Makasalanang Mukha

DALAWANG ARAW NA siyang nasa condo ng nagpakilalang asawa niya. Pero ang pinagtataka niya bakit hindi ito umuuwi. Tanging si nanay Marissa lamang ang kasama niya. Wala rin naman maisagot si nanay kung nasaan ang among lalaki. Gusto niya rin sana itanong kung may anak sila tulad ng nabanggit ng doktora. Paano niya magagawa kung basta na lamg siya iniwanan rito.Nang magising siya at makausap niya ang doktora. Malinaw ngang asawa niya ang lalaking hindi man lang marunong ngumiti. Ayaw niya man sumama rito dahil nakakatakot ang awra nito pero wala siyang magawa dahil tanging ito lamang ang kanyang pamilya. Napag-alaman niya rin na ulilang lubos na siya kaya ano pa magagawa niya kungdi magtiwala rito kahit parang ang hirap. Lalo na sa tuwing magtatama ang kanilang mga mata ay tila gusto siya nitong ibaon sa ilalim ng lupa.Gusto niyang maalala kung sino ba talaga siya. Pero sa tuwing tatangkain niya ay sumasakit ang kanyang ulo. Sabi ng doktora kusa daw babalik ang mga alaala niya. Maybe

NANG MATAPOS siyang magligpit sa kusina ay nagpahinga muna siya sandali. Hindi kasi siya sigurado kung saan umiinom ang magaling niyang asawa. Hindi na rin naman ito bumalik matapos kumuha ng dalawang bote ng alak. Tama pala ang sinabi ni Nanay Marissa na hayaan niya lang daw ang mga alak sa refrigerator dahil magagalit raw ang asawa niya kapag nawala 'yun don. Binilinan pa siyang i-refill kapag malapit ng maubos. Isaksak niya pa sa baga ng asawa lahat ng alak para maging tao. Napa-irap na lang siya sa hangin."Sana dun siya sa kwarto niya uminom," piping dasal niya.Nagdesisyon na siyang lumabas para makapag pahinga. Pero mukhang hindi umepekto ang kanyang piping dasal. Dahil ang magaling niyang asawa ay prenteng nakaupo sa sofa habang tinutungga ang hawak na beer.Dahil nakita na siya nito ay wala na siyang nagawa kung di ituloy ang pagpunta sa kanyang silid.Nakayuko siyang dumaan sa likuran nito. Ngunit ng maalala ang nais itanong ay napahinto siya saktong nasa dulo na siya ng so

NAGISING SIYA dahil sa kakaibang ingay na kanyang naririnig. Nanggagaling mula sa labas ng silid. Nakauwi na kaya ang asawa niya? Pupungas-pungas siyang tumayo upang silipin kung anong ingay 'yun at para na rin paghandaan ng makakain ang asawa. Nakatulog pala siya matapos niyang maglinis ng buong bahay. Alam niyang nagalit ang asawa sa ginawa niya kaya nga pati pagkain ay hindi na nito nagawa.Maingat ang pagpihit niya sa doorknob. Dahan-dahan rin ang mga hakbang niya at ayaw gumawa ng ingay. Napapakunot noo naman siya ng lumakas ang ingay na naririnig. At hindi siya tanga upang hindi malaman kung anong klase ng ingay 'yun. Napatakip siya ng bibig gamit ang dalawang palad ng tuluyan makarating sa living room. Nanlalaki rin ang kanyang mga mata."Oh! Yes, faster!" rinig niyang ungol ng asawa na prenteng nakaupo sa sofa at nakatingala habang nakaawang ang bibig. Halatang sarap na sarap sa ginagawa ng babae rito. Dahil ang isang babae ay nakaluhod at nagtataas-baba ang ulo nito.Ini

NAGLILINIS sa sala si Pearl nang lumabas si Hycent mula sa kusina. Nasundan na lang niya ang asawa na hindi man lang siya tinapunan ng tingin. Napaismid na lang siya na naglakad patungo sa kusina upang iligpit ang pinagkainan nito at makakain na rin siya. Hindi niya naiwasang sumilay ang ngiti sa mga labi ng makitang halos nakalahati ng asawa ang kanyang niluto. Isa-isa na niyang sinimulan iligpit ang pinagkainan ng asawa. Nang matapos ay nag timpla siya ng gatas. Mas gusto niya kasi 'yun. Nung nandito si Nanay Marissa ay pinanggawa siya nito ng kape. Pero tinanggihan niya na ipinagtaka nito lalo na ng mag timpla siya ng gatas. Hindi raw kasi siya umiinom ng gatas. Binalewala na lang niya ang sinabi nito baka lang nagbago siya ng panlasa. Ayaw na niyang guluhin ang isip sa mga bagay na hindi naman niya alam ang sagot.Nagsimula na siyang kumain. Heavy breakfast is good. Sabi kasi ang almusal ang pinaka importante. Magana siyang kumain dahil hindi magandang sisimangot ka sa harap ng

NAGTATAKA man ay nanatiling tikom ang bibig ni Pearl. Kasalukuyan silang papasok sa isang napakalaking bahay. Sa tingin niya ay isang mansyon. Kanina nang maiwan sila ng mommy ni Hycent ay halos hindi siya makahinga dahil sa pag-aakala na baka sabunutan o pag sasampalin siya nito. Masyado siyang nag-overthink. Na nakalimutan niya na nandoon ang anak kaya imposible ang kanyang iniisip. Tahimik lang ang Ginang na inayos ang mga gamit ng kanyang anak. Pagkatapos maayos ay sakto namang pasok ni Hycent. Hindi na rin sila nagtagal at bumiyahe na sila. "Mommy, here house," nabalik sa ulirat si Pearl nang marinig ang boses at maramdaman ang paghila nito sa kanyang braso. Nasa backseat kasi silang mag-inang nakaupo."Oh, we are here? Is this your house?" tanong niya sa anak habang nakadungaw ito sa bintana. Umiiling ang anak niya. "House, me, daddy, mamita and mommy," nakangiting tugon ng anak. Hindi maitatago ang sayang nararamdaman nito.Naagaw ang kanilang atensyon ng huminto na ang kani