36.

[Apol]

“Ayos lang kayo?” Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa dalawa at saka sa matanda. “Ester, Rima, huwag kayong matakot kay manong hardinero, mabait ‘yan,” Aniya sa dalawa. Mukha kasing takot ang dalawa.

“A-Ah, kasi… a-ano—“

Agad na pinutol si Rima ng matanda. “Oh siya, saan kayo pupunta? Narinig kong may pinag uusapan kayo kanina. Balak niyo umalis? Pwede ba akong sumama sa inyo?”

Nanlaki ang mata ng dalawa at napanganga pa.

“Talaga po?” Tuwang-tuwa na sambit niya. “Ganito po kasi ‘yon.” Pinaliwanag niya rito ang tungkol sa balak niya. Lalong lumaki ang ngiti nito ng marinig ang sinabi niya, mukhang natuwa yata sa mga sinabi niya, samantalang sina Rima at Ester namumutla pa rin. Kanina lang ang ingay at ang saya nito pero ngayon mukhang hindi na mapakali ang dalawa.

Nagpaalam ang matanda sa kanila saglit, sakto pagbalik nito ay umalis ang mga bantay sa mga tarangkahan, at ang ilan naman ay bigla nalang nagsialis. Kaya bago pa bumalik ang mga ito ay pumuslit na sila.

“Gaano ba karam