Chapter 47

Ang gabi ng aksidente (Liro’s childhood)

“Payat! Ang payat mo! Loser!” mga naririnig sa mga bata sa habang nakaharap sa patpating katawan ni Hiro na nakatago sa likuran ng malusog na si Liro. Pitong taon palang ang dalawang kambal na anak ni Lhera sa namatay nitong asawa na si Antonio Regis.

“Lubayan niyo nga ang kapatid ko!” sigaw ni Liro sa mga bully na hindi sila tinantanan. Buti nalang ay biglang dumating ang ina nila na agad na tumulong para mapaalis ang mga ito.

“Mama!” umalingawngaw ang iyak ni Hiro sa tabi ng kalsada habang nakatingin sa ina nila na maputla at mahinang mahina na dahil sa pagod.

“Shh, mama is here. ‘Wag na umiyak,” pagpapahinto ni Lhera kay Hiro. Kamamatay lang ng asawa niya last 3 months kaya kailangan niyang magtrabaho para sa dalawang anak niya. Sa laki ng babayarin niya ay halos hindi na kayanin ng katawan niya ang pagod at puyat.

“Umuwi na tayo, c’mon Liro,” nakasunod ang batang si Liro sa likuran ng ina at kapatid habang nag-aalala na nakatingin kay Lhera