Chapter 102

XANDRO’S POV

Pakiramdam ko ay panaginip lang ang lahat. Masaya ako dahil naging maayos na kami ni Mireya. Kinakausap na niya ako ng mahinahon. Pero may pangamba pa rin akong nararamdaman. Natatakot ako na baka ginagawa lang niya ito dahil naawa siya sa akin. Na kaya niya ako pinapasaya dahil sa awa lang.

Sa lahat ng hindi magandang nangyari sa akin ay si Mireya lang ang nais ko. Na kahit na gaano kahirap sa akin basta kasama ko siya ay kaya kong maka-survive. Gustuhin ko man na makilala ang tunay kong ina pero alam ko na malabo na itong mangyari. Lalo na ang sabi ng kinilala kong ina ay patay na ito.

Pananagutin ko siya sa lahat ng ginawa niya sa pamilya ko. Lalo na ginawa niya sa akin. Hindi pa ako dinadalaw ng antok kaya ginawa ko na muna ang trabaho ko para pagbalik ko sa Maynila ay maayos ko na ang gusot sa kumpanya ko. Hindi ko alam kung nasaan ngayon si Axel. At wala rin naman akong pakialam kung saan pa siya dahil kapag nakita ko siya ulit ay hindi ako magdadalawang isip na ipa