“SOPHIE!”Kaagad akong napalingon nang marinig ko ang boses ni Lance.Sobrang lakas kaagad ng tibok ng puso ko nang makita ko pa lamang ang mukha niya. Suot niya ang isang black turtle neck at black na pantalon, pati na rin ang round glasses niya.Ngayon na nakatingin ako sa kanya, napagtanto kong kamukha niya nga si Vincent.Teka nga, paano naman napasok ang lalaking iyon rito?Halos hawakan niya na ang pinakaiingatan ko kagabi. Mabuti na lamang at naipaalala ko sa kanyang hita ko ang pagmamay-ari niya at hindi ang kaluluwa ko. Kailangan ko siguraduhing hindi na siya mananalo sa susunod na laro namin.“Nasaan si Sabrina?” bumalik lamang ako sa ulirat nang tanungin ako ni Lance.“H-Hindi ko alam. Hindi niya rin kasi sinasagot ang mga tawag ko. Siguro papunta na rin siya rito.”Tumango naman siya. “Kung ganoon, hintayin na lamang muna natin siya.”“Uhm.”Naupo siya sa upuang katapat ko.“Ito ang unang beses na nakita kitang hindi nakasuot ng uniform,” bigla niyang komento.“Huh?”“I t
Sa huli, napagdesisyunan na lamang din namin ni Dr. Jacobs na magpunta sa isang coffee shop.“Ang ganda naman sa coffee shop na ‘to!” bulalas ko pagkalapag na pagkalapag ng waiter ng order namin sa table. Isa iyong heart-shaped latte art na gawa sa steamed milk.“Oo, may mga creative silang barista. Balita ko nga, isa sa kanila sumali pa sa isang international competition last year,” sabi naman ni Lance.“Talaga? Totoo ba? Ang galing naman!”Tumango siya. “Masarap din ang croissant nila. Madalas akong magpunta rito kapag stressed sa trabaho.”“Ibig bang sabihin niyan, stressed ka ngayon?” tanong ko.“Hindi na, dahil nandito ka.”Kaagad na nag-init ang magkabilang pisngi ko dahil sa sinabi niyang iyon. Humigop na lamang ako sa kape ko saka nag-iwas ng tingin mula sa kanya.Actually, iyon ang similarity nila ni Vincent. Masyado silang diretso kung magsalita. Well, maliban nga lang kay Vincent na mahilig magsabi ng mga bastos.“Sophie.”“Ha?” inilapag kong muli sa table ang tasa ko saka
VINCENT'S POV“WHERE'S Sophie?” I asked Venom as soon as I entered the mansion.“Sinabi niyang pupunta siya sa bahay ng best friend niya, boss. Ang sabi niya rin nagpaalam na siya sa inyo.”I nodded. “So she went there, huh? For sure, it was not even her best friend that she was meeting up with. She kept on stuttering when she told me about it last night.”Venom said nothing.I have nothing to do today. That was why I went home early. I was planning on playing around with Sophie all day just to keep myself entertained, but looks like she was entertaining herself by being with somebody else.I think she was having so much freedom and I didn’t like it.My phone started ringing. “Vincent.”“Boss, nahanap na po namin siya.”It was Joe, one of my men.“Who?”“Felix, Boss. Iyong gagong nagplanong tumakas mula sa inyo. Nag-undergo siya sa plastic surgery para hindi natin siya mahanap kaagad, at nagpanggap din siyang ibang tao. Kilala na siya ngayon bilang si George Lautner, bar owner, at isa
SALITANG tumingin si Lance sa akin at kay Vincent. Magkasalubong ang mga kilay niyang tinanong si Vincent. “V, anong ginagawa mo sa bahay ng estudyante ko?”“Student?”“Yes, Sophie is my student. Nag-aaral siya sa uiversity kung saan ako nagt-trabaho bilang doctor.”Tumingin naman sa akin si Vincent kaya kaagad akong nag-iwas ng tingin. Napakalakas ng tibok ng puso ko.Bakit ko pa kasi hinayaan si Lance na magpunta rito?“She’s my wife,” pagd-deklara ni Vincent.Nanlaki ang mga mata ni Lance. “W-Wife? Are you kidding me? Ang bata pa ni Sophie para ikasal.”“She’s my wife, you can even ask her,” sabi ni Vincent saka tumingin sa akin.Napakagat naman ako sa ibabang labi ko habang nag-iisip ng tamang mga salitang sasabihin. Tumingin sa akin si Lance. “Totoo ba ’yon, Sophie?”“O-Oo,” halos pabulong kong sagot.Napanganga si Lance.Siyempre naman magugulat siya matapos malaman na ang nakababata niyang kapatid ay kasal na sa estudyante niya.Hinintay ko siyang may sabihing masama sa akin pe
SOPHIE’S POV“MISS Sophie, nakaalis na si Sir Lance,” sabi sa akin ni Venom nang buksan niya ang pinto ng kuwarto ko.Hindi ko inalis ang kumot na nakataklob sa akin. “Okay.”“Aalis na ako, Miss Sophie.”“Okay.”Hindi ko rin alam pero parang bigla na lang ding sumama ang pakiramdam ko matapos ang pangyayari. Alam na ni Lance ang tungkol sa kasal namin ni Vincent, ibig sabihin madalang na lamang din kaming magkakasama. Paniguradong iiwasan niya na ako ngayong nalaman niya na asawa ko ang kapatid niya.Ayaw ko siyang lumayo sa akin.Ngayong alam niya na na kasal na ako, mas pinatutunayan lang niyon na wala na talaga kaming chance na dalawa. Alam ko namang mali itong nararamdaman ko, pero nalulungkot talaga ako at nasasaktan.Si Lance ang first love ko at ang tanging mahal ko hanggang ngayon. Ayaw kong malayo sa kanya, gusto ko pa siyang makasama nang mas matagal, pero tingin ko ay hindi na mangyayari iyon.Maya-maya ay may narinig na lamang akong kumakatok mula sa labas ng kuwarto ko. K
“ANO? Alam na ni Dr. Jacobs ang tungkol sa relasyon ninyong dalawa ni Vincent?”Tumango ako saka yumukyok sa desk ko. “At ngayon hindi ko na alam kung anong mukha pa ang ihaharap ko sa kanya. Nahihiya ako dahil itinago ko iyon mula sa kanya. Sigurado ako ngayon iniisip niyang gusto kong pagsabayin silang dalawa ng kapatid niya.”“Tingin ko wala namang pakialam si Dr. Jacobs doon.”“Ano? Kung sabagay, may girlfriend na siya kaya ano namang pakialam niya kung kasal na ako o hindi?”“Kawawang Sophie. Anyway, may napakaguwapo ka namang asawa kaya wala ka nang dahilan para malungkot pa riyan.”At pagkarinig na pagkarinig ko sa pangalang iyon ay kaagad na nag-init ang magkabilang pisngi ko. Naalala ko bigla ang nangyari kagabi. “T-Tungkol doon.”“Ha?”“S-Sab. M-Muntik nang may mangyari sa amin,” bulong ko matapos tumingin sa paligid namin.Kaagad namang nanlaki ang mga mata niya sa gulat dahil sa sinabi kong iyon. “A-Ano? May nang —”“H-Hinaan mo ang boses mo.”“Oh my God, Sophie! Oh my God
“VINCENT, aalis lang ako kasama ang kuya mo ngayong araw.” sabi ko kay Vincent habang kumakain kami ng breakfast.Pinunasan niya ang bibig niya gamit ang napkin saka tumingin sa akin. ”What for? Is that a date?”“How I wish.”Naging normal na lamang para sa aming dalawa ang pag-usapan ang kuya niya mula nang malaman niyang si Lance ang lalaking nagugustuhan ko. Hindi siya nagalit at wala rin naman siyang pakialam dahil pareho naman naming alam na wala kaming feelings para sa isa’t-isa.Actually, mas naging komportable akong kasama si Vincent magmula nang mangyari noong gabing iyon. I mean, noong gabing muntik nang may mangyari sa aming dalawa. Hindi ko pa rin naitatanong sa kanya ang tungkol kay Monica.“Sure, he’ll take care of you, anyway. Just make sure you won’t allow him to touch any of my properties.”“Sigurado naman akong hindi rin niya gugustuhing gawin iyon kaya wala ka nang dapat pang alalahanin.”Tumawa siya. “Is he going to pick you up here?”“Oo. Nag-text siya sa akin ka
TINULUNGAN ako ni Venom na ayusin at lagyan ng decoration ang garden ng mansion para sa birthday ni Vincent. Naglagay lamang ako ng blue and gold balloons sa may entrance ng garden saka isang malaking banner na may nakalagay na, ‘HAPPY BIRTHDAY, V!’ Mayro’n ding mga christmas light na isinabit namin sa mga puno at pathwayss papunta sa kung nasaan namin siya babatiin.Ako rin ang pumili ng mga pagkain na i-se-serve at pati na rin ng mga inumin. Tumulong rin ako sa pag-bake ng cake at pag-decorate ng tables at chairs para sa mga bisita.Matapos kong mag-confess kay Lance, umuwi ako at humagulgol ng iyak.Pero na-realize ko rin na siguro ito na ang best time para mag-move on at palayain na ang feelings ko para sa kanya. Sinusubukan ko na lamang na mag-focus kay Vincent. Mula ngayon, pag-aaralan ko nang mahalin si Vincent. Besides, siya naman ang pinakasalan ko.Speaking of Lance, bakit kaya wala pa rin siya hanggang ngayon. Sinubukan ko siyang tawagan kanina, pero hindi niya sinagot iyo