Share
Chapter 101
CALLIEYAHHAHAHAHHA! nanibago ako magsulat ng espeege HAHAHAHA. Apat na oras ko ba namang sinulat hahahhaha... Kasi naman parang nasanay na ako sa mga iyakan scenes natin hahahha kaya di ko na alam magsulat ng ganito.. Salamat po sa inyong lahat at ingat po kayo palagi <3..
Related chapters
MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 102
XANDRO’S POVPakiramdam ko ay panaginip lang ang lahat. Masaya ako dahil naging maayos na kami ni Mireya. Kinakausap na niya ako ng mahinahon. Pero may pangamba pa rin akong nararamdaman. Natatakot ako na baka ginagawa lang niya ito dahil naawa siya sa akin. Na kaya niya ako pinapasaya dahil sa awa lang. Sa lahat ng hindi magandang nangyari sa akin ay si Mireya lang ang nais ko. Na kahit na gaano kahirap sa akin basta kasama ko siya ay kaya kong maka-survive. Gustuhin ko man na makilala ang tunay kong ina pero alam ko na malabo na itong mangyari. Lalo na ang sabi ng kinilala kong ina ay patay na ito.Pananagutin ko siya sa lahat ng ginawa niya sa pamilya ko. Lalo na ginawa niya sa akin. Hindi pa ako dinadalaw ng antok kaya ginawa ko na muna ang trabaho ko para pagbalik ko sa Maynila ay maayos ko na ang gusot sa kumpanya ko. Hindi ko alam kung nasaan ngayon si Axel. At wala rin naman akong pakialam kung saan pa siya dahil kapag nakita ko siya ulit ay hindi ako magdadalawang isip na ipa
MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 103
MIREYA'S POVNaramdaman ko nang umalis si Xandro pero dahil antok na antok pa ako ay natulog ako ulit. Ginising ako ng mga anak ko dahil kailangan na daw naming kumain ng lunch.“Mom, ‘wag ka na lang po kayang bumangon. Mukha pong masama ang pakiramdam mo.” sabi sa akin ng panganay ko.“Opo, sorry anak.” sabi ko sa kanya.Sobrang sakit kasi talaga ng buo kong katawan. Para kasing hindi napapagod si Xandro. Tapos ngayon ay nasa trabaho pa siya. Alam ko na kaunti lang ang tulog niya. Pinilit kong bumangon at nagbabad ako ng ilang minuto sa bathtub. Naging okay ang pakiramdam ko sa maligamgam na tubig. Nang tumingin ako sa salamin ay nagulat ako. Hindi ko inaasahan na ang daming mapa sa leeg at dibdib ko. Siraulo talaga siya talagang pinapak ang leeg ko. May bampira na naman na nahumaling sa akin.Bukas pa naman ang opening ng clinic. Mukhang mahihirapan ako na takpan ito. Sandamakmak na naman na concealer ang ilalagay ko dito. Kukutusan ko talaga ‘yun mamaya. Alam ko na pauwi na siya nga
MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 104
MIREYA’S POV Nagpapasalamat kami sa Panginoon dahil hindi niya pa kinuha sa amin si mama. Aware ako sa sakit ni Mama pero ang hindi ko alam ay mas lumalala na pala ang kondisyon niya. Ipinadadasal ko na sana ay tumagal pa siya. Ngayon pa lang siya makakasama ni Xandro. Marami pa silang kailangan malaman sa isa’t-isa. Hindi ko iniwan si Xandro, gusto ko siyang samahan. Ayoko na maramdaman niya na mag-isa siya. Dahil nandito ako, handa akong maging balikat niya at hindi ko na hahayaan na mag-isa siyang muli. “Kumain na muna tayo, love.” sabi ko sa kanya. Nasa loob ng ICU si Mama ngayon. At nandito pa rin kami sa labas. “Busog pa ako, love.” malungkot na sagot niya sa akin. “Sige, sabihan mo na lang ako kapag nagugutom ka na.” malumanay na sabi ko sa kanya. “Thank you, love.” sabi niya sa akin at hinalikan ang buhok ko. “I love you, kaya natin ito.” nakangiti na sabi ko sa kanya. “I love you so much,” sabi niya sa akin kaya hinalikan ko siya sa labi. “Malakas si mama. Makakasama
MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 105
MIREYA’S POVHindi ko maigalaw ang katawan ko. Nang imulat ko ang mga mata ko ay bumungad sa akin ang mga walang malay kong mga anak. Nakatali kaming tatlo at hindi ko alam kung nasaan kami ngayon. May busal rin ang bibig ko kaya hindi ko magawang sumigaw para humingi ng tulong.Ang huling naalala ko ay naglalakad ako papunta sa kumpanya ni Xandro para maglunch na kaming dalawa. Gumalaw ako at pinilit kong alisin ang tali sa kamay ko ngunit masyado itong mahigpit. At hindi ko kayang alisin.Hanggang sa nakita ko si Axel at Dahlia. Naisip ko na mas mabuting tulog ang mga anak ko para hindi nila makita at marinig ang mga nangyayari ngayon. Si Divina at ang masamang matanda ang nagpadukot sa amin. Narinig ko na sumigaw si Dahlia.Nagulat ako sa putok ng baril. Hanggang sa hindi ko inaasahan ang sikreto na matutuklasan ko. Si Tita Cathy ay pinatay niya at hindi talaga ito nagpakamatay. Sobrang sakit ng puso ko ngayon. Ibig sabihin ay hindi pa talaga nais ni tita na wakasan ang buhay niya.
MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 106
AFTER THREE MONTHS MIREYA’S POV Nakangiti ako habang nakatingin sa bulaklak na nakapatong sa itaas ng table ko. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak akong natatanggap mula sa Xandro ko. Ang dahilan niya ay araw-araw siyang nanliligaw sa akin. Ngayon talaga lumalabas ang sweet side niya. Tatlong buwan na rin ang nakalipas simula noong nangyari sa amin ang isa sa pinaka-pangit at pinaka-magandang pangyayari sa buhay namin. Pangit dahil na takot kami at maganda dahil sa wakas ay wala ng mananakit sa pamilya ko. Nabubuhay na kami ngayon ng masaya at malaya. Wala ng takot na baka may magtangka sa buhay namin. Kasabay ng pagkatupok ng lumang gusali ang pagkawala ng mga problema namin. May problema pero hindi na malaki. “Hello, love. Please lang, tama na ang paglulustay mo ng pera. Araw-araw na lang ay may pa-bulaklak ka. Alam ko na may discount ka kay mommy pero hindi naman ibig sabihin ay palagi ka na lang bibili. Punong-puno na ng bulaklak ang clinic ko. Saan ko na ito ngayon ilalagay
MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 107
MIREYA’S POVSobrang nag-enjoy ako sa community service namin ni Miracle.“Baby, ano pala ang sinabi ng daddy mo kanina?” tanong ko sa kanya.“Wala naman po, mom. Gusto lang po niya akong makita and gusto rin niyang i-check ang ginagawa mo.” natatawa na sagot niya sa akin.“Ganun ba? Sorry, baby ha. Tatawagan ko na lang si daddy mo mamaya.” sabi ko sa kanya.“Okay po,” sagot niya sa akin at natulog na siya.Ako naman ay nagmaneho na para pumunta sa home of the aged. Magdadala kasi ako ng mga pagkain at mga gamot para sa mga naroon. Habang papasok ako ay kinakabahan ako. Natatakot ako dahil alam ko na galit sila sa akin.Nakangiti akong sinalubong ng mga matatanda. Kinakabahan man ako ay hiniling ko pa rin na makausap sila. Nang makita nila ako ay umiyak sila agad."Iha, patawarin mo ako. Patawarin mo kami," umiiyak na saad nila sa akin.“Patawarin niyo rin po ako, alam ko na nasaktan ko rin kayo.” saad ko sa kanila.“Wala kang kasalanan. Kami ang nagkamali, nagkamali kami sa pagpapalak
MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 108
XANDRO’S POV Uuwi ako dahil sa sobrang selos ko. Pinagtatawanan pa ako ni Mama at ni Lester dahil sa pagmamadali na ako ngayon. “Anak, masyado ka namang nagmamadali. Mahal ka nun, wala ka bang tiwala kay Mireya?” tanong sa akin ni mama. “Malaki ang tiwala ko sa kanya, ma. Pero sa mga lalaki na nakapaligid sa kanya ay wala.” Sagot ko kay mama. “Seloso talaga ng anak ko. Hala sige, umalis kana. Huwag kang mag-alala dahil nandito si Lester. Aalagaan niya ako,” nakangiti na sabi sa akin ni mama. “Thank you, mama. I love you… Hihintayin kita sa Manila.” hinalikan ko siya sa noo. “Ingat ka anak ko,” sabi niya sa akin. Hinatid ako ni Lester sa airport. Wala na talagang makakapigil sa pag-uwi ko. Alam ko na magugulat si Mireya pero wala e. Hindi ko na talaga kaya pang magtagal dito sa Canada. Dahil baka bigla na lang akong mamatay. Sa buong flight ko ay tulog ako. At sa wakas nakarating na rin ako bahay namin. Alam ko na nagulat ang mga kasama namin sa bahay pero ngumiti lang ako sa k
MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 109
MIREYA’S POV Kahit na pagod ang asawa ko ay lumabas pa rin kami para sa family day namin. Pumunta kami sa isang park. Dumaan rin kami sa Griffin’s Diner para bumili ng pagkain wala na rin kasi kaming time pa na magluto kanina dahil nga sa biglaan lang. Balak kasi namin na magpicnic doon. Habang pinapanood ang dancing fountain. Sa aming lahat ay si Miracle talaga ang sobrang natutuwa. Kaya napapangiti na lang kami ni Xandro.Habang nakatingin ako sa mga anak ko ay palagi kong ipinadarasal na maging malusog sila. Na maging mabait at mabuting tao sila. Hiling ko rin na maging matapang sila. Marami silang pagdadaanan kapag lumaki na sila. At gusto ko na maging matibay silang magkapatid.“Are you okay, love?” biglang tanong sa akin ni Xandro.“Yeah, I’m fine. Hindi lang kasi ako makapaniwala ang bilis ng panahon. Binata na si Alec at si Miracle malaki na rin. Gustong-gusto ko na maalala ang lahat. Ang mga alaala na nakalimutan ko. Alam ko na maraming masakit na alaala pero alam ko na parte
Latest chapter
- MIREYA, The Miracle Heiress PASASALAMAT!
- MIREYA, The Miracle Heiress SPECIAL CHAPTER
- MIREYA, The Miracle Heiress WAKAS (ENDING)
- MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 111
- MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 110
- MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 109
- MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 108
- MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 107
- MIREYA, The Miracle Heiress Chapter 106
