CHAPTER 25

“HAPPY BIRTHDAY, Victor! Happy Birthday, Victoria!” Tumulo ang luha ni Sharon. Tuluyan siyang napahagulgol. Hindi niya maiiwan ang asawa para lang hanapin ang anak. Nagpabili siya ng paborito nitong yema cake at doon nagtirik ng kandila.

Matapos kumanta at umusal ng dasal ay saka niya ito hinipan para sa mga anak.

Iyon ang unang pagkakataong wala si Victor sa kanyang kaarawan. Hindi rin niya matatawagan si Victoria.

Konting tiis pa. Kailangan niyang simulan ang therapy sa lalong madaling panahon. Tiyak niyang nag-aalala na ang ina dahil wala itong balita kung anong nangyari sa kanya. Lalong titindi ang pag-aaalala nito kung malalaman niya ang kanyang kalagayan.

Nilingon ni Victor si Nadja. Mahimbing itong nakatulog sa kanang bahagi ng malaking kama na iyon. Nakikita niya ang isang payapang nilalang na sa kabila ng pagod ay maganda pa rin.

Napakagat labi si Victor. Bigla niyang nakalimutan ang babaeng nakaniig niya, ilang taon na rin ang nakaraan. He had the best night with her. A