SPG

KINAGABIHAN,

As usual, dumarating ako sa bar nang walang ka ayos ayos. Simple ang suot na damit na akala mong sa isang factory nagtratrabaho. Parang Magic na kapag nakapasok ako sa dressing room ay lalabas na akong hindi mo na makikilala sa sobrang ganda.

Habang inaayusan ako ay inabot ng assistant ang susuotin ko raw ngayong gabi. Kumpara sa suot ko kagabi ay mas manipis at mas maliit ang tela nito. Pikit mata ko na lang itong tinanggap. Ilangbaraw na lang. Pagkatapos ng gabing ito ay apat na araw na lang akong magtitiis.

Nang matapos akong ayusan ay bigla namang pumasok sa dressing room si Manager. "Hindi ka ulit magsusuot ng maskara ngayon, ha!" bungad niya kaagad sa akin habang papalapit.

Nakatingin ako sa salamin at nakatingin sa repleksyon naming dalawa. Nasa likod ko siya at ipinatong niya ang kamay niya sa balikat ko. "P-pero..." gustong kong umangal at tumanggi. gunit hindi ko magawa. Mabait si Manager sa akin at kahit kailan ay hindi niya ako tinanggihan tuwing may hihing