KABANATA 18

Alexena

Ngunit agad ko ring naipilig ang ulo ko dahil sa isipin na iyon.

Seriously, huwag mong sabihing nag-aalala ka para sa lalaking iyan, Xena?

Dapat ay matuwa nga ako kung higit pa sa pingot ang maranasan nito, kahit papaano ay makakaganti na ako sa mga ginagawa nitong pagpapahirap sa akin.

"Tapos ayaw mo pa akong papasukin! Sinabi ko naman na sa iyo noong isang araw pa na pupuntahan kita!"

Napakamot si Mikey sa batok. "Nakalimutan ko lang naman... saka hindi naman kasi sinabi kaagad ni Xena na nandito ka. Na ikaw pala ang bisita ko, Mom."

Nanlaki agad ang mata ko.

Grabe! Ako pa talaga ang sinisi nito!

Tinampal ito ng ina. "Huwag mo nga siyang sisihin, hindi niya kasalanan! Clueless nga siya kanina at hindi niya ako kilala."

Sinamaan ako ng tingin ni Mikey.

"Huwag mo nga siyang takutin!" bawal dito ng ginang.

"I'm not doing anything!" maang-maangan ni Mikey.

Tss. Wala daw! E, kung nakakamatay lang ang tingin ay baka kanina pa ako nakabulagta rito at nangingisay!

"E, bakit ganyan