HATING-GABI na at hindi pa rin dalawin ng antok si Pearl.Hindi mawala sa isip niya ang paghalik ni Hycent kanina sa loob ng library. Hindi lang basta simpleng halik dahil lumalim ang halikan nila nang ipasok nito ang dila sa kanyang bibig. At hindi niya rin alam pero tila bigla ay hindi niya kontrolado ang katawan na hinayaan ang asawa namnamin ang kanyang mga labi.Umabot pa nga sa puntong pumulupot ang kanyang mga braso sa leeg ng asawa upang mas namnamin ang kanilang paghahalikan.Iba ang hatid na kiliti ng halik ng asawa. Nakakabaliw, nakakawala sa huwisyon. Parang may mahika ito na kayang tangayin ang kanyang buong pagkatao. And she can't deny that her husband is a f*cking good kisser. Dalang-dala na siya nang bigla itong bumitaw at tila napaso sa kanya.Wala man itong binitiwan na salita bagkus ay nagmamadali itong lumabas ng library at naiwan siyang nakatulala. Nandiri ba ito sa kanya?Bakit? Dahil may ibang lalaki nang nagpakasawa sa kanyang katawan.Sumakit din ang dibdib
PARA LALAGNATIN si Pearl dahil sa sakit ng kanyang pagkababae. Pakiramdaman niya ay may buldozer na dumaan rito. Pero hindi pa rin mawala sa kanyang isipan ang isang bagay na gumugulo sa kanya. Ayaw niya paniwalaan at gusto niya i-justify na baka may pagkakataon talaga na dinudugo pa rin ang isang babae kahit hindi na ito virgin. Saka, sa laki at taba ng sawa ng asawa, talagang mawawasak siya. "Iha, okay ka lang ba?" pukaw ni Nanay Marissa sa kanya. "O-opo. Pasensya na po medyo masama lang po pakiramdam ko," sabi niya at hinawakan pa ang kanyang leeg. Mainit-init nga siya. Inilapat naman ni Nanay Marissa ang palad nito sa kanyang noo. Bahagya pa siya napaigtad. "Mainit ka nga. Magpahinga ka na muna kaya. Ako na bahala dito, mabuti na lang at walang pasok. Sandali ikukuha kita ng gamot." Nagmamadaling umalis ito na ikinangiti niya. Hindi niya maikakaila na sobrang gaan ng loob niya sa matanda. Para nga talagang itong isang ina. Mabuti na lang talaga at sabado. Walang paso
"WHAT are you doing!""Ay kabayong buntis!" tili ni Pearl at sabay ubo nang halos masubo niya ang buong lollipop sa bunganga."F*ck!" rinig niyang mura ng taong bigla na lang sumusulpot na parang kabute.Natulos siya nang maramdaman ang palad nito na hinahaplos ang kanyang likuran."What do you think you're doing?" sermon nito dahil halata ang pagkainis sa boses nito.Pero mas nangingibabaw ang init ng palad nito na humahagod sa kanyang likuran at ang alaala ng gabing iyon ay nagbalik sa kanyang gunita."Are you okay?" Nabalik sa ulirat si Pearl sa tanong ng asawa. Napakurap-kurap pa siya just to make sure that her husband is really the one in front of her habang nakataas ang isang kilay na nakatingin sa kanya.Tumikhim siya saka bahagyang umayos ng upo."Yeah, para ka naman kasing kabute na bigla na lang sumusulpot," dire-diretso niyang sabi na mas ikinataas ng kilay ni Hycent."Kabute? Like seriously? Your comparing me into that-""Hindi naman sa ganoon pero parang ganoon na rin," p
NAKATULALA si Pearl sa bulaklak na hawak-hawak. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa mga nangyayari.Parang kailan lang ay galit na galit ang asawa sa kanya. Tapos ngayon may pa bulaklak pang nalalaman. 'Binibigyan ka nga ng chance, diba?' Sabi ng isang bahagi ng isip niya.Oo nga pala. Ang sinabi nito kahapon na bibigyan siya nito ng pagkakataon upang buuin muli ang kanilang pamilya.Sumilay ang isang matamis na ngiti mula sa kanyang mga labi nang maalala ang mga nangyari kahapon.Yesterday was her best moment since she woke up. Talagang naramdaman niya na may isang buong pamilya siya. Hycent treated her like how husband should be. "Masaya ako at nagkakamabutihan na kayo ulit ni Hycent, iha." Napalingon si Pearl sa nagsalita."Nay," naisatinig niya.Umupo ito sa kanyang tabi. Nasa kusina sila dahil katatapos lang din nila magluto. "Sabi ko naman sayo, maayos din ang lahat. Mahal na mahal ka kaya ni Hycent kaya alam ko mapapatawad ka niya. At sana huwag mo na 'yun
"DI-dito ako matutulog?" mahinang tanong ni Pearl pero sapat upang marinig ni Hycent."Is there something wrong with that?" Balik-tanong nito sa kanya.Matapos sila nag hapunan ay sinabihan siya nito na sumunod sa silid nito kapag naihatid niya na si Harold sa silid nito at nahilamusan.Pero hindi niya akalain ang sinabi nito ngayon lang. Na dito na raw siya matutulog sa silid nito."Pe-pero baka kasi-""Are you complaining, Pearl? Normal lang naman sa mag-asawa ang magkasama sa isang silid, di ba? Your son asked me why you are sleeping in the other room. Para hindi na siya mag-isip, dito ka na matutulog mula ngayon. Ipinalipat ko na rin ang mga gamit mo. No more buts, Pearl. I'm tired." Pagkasabi no'n ay pumasok ito sa banyo.Naiwan siyang hindi pa rin makapaniwala. Napatingin siya sa kama nito at ang alaala ng gabing 'yun ay bumalik sa kanyang isipan.Ang gabi kung saan niya isinuko ang kanyang pagkababae. Yes, she was sure of it. Virgin siya. Ito ang nakauna sa kanya.At 'yun ang g
"YOU LOOK so happy, Pearl." Napatingin si Pearl sa kaibigan na si Abygail. "I am," masigla niyang tugon. It's been two weeks since Hycent decided to give her another chance to fix their family. And for the past two weeks. Hycent never failed to make her feel how lucky she was to have him and Harold. Kaya sa loob ng dalawang linggo ay nakalimutan niya ang bagay na gumugulo sa kanyang isipan. The idea that she was not who she is. Masyado siya masaya para isipin pa 'yun. "Mind if you share it. Dalawang linggo rin akong hindi nakabisita sayo. What happened?" pag-uusisa nito. Lumapad ang kanyang pagkakangiti habang pinagmamasdan ang anak na nasa swimming pool. "Hycent gave me another chance. Hindi ko rin inaasahan na after what I did…." Natigilan siya at naalala ang una nilang pagkikita. Ang galit sa mga mata nito. "He managed to give me a second chance." Tiningnan niya ang kaibigan. "Do I deserve it, right?" Nakita niyang natigilan ito at mataman siyang tinitigan na para
"HI," bati ni Pearl kay Rohan. "Hi, too. What are you doing here?" tanong nito sa kanya na bakas ang pagtataka sa mukha nito.Sinadya niya kasi talaga ito. Kunwari ay magbabanyo lamang siya pero talagang balak niyang hanapin ang lalaki. Nawalan na nga siya ng pag-asa nang mapagtanto niya kung gaano kalawak ang school ng anak. Akala niya ay maliit lamang ito ngunit nagkakamali siya dahil maliit na parte lamang pala 'yun ng eskwelahan.Mabuti na lang at kilala si Rohan dahil nang magtanong siya ay mabilis na itinuro ng security guard ang opisina nito. May halong kaba siyang nararamdaman dahil baka makarating sa asawa ang ginawa niyang pakikipag-usap rito. Natatandaan niya pa na pinagbawalan na siya ng asawa na makipagkita o makipag-usap kay Rohan.But he needs him now. Masyado nang marami ang tumatakbo sa kanyang isipan at kailangan nang mga sagot. May pakiramdam siya na may itinatago si Rohan sa kanya. Nararamdaman niya na kilala siya nito. Ewan! Basta. "Are you okay?" Pukaw nito
"WHAT WAS THAT?" tanong ni Hycent sa asawa pagpasok sa kanilang silid.Sinundan niya ang asawa na naglalakad patungo sa kama at umupo.Naiinis talaga siya. Mabuti na lang at on the way na talaga siya sa school ng anak para siya mismo ang sumundo sa mga ito.Balak niya kasi na kumain sila sa labas. Hindi niya alam pero tila may mahika ang asawa. Lagi niya itong gustong makita. Araw-araw nga yata niya ito inaangkin dahil hindi niya mapigilan ang sarili sa tuwing masisilayan na ang asawa. At hindi siya nagsasawa. Something strange. Pero ayaw na lang niyang pansinin. Pero kanina sobra talaga kumulo ang dugo niya nang malaman kung nasaan ang asawa at kung sino ang kasama nito. Kahit na ipinaliwanag na ng security guard ang nangyari ay nagdududa pa rin siya. And f*ck! Bakit sa dami-dami ng tao sa school na 'yun ay ang lalaking pa 'yun ang nakakita sa asawa niya. Isipin pa lang niya na binuhat at nahawakan nito ang asawa ay kumukulo talaga ang kanyang dugo."I thought they already expl