Salamat sa suporta, comments, and gems đ
"Balita ko ay hawak mo na ang TLK company ngayon, Mr. Darmilton? Iba ka talaga, lahat ay kaya mong kunin ang lahat sa isang pitik lang ng daliri mo!" Papuri ng isang matandang negosyante na ikinangisi ni Marjo. Gustong-gusto nitong napupuri dahil tumataas ang ego niya at tumataas din ang tingin niya sa sarili niya. Angat siya at mataas kumpara sa iba, malakas siya at matalino, iyon ang tingin niya sa sarili niya kaya angat siya sa iba.Tumawa ng may pag uuyam si Erza nang marinig ito. "Hindi na nakapagtataka na makuha niya iyon, Mr. Hebara. Sa mga taong katulad niyang ganid at walang puso ay walang imposible. Kaya nga niyang patayin ang sarili niyangâ"Galit na hinawakan ni Marjo ang asawa at kinaladkad palayo sa mga bisita. Napailing na lamang ang mga ito habang nakasunod ng tingin sa mag asawa. Narito ngayon ang lahat ngayon sa isang events ng mataas na opisyal ng gobyerno, lahat ng narito ay mataas na tao at kilala sa lipunan. Binitiwan niya ang asawa ay nagbabanta itong tiningnan.
[Apol]Humawak siya sa batok. Noong nakaraan pa siya kinikilabutan. Pakiramdam niya mayro'ng matang nakatingin sa kanya at nakamasid sa bawat galaw niya."Miss Carol, ayos ka lang po ba?" Nag aalalang tanong niya ng makita itong napapangiwi habang nakahawak sa likod. "Ayos lang ako, Mrs. Helger. Ganito talaga kapag tumatanda, madalas ng sumakit ang likuran." Inalalayan niya itong maupo. "Mabuti pa ay bigyan kita ng masahe, Miss Carol. Saan ba banda ang masakit?" Ganito ang ginagawa niya noon kapag masakit ang likod ng nanay niya. Binibigyan niya ito ng masahe sa likuran."Ayos ka lang ba, Mrs. Helger?" Tanong ng matanda nang mapansin ang pananahimik niya."Ah, opo. Naalala ko lang kasi ang nanay ko. Madalas ko kasi siyang bigyan ng masahe no'ng hindi pa niya kami iniiwan ni ate Alena." Malungkot siyang bumuntonghininga. "Bigla ko lang po silang namiss. Hindi ko rin po maiwasan ang malungkot dahil iniwan na nga ako ni nanay, iniwan pa ako ni ate Alena. Tapos hindi ko pa pwedeng alagaa
[Apol]Kanina pa siya hindi mapakali at palakad-lakad. Iniisip niya kasi kung ano ang magandang iregalo kay Xerxes. Gusto niya sana iyong siya mismo ang bumili at naggaling sa kanya ang pinangbili niya, iyong tipong pinaghirapan niya talaga.âMrs. Helger , baka pwedeng maupo ka muna, kanina pa kami nahihilo sayo, eh! Ano ba kasi ang problema mo at kanina ka pa riâyan hindi mapakalo?â Napapakamot nalang sa ulo na tanong ni Rima sa kanya.âOo nga, magsabi ka lang baka makatulong kami. Wag mo lang kaming uutangan, ha.â Mabilis na dugtong nito.Napangiwi siya. Hehe, ang totoo kasi ay naisip niya iyon kanina. âGanito kasi âyon. Motmot na namin ng asawa ko at gusto ko sana na regaluhan siya, alam niyo na, nang regalo na galing sa sarili kong pera at ako mismo ang bumili. Ang kaso wala naman akong sariling pera. Saka paano ako makakabili ng regalo para sa kanya kung narito ako sa isla, diba?â Mahaba niyang lintanya. Kumunot ang noo niya nang mapansin na nakakunot lang ang noo ng dalawa. âHoy
[Apol]âAyos lang kayo?â Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa dalawa at saka sa matanda. âEster, Rima, huwag kayong matakot kay manong hardinero, mabait âyan,â Aniya sa dalawa. Mukha kasing takot ang dalawa.âA-Ah, kasi⊠a-anoââAgad na pinutol si Rima ng matanda. âOh siya, saan kayo pupunta? Narinig kong may pinag uusapan kayo kanina. Balak niyo umalis? Pwede ba akong sumama sa inyo?âNanlaki ang mata ng dalawa at napanganga pa.âTalaga po?â Tuwang-tuwa na sambit niya. âGanito po kasi âyon.â Pinaliwanag niya rito ang tungkol sa balak niya. Lalong lumaki ang ngiti nito ng marinig ang sinabi niya, mukhang natuwa yata sa mga sinabi niya, samantalang sina Rima at Ester namumutla pa rin. Kanina lang ang ingay at ang saya nito pero ngayon mukhang hindi na mapakali ang dalawa.Nagpaalam ang matanda sa kanila saglit, sakto pagbalik nito ay umalis ang mga bantay sa mga tarangkahan, at ang ilan naman ay bigla nalang nagsialis. Kaya bago pa bumalik ang mga ito ay pumuslit na sila.âGaano ba karam
[Apol]Tumingin siya sa lalaking walang malay na nakahandusay. Napapangiwing napahimas siya sa leeg. Mabuti nalang at matibay ang kwintas na binigay sa kanya ni Xerxes kahit peke. Iyon nga lang sobrang sakit ng leeg niya ngayon dahil sa paghila ng lalaking ito.âBwisit kasi na lalaking âto!â Malakas na sinipa niya sa pweÈan ang lalaki. âAng laki-laki ng katawan mong bwisit ka hindi ka magtrabaho ng marangal, mas pinili mo pa maging magnanakaw!â Kaasar. Bakit may ganitong klase ng tao? Mas gustong gumawa ng masama kaysa ang magtrabaho at magbanat ng buto.Nakisipa na rin si Rima at Ester, mukhang gigil na gigil din ang dalawa. Hindi pa nakontento si Rima at sinabunutan nito ang lalaki.âA-Aray tama na! Kanina pa kayo nakakasakit, ah!âNaningkit ang mata niya. Ah ganoân, kunwari lang pala itong walang malay. Kung pwede lang siyang tumawag ng pulis ay kanina pa niya ginawa. Pero hindi pwede. Sigurado kasi na malalaman ng asawa niya ang paglabas niya kung isusuplong niya ang siraulong ito.
[Apol]Nanlaki ang mata nilang lahat nang makita si Xerxes na nakatayo sa entrance ng shop kasama ang mga napakaraming tauhan nito. May hawak itong baril na umuusok pa! Binaril nito ang kamay ng Manager ng store!Pinagpawisan at nanlamig ang katawan ng lahat ng mga empleyado ng naturang store sa takot.Namutla ang manager ng store at mga sales lady na kasama nito ng makilala si Xerxes. âA-Asawa ka ni Mr. X?â Hindi makapaniwalang bulalas nito.Teka, kilala nito ang asawa niya?Napaatras siya ng tumingin sa kanya ng nag iigtingan ang panga ng asawa niya. Parang nagpipigil lamang ito ng galit at handa ng sumabog anumang oras.Mukhang galit ito sa kanya!Tumingin ito sa kanya. âWhat do you want me to do in this store? Tell me, wife.âHuh? Hindi ito sa kanya galit kundi sa store? Nakahinga siya ng maluwag kahit paano.Naalala niya ang ginawa ng mga empleyado ng store sa kanila. Mamaya na siguro niya iisipin ang galit ng asawa niya. Sa ngayon gaganti muna siya.âPasabugin mo ang store na ito
[Apol]Dati pangarap niyang makaalis ng isla para makatakas, pero ngayon na aalis na sila para pansamantalang manirahan sa Manila ay hindi niya maiwasang malungkot. Sanay na kasi siya sa lugar na ito.âDonât worry, wife. Babalik tayo rito after the Global Mafia Boss Ball.â Turan ni Xerxes.âMafia Boss Ball?â âAno âyon, parang⊠sayawan ganoân?â Aba, mayroân din palang events sa mga Mafia Boss na katulad nito.âNo, itâs not what you think it is.â Tugon nito. âItâs more like an assembly of underground organizations, or underground bosses. Sa pagtitipong iyon nagpapakita ang lahat ng mga negosyanteng mayroâng ibaât ibang negosyo, o trabaho.â Dagdag paliwanag nito.Napatango-tango siya. Iba nga ito sa una nilang dinaluhan. Mukhang mas nakakatakot naman ang event na âto.âActually, hindi ko gustong isama ka.â Ani nito. Napaingos siya. âOkay lang, hihintayin nalang kita sa bahay.â Hindi siya maiinip dahil kasama niyang lilipat sina Rima at Ester, kaya kahit paano ay may kausap siya at kakwen
[Apol]Kinusot niya ang mata. Siguradong namamalikmata lang siya. Imposible na mapunta sa lugar na kagaya nito ang nanay niya. Tama, imposibel! Ano naman ang gagawin ng nanay niya sa ganitong klaseng lugar? Ang sabi ng asawa niya ay para lamang ito sa nga underground bosses, o mayroâng underground job. âWife, are you alright?â Nag aalalang tanong ni Xerxes ng mapansin ang pagkabalisa sa mukha niya. âIâll take you homeââNagmamadali siyang umalis at dumaan sa nga nakaupo nang makitang umalis ang babaeng kamukha ng nanay niyaâ Hindi! Sigurado na siya na ito ang nanay niya!âWife!â Natauhan siya ng maramdaman ang hawak ng asawa niya sa braso niya. Nang lingunin niya ito ay napansin niya ang pagkabalisa nito. âUuwi na tayo.ââSandali lang, hubby. Nakita ko ang nanay ko, sigurado akong siya âyonâââYouâre just imagining things, wife. Come on, letâs go home!â Hinila siya nito sa braso.âOh, hereâs the lovely couple.â Boses ng isang matanda.Nanlaki ang mata niya ng malingunan ang matandang