Kinabukasan, nagising si Nadja na napaliligiran ng marami at magagandang bouquet ng bulaklak. Inikot niya ang kanyang tingin and she feels like in the field of flowers. “Hmm,kanino kaya galing ito?” Napangiti lang ng makita ang pangalang nakasulat sa maliit na card. “We’ll what more can I say. He knows how to make my heart flutter. He knows what flowers I love. But you can’t bribe me, Victor. Hindi mo ako makukuha sa pabula-bulaklak.” Narinig niya ang mahinang katok at pumasok si Nessa upang dalhin ang kanyang almusal. “Good morning, Ma’am. Breakfast in bed.” Dala ni Nessa ang almusal niya. “Bakit mo pa dito dinala ang almusal ko?” “Nakita na po pala ninyo ‘yung mga bulaklak. Nagustuhan po ba ninyo? Padala po ‘yan ni Sir Victor. Sabi rin po niya na sa kuwarto na lang kayo mag-almusal,” sabi niya. “Hmm, mukhang nagbabayad ng utang. Anyway, thanks.” tugon naman ni Nadja. “Si Sir? May utang sa inyo?” Natawa na lang si Nadja sa pagiging inosente ni Nessa. “Kain na po kayo, Ma’am ha
Huling therapy session na ni Nadja ng araw na iyon kaya minabuti niyang puntahan upang kausapin si Victor. Hindi na niya napigilan ang lalaki sa gusto nitong mangyari. Nadja fears that she would get pregnant anytime soon dahil madalas sumimple ang lalaki sa tuwing magdadala ito ng pagkain sa mga anak. Nagpasalamat na lang siya na hindi nangyari ang kanyang kinatatakutan lalo pa’t flight nila kinabukasan ng gabi. May oras pa para ayusin ang lahat. Hindi na inabutan ni Victor sina Nadja at Nessa. Malayang maisasama ni Nadja ang mga bata dahil nasa custody naman niya ang mga ito. “Mag-iingat kayo doon, Iha. Nessa, ingatan mo ang kambal. Mag-iingat kayo doon.” “Yes, Mama. Huwag po kayong mag-alala sa amin. Papa, ba-bye na po.” Mahigpit na niyakap ni Sophia at Bob ang kanilang anak at maging ang kanyang mga apo. “Mag-iingat ka, Anak.” Maging sina Sophia ay hindi kinaya ang lungkot. Nag-iyakan silang mag-ina. Nagmamadaling sumakay ng kotse si Victor kahit imposibleng abutan pa niya ang
Hindi nakauwi ang dalawa sa mansion. Nasa sala sina Sharko at Nessa. Pasimple si Sharko sa dalaga. Maya-maya ay hinili na niya ito sa loob ng kanyang kuwarto. “Sharko, ano ba? Huwag kang inggitero ha!” “Nessa, magpakasal na rin tayo bukas. Hindi naman ako mapamahiin. Hindi ako naniniwala sa sukob.” “Magsasabi muna ako kina Kuya at Tatay.” “Nagpaalam na ako kanina. Sabi ko, magpapakasal na tayo.” “Naloloko ka na ba? Bakit mo ginawa iyon?” “Dito muna po kami magpapalipas ng gabi.” “Pero doon ka sa sala.” “Bakit naman?” tanong ni Sharko. Walang nagawa ang lalaki. Hiwalay sila ng tulugan. Hindi nakatulog ng maayos ang dalaga. Iniisip nito ang lalaki. Alam niyang hindi makakatulog ito sa sobrang lamig sa sopa. Alalang-alala si Nessa kaya dinalhan sana niya ito ng makapal na kumot ngunit nagulat siya ng pumasok sa kuwarto ang lalaki. “Ano ba? Lumabas ka nga dito.” “Masama bang tumabi? Tsaka, huwag kang maingay. Maririnig tayo ni Boss at ni Ma’am Nadja. Baka sabihin ay kong ano ang
Binati nina Sharon at Max si Victor dahil natuloy na rin ang kasal nila. Maging sina Sophia at Bob ay balak pumunta ng Japan upang makita ang kalagayan nila. Miss na nila ang kanilang mga apo. “They are okay, Mama. Say hi to Papa,” sabi ni Nadja habang kausap ang ina. Nasa loob sila kotse patungo sa restaurant kung saan sila inanyayahang kumain. “Buntis ka na ba?” Naririnig ni Victor ang usapan nila. Nagkatinginan pa silang dalawa. “Not part of the plan pero kung bibigyan ng Diyos, why not?” Mahigpit na hinawakan ni Victor ang kanyang kamay. “Bye, Mama. I’ll hang up now.” “Bye, Iha. Ikumusta mo ako kay Victor.” Sumilip sa screen ang lalaki at kumaway. Noon niya nalaman na katabi lang pala niya si Nadja. Inalalayan ni Victor ang asawa ngunit umiwas si Nadja. Alam niyang galit ang babae sa kanyang mga nalaman. More of Japanese cuisine ang inihain sa kanila. Tahimik lang na kumain si Nadja habang pinagsisilbihan siya ng asawa. Tinatanong pagkaminsan kung ano pa ang gusto. Maya-maya
Ngunit hindi pa rin niya magawang makapaniwala. Mag-asawa na talaga sila. “Sa tingin mo, okay lang ba ito sa iyo” “Abah, sira ulo ka talaga! Bigay na bigay na ako saka ka pa magtatanong” “Nadja” “Victor” Napakapit si Nadja ng mabuti kay Victor ng bayuhin niya ito ng mabuti . “Victor, oh gosh! Victor! Oh!" “Nadja, you really make me…oh!” Hindi nila maipaliwanag ang naramdamang pagkasabik. Wala na silang pakialam kung hanggang saan sila makarating at anong oras sila abutin ng pagnanasang iyon. Para sa kanila ay mahalaga ang mga sandaling iyon na hindi nila dapat palampasin. Gusto nilang ulit-ulitin ng ulit-ulitin ang mga sandaling iyon. At sa huli, ayaw na nilang matapos pa iyon. Ayaw nilang magkahiwalay pa. “Victor” bahagyang humikbi si Nadja. “Bakit ka umiiyak?” “Ayoko nang magkahiwalay tayo.” “Ayoko rin.” “Promise, wala nang babae ha!” Nagulat si Victor sa sinabing iyon ng asawa. “Ano ba ‘yan, Nadja? Babae na naman. Nasa Japan na tayo!” “Hoy, may mga babae pa rin di
Hinintay ni Victor ang kanyang mag-iina habang nasa studio sila. Hindi niya inistorbo ang mga ito hanggang sa makatanggap siya ng mensahe na pumasok siya sa loob ng studio. Sumunod naman si Victor. Nagmamadali pa siya. Tuwang-tuwang pinagmasdan ng lalaki ang kanyang mag-iina. Kinawayan siya ni Nadja. “Let’s have a family picture!” Ngunit habang sweet na sweet na inaayos ni Nadja ang necktie ng asawa ay gumugulong na ang lente ng kamera. Nakuha maging ang tamis-tamisan nilang bulungan sa isa’t isa habang inosenteng naghihintay ang kanilang mga anak. “Nadja…” “Uhm, Holly, Mackie, smile Honey. Victor, smile naman diyan.” Pansamantalang iwinaksi ni Victor ang kanyang mga gustong sabihin. Game siyang nag-posing kasama ang mga bata at si Nadja. Picture perfect ang kuha nila kahit mga wacky shoots ang mga ito. Maging ang kulitan ng mga bata at ang ka-sweetan nina Nadja at Victor ay kuhang-kuha sa camera. “Thanks, Mr. Ohanko. We gladly appreciate all these pictures.” Kasama ni Apollo s
“Umuwi na sina Nessa. Hindi na kita inabala. Antuk na antok ka eh.” “Yes, pinagod mo kasi ako eh.” Ngunit bumulong si Victor at kahit anong posisyon nilang dalawa ay hihirit at hihirit talaga ang lalaki. May saya ring hatid ang mga kakaibang posisyon ni Victor. Ngunit mas gusto pa rin niya ang missionary position ni Nadja. Ngunit kinabukasan ay gumuho ang mga pangarap ni Nadja. She already got her menstrustion. Hindi niya napigilan na hindi umasa. Delayed lang talaga siya. Halos walong taon na rin kasi ang mga bata. “Honey, baka stress ka lang. Let’s go back and work it out. Are you hoping?” Tumango si Nadja. Sinunod ni Nadja ang kagustuhan ni Victor. Nagpaalam sila ng maayos sa management ng JME at pinagkasunduan na sila ang magpaplano para sa unang concert ni Nadja sa Pilipinas. Pinayagan na lang nila itong umuwi. “Mama, Papa, we’re coming home with the kids.” Mensahe ni Victor sa kanyang mga magulang. “Tingnan mo nga naman ang pagkakataon. Umaayon ang pagkakataon sa atin. Uuw
Napapaligiran na sila ng mga pulis at wala silang takas ng mga oras na iyon. Walang sinuman ang nasa lugar. Walang makakaalam ng posibleng mangyari. Walang media ang makakasaksi sa nangyayaring negosasyon. “Siguraduhin ninyong malinis at wala kayong ebidensiyang ilalabas tungkol sa pinsan ko. Sagot ko ang presinto ninyo.” Sabi ni Max sa kausap. “Kailangan na rin niyang manahimik at sundan si Maura. Mga hayop sila! Mga ulupong!” “DAMN IT! HUWAG MONG TUTUKAN ANG ANAK KO, JAYSON!” Hindi na niya naisip pang igalang ang lalaki. Humakbang papalapit si Victor. “Desperado si Jayson. Hindi siya nagbibiro.” Pinigilan siya ni Max. He is trying to negotiate his freedom. Kung may kailangan siya ay pag-uusapan nila kahit alam niyang hindi niya matatakasan ang batas. “Ano pang kailangan mo, Pinsan? Pag-usapan natin. Pakawalan mo na ang mga apo ko.” “Nasa akin na ang lahat ngunit walang halaga ang lahat ng iyon dahil sa ginawa mo kay Maura! HAYUP KA!” Tinutukan naman ni Jayson si Max ngunit nakah