Chapter 22

SCARLETT

I peeked again at the two other remaining opponents. I am thinking of how to take them down without being noticed by other people.

It's a good thing that there are only a few people on this side. At sa kabilang kalsada naman ay may iilan ilan din dahil sa mga store na nakatayo. Kung gagawa man kami ng ingay at gulo. Hindi agad-agad mapapansin.

After a while, a cellphone rang, and I saw the driver patting his pocket and taking out his phone.

“Sino tumatawag, pre?” Tanong ng kasama nito.

“Si Jano, tsk. Mukhang manghihingi ‘ito ng update. Sasagutin ko lang. Maiwan ka muna dyan at magbantay maigi.” Aniya ng driver saka medyo lumayo at sinagot ang tawag.

Hindi na ako nag abala na pakinggan ang sasabihin nito dahil naka focus ako sa lalaking naiwan.

“Hoy, bungo! Ano ang tagal mo namang umihi? Isang balde ba ‘yan?!” Sigaw ng lalaking naiwan.

“Bungo?!” Muling tawag nito ng walang makuhang sagot saka sumilip. “Bungo?” Tawag nito ulit saka naglakad na papal