon. Hindi ko lubos maisip kung ano ang nararamdaman ni Levi ngayon. Ayokong magtanim siya ng sama ng loob sa kanyang ama, ngunit dahil sa ginagawang ito ni Luc