MAAGA SIYANG nagising para ipaghanda ng almusal ang asawa. Kahit na hindi sila naging maayos kagabi ay kahit paano ay mas okey na 'yun kaysa sa hindi talaga sila nag-uusap.
Hindi naman siya susuko na kulitin ito. Ewan niya ba basta sa kabila ng takot niya sa mga matatalim na titig ng asawa ay tila may kiliting hatid naman 'yun.Naipilig niya ang ulo ng ma-realized kung ano-ano na pumapasok sa kanyang isipan. Kahit na asawa niya pa ito ay dapat na ilugar niya muna ang sarili kung gusto niya makita ang anak.Pinagpatuloy na niya ang paghahanda at baka magising na ang mahal na hari. Dapat ipakita niya rin na hindi siya basta-basta maaapi ng asawa. At makita nito na handa siyang magbago o gawin ang lahat para lamang maging maayos sila.Bawal na martir ngayon mga 'te. Kapag ayaw na sayo, e, di layasan mo. Joke lang! Kung tayo naman ang may kasalanan. Mas makakabuti na tayo ang magpakumbaba. Natatawa siya sa sariling kalokohan. Minabuti niyang ayusin na lamang ang hapag-kainan at baka magwala na naman ang alaga niyang tigre.Saktong pagkalapag niya ng sinangag ay narinig niya ang pagbukas ng pinto."Harold, listen to your mamita. Don't be stubborn! I have a meeting today, I will visit you soon." Narinig niyang sambit ng asawa kaya naman dahan-dahan siyang lumapit sa may pintuan ng kusina.Nakatalikod ang asawa sa kanya habang ang kaliwang kamay ay nakapamaywang at ang kanang kamay ay nasa tainga hawak ang cellphone nito."Stop looking for her. She left us and she will not coming back." Nanlaki ang mga mata niya ng ma-realized na ang anak nila ang kausap nito. Wala siyang sinayang na oras na nilapitan ito saka inagaw ang cellphone mula sa asawa."Hello, anak! Si mo-mommy ito, where are you?" Naglandas ang mga luha niya ng marinig ang boses ng isang batang lalaki na umiiyak. "Anak, hintayin mo si mo-" Naputol ang sasabihin niya ng agawin ng asawa ang cellphone nito at pinutol ang tawag. "Bullshit!" malakas nitong mura. Habang siya ay nagtaas-baba ang dibdib dahil sa kaba, takot, pananabik, hindi na niya alam kung ano ba nararamdaman niya sa mga oras na 'yun."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo? Are you crazy?" Halos lumabas na ang ugat sa leeg ng asawa dahil sa galit nito. Nanlilisik ang mga matang nakatitig sa kanya. Pero hindi na siya tatahimik. Ngayon pa na narinig na niya ang boses ng anak. Matapang niyang sinalubong ang tingin ng asawa."Bring me to my son!" matapang niyang turan sa asawa.Hycent clench his teeth. He was really pissed off. "Who are you to asked me that? Anak? Pagkatapos mo siyang iwanan sa akin. Tatawagin mo siyang, anak! Hindi rin makapal ang mukha mo, 'no. Don't act like a loving mother because you are not!" Napakunot ang noo niya. Heto na naman sila. Nandito na naman sila sa kasalanan niya na paulit-ulit nitong ipinapamukha. "Whatever you said. He is still my son. Kung ayaw mo akong ihatid sa kanya, pwes, ako mismo ang hahanap sa kanya." Hinubad niya ang apron at pabalibag na hinagis sa sahig. Tinalikuran niya ang asawa at humakbang patungo sa pintuan."Ano ba!" Aniya ng hablutin ng asawa ang braso niya."Where do you think your going? Sa lalaki mo?" Napalingon siya sa asawa sa sinabi nito. Lalaki?"Anong lalaki ang pinagsasabi mo?""Denying it? Bakit? Nagsawa ka na ba sa kanya? O, baka naman naubos n'yo na ang ninakaw n'yo sa akin kaya ngayon bumabalik ka para ano? Ulitin ang ginawa mo. Do you really think I'm that stupid?" Ramdam niya ang galit sa boses nito. Hindi lang basta galit kungdi poot. Pero wala siyang masagot sa mga sinasabi nito. Lalaki?Pera?"An-ano bang sinasabi mo?" muli niyang tanong.Pero imbes na sagutin siya ng sawa ay hinila siya nito tungo sa kanyang silid at pabagsak na hinagis siya sa kama. Napadaing pa siya ng tumama ang bandang tuktok ng ulo niya sa headboard ng kama. Ngunit tila walang pakialam ang asawa na nanatiling matalim ang mga tingin sa kanya."You will not going anywhere! You f*cking stay here! Hanggang hindi ko nakikita na nagsisisi ka, na pinagbabayaran mo ang kasalanan mo. You will never leave this f*cking condo! Slut!" Pagkasabi niya no'n ay iniwanan na siya ng asawa. Malakas pa nitong ibinagsak ang pintuan.Pinilit niyang bumangon pero napadaing siya. Napadako ang tingin niya sa braso kung saan siya hinawakan at hinila ng asawa. Namumula ito at tila nagbabadya ng pamamaga. Hindi na niya napigilan mamalisbis ang luha dahil sa nangyari. Kayang-kaya siyang saktan ng asawa. Napahawak rin siya sa kanyang ulo at kinapa ito. Baka kasi nasugatan. Nakahinga siya ng maluwag ng wala naman bahid ng dugo ang ulo niya.Isinandal niya ang likuran sa headboard at tuluyan ng umagos ang kanyang mga luha. Natatakot na siya sa kung ano ang kayang gawin ng asawa sa kanya. Naguguluhan din siya sa sinabi nito. O, ayaw niya lang tanggapin ang ideyang pumapasok sa isip niya. Ang ideyang pinagtaksilan niya ang asawa at sumama siya sa ibang lalaki. Iniwan niya pati ang anak. Anong klaseng babae siya para magawa 'yun. Kaya ba ganun na lang kalaki ang galit ng asawa sa kanya. Masisisi niya ba ang asawa sa kung paano siya tratuhin ngayon?Makakaya niya ba talagang ipagpalit ang asawa? Dahil sa nakikita niya, kung sa panlabas na itsura ang pagbabasehan. She could tell that her husband is eye-catching. Sa matipuno nitong pangangatawan, maging sa mukha ay hindi ito papahuli. Makapal na kilay, matangos na ilong, ang manipis na balbas sa may baba na hanggang sa magkabilang dulo ng ibaba ng pisngi nito and those lips. Hindi siguro ito naninigarilyo dahil mapula ang mga 'yun parang ang sarap halikan.'Magtigil ka nga Pearl! Kung ano-ano iniisip mo! Ang isipin mo paano mo makikita ang anak mo!'Napapikit na lang siya at hinayaan tumulo ang mga luha. She really wants to see her son. Baka kapag nakita niya ito ay may maalala siya kahit paano ay bumalik.NAGISING SIYA dahil sa kakaibang ingay na kanyang naririnig. Nanggagaling mula sa labas ng silid. Nakauwi na kaya ang asawa niya? Pupungas-pungas siyang tumayo upang silipin kung anong ingay 'yun at para na rin paghandaan ng makakain ang asawa. Nakatulog pala siya matapos niyang maglinis ng buong bahay. Alam niyang nagalit ang asawa sa ginawa niya kaya nga pati pagkain ay hindi na nito nagawa.Maingat ang pagpihit niya sa doorknob. Dahan-dahan rin ang mga hakbang niya at ayaw gumawa ng ingay. Napapakunot noo naman siya ng lumakas ang ingay na naririnig. At hindi siya tanga upang hindi malaman kung anong klase ng ingay 'yun. Napatakip siya ng bibig gamit ang dalawang palad ng tuluyan makarating sa living room. Nanlalaki rin ang kanyang mga mata."Oh! Yes, faster!" rinig niyang ungol ng asawa na prenteng nakaupo sa sofa at nakatingala habang nakaawang ang bibig. Halatang sarap na sarap sa ginagawa ng babae rito. Dahil ang isang babae ay nakaluhod at nagtataas-baba ang ulo nito.Ini
KULANG na lang ay ipasok na ni Pearl ang mukha sa cellphone na hawak. Kahit halos masuka siya sa nakikita ay ilang ulit niya pa ring inulit-ulit ang video. Hoping to prove that she was not the woman on the video. Pero wala! Dahil kahit saang anggulong tingnan, siyang talaga ang babae sa video. A s*x scandal video of her!Ito ba ang rason kung bakit halos isumpa na siya ng asawa. Ito ba ang dahilan na halos pandirihan siya nito. Paano niya nagawa ang bagay na 'yun? Paano niya na sikmura ang nakaka pandiring eksenang iyon.Muli na naman naglandas ang kanyang mga luha. Kanina niya pa binitawan ang cellphone ng hindi talaga niya maitatanggi siya and naroon. Ang daming katanungan nagsisimulang pumasok sa isipan niya.Siya ba talaga ang nauna?Anong dahilan para magtaksil siya?Dahil sigurado na may dahilan siya at hindi pwedeng wala. May anak sila.Paano niya nagawa ang bagay na 'yun?Napatingin si Pearl sa pader na pagitan sa kabilang silid. Naalimpungatan siya kanina at nang wala na si
NAGLILINIS sa sala si Pearl nang lumabas si Hycent mula sa kusina. Nasundan na lang niya ang asawa na hindi man lang siya tinapunan ng tingin. Napaismid na lang siya na naglakad patungo sa kusina upang iligpit ang pinagkainan nito at makakain na rin siya. Hindi niya naiwasang sumilay ang ngiti sa mga labi ng makitang halos nakalahati ng asawa ang kanyang niluto. Isa-isa na niyang sinimulan iligpit ang pinagkainan ng asawa. Nang matapos ay nag timpla siya ng gatas. Mas gusto niya kasi 'yun. Nung nandito si Nanay Marissa ay pinanggawa siya nito ng kape. Pero tinanggihan niya na ipinagtaka nito lalo na ng mag timpla siya ng gatas. Hindi raw kasi siya umiinom ng gatas. Binalewala na lang niya ang sinabi nito baka lang nagbago siya ng panlasa. Ayaw na niyang guluhin ang isip sa mga bagay na hindi naman niya alam ang sagot.Nagsimula na siyang kumain. Heavy breakfast is good. Sabi kasi ang almusal ang pinaka importante. Magana siyang kumain dahil hindi magandang sisimangot ka sa harap ng
HUMINTO SILA sa isang pintuan na may nakasulat na Vip room. Magkasalikop pa rin ang kanilang mga kamay ng asawa. "Focus to him. Don't mind mom," rinig niyang sabi nito at binitiwan na ang kanyang kamay saka nito pinihit ang door knob. "Pearl, umayos ka."Bigla siya nabalik sa sarili sa sinabi ng asawa. Nakabukas na pala ang pinto at nakaramdam siya ng hiya nang mapansin na may dalawang pares ng mga mata ang nakatingin na sa dako nila. Kaya naman mabilis siyang humakbang papasok at nilagpasan pa ang asawa.Pagpasok niya sa loob ay napansin niya agad ang isang ginang na nakaupo malapit sa hinihigaan ng anak niya. Mababakas pa rin ang kagandahan sa ginang na sa tantya niya ay nasa mahigit kwarenta na ang edad.Nalipat ang tingin niya sa may kaliwang bahagi kung nasaan may isang lalaking nakaupo sa may mahabang sofa na naroroon. Nagsalubong ang kanilang tingin at hindi nakaligtas sa kanya ang galit na rumehistro sa mga mata nito kaya mabilis niyang binawi ang tingin mula rito."Kanina ka
NAGTATAKA man ay nanatiling tikom ang bibig ni Pearl. Kasalukuyan silang papasok sa isang napakalaking bahay. Sa tingin niya ay isang mansyon. Kanina nang maiwan sila ng mommy ni Hycent ay halos hindi siya makahinga dahil sa pag-aakala na baka sabunutan o pag sasampalin siya nito. Masyado siyang nag-overthink. Na nakalimutan niya na nandoon ang anak kaya imposible ang kanyang iniisip. Tahimik lang ang Ginang na inayos ang mga gamit ng kanyang anak. Pagkatapos maayos ay sakto namang pasok ni Hycent. Hindi na rin sila nagtagal at bumiyahe na sila. "Mommy, here house," nabalik sa ulirat si Pearl nang marinig ang boses at maramdaman ang paghila nito sa kanyang braso. Nasa backseat kasi silang mag-inang nakaupo."Oh, we are here? Is this your house?" tanong niya sa anak habang nakadungaw ito sa bintana. Umiiling ang anak niya. "House, me, daddy, mamita and mommy," nakangiting tugon ng anak. Hindi maitatago ang sayang nararamdaman nito.Naagaw ang kanilang atensyon ng huminto na ang kani
TATLONG ARAW na ang lumipas mula nang alukin si Pearl ng sariling asawa na maging katulong ng mga ito. Oo, nagulat siya. Sino ba naman hindi? Asawa siya nito pero gusto niyang maging katulong. Parte pa rin ba ito ng paghihiganti ng asawa sa kanya. Bakit parang ang bigat? Oo, masakit ang ginawa niya pero handa naman siya bumawi. At kung ang pagsilbihan ang mga ito ang magpapatunay na handa siyang itama ang kanyang pagkakamali sa nakaraan ay handa siyang gawin para mabuo muli ang kanilang pamilya. "Is breakfast ready?" Nabalik si Pearl sa sarili nang marinig ang baritonong boses ng asawa. Napalingon tuloy siya rito. Hindi niya talaga maikakaila ang gandang lalaking taglay ng asawa kahit bagong gising at magulo ang buhok ay mas lalong nagbibigay ng dating rito. "Ready na ba ang breakfast?" ulit na tanong ni Hycent na magka salubong na ang mga kilay na nakatingin sa kanya."Ah, oo. Kumain ka na. Gigisingin ko lang si Harold para makapag-ayos na rin." Nagmamadali siyang inayos ang lamesa
"SIT DOWN!" madiing utos ng mommy ni Hycent kay Pearl pagkapasok pa lang niya sa loob.Mabilis namang umupo si Pearl. Kanina pagkarating nila ng kanyang anak ay inutusan ng mommy ni Hycent si Nanay Marissa na kunin ang kanyang anak at ito ang mag-asikaso.Nagtataka man ay sumunod na lang din siya dahil wala naman siya magagawa. Pagkatapos no'n ay sinabihan siya nito na sundan ito.Kasalukuyan sila ngayon nasa loob ng library. Ito ang unang beses na nakapag solo sila. At aaminin niya na sobra ang kabang nararamdaman niya sa mga oras na 'yun. Bigla kasi nagbago ang awra nito. Nakaka intimidate ngayon na halos hindi niya ito matignan. "Do you have any idea why I called you?" tanong nito na nagpabalik sa kanya sa ulirat."Po-po? I mean…I don't have…" Nakita niyang tumayo ito mula sa kanyang pagkaka upo sa swivel na naroon. Umikot ito at umupo sa kaharap niyang upuan. She sit with her one legs crossed to the other one. Napa diretso ng upo si Pearl. "I know that you are now aware of what
"SAAN TAYO pupunta?" tanong ni Pearl sa asawa nang makasakay siya sa kotse nito. Hindi niya nakita ang anak ang sabi ni Nanay Marissa ay kasama ito ng lola umalis.Isinuot niya ang seatbelt at hinintay na sagutin nito ang kanyang tanong ngunit pinaandar lamang nito ang sasakyan at parang walang narinig na minaniobra ang sasakyan palabas ng mansyon.Huminga siya nang malalim. Wala naman siya magagawa. Ang kailangan niya lang gawin ay sundin ito. Halos mapanis ang kanyang laway sa sobrang tahimik sa loob ng sasakyan. Pinagkaabalahan na lang niya ang sarili na pagmasdan ang labas. Matataas na gusali at mausok na daan ang kanyang nasisilayan. Palagay niya ay palabas sila ng manila. Dahil sa pagod ay hindi niya napigilan na makatulog. "WAKE up!" Dahan-dahan iminulat ni Pearl ang mga mata ng may yumugyog sa kanya. Napalingon siya sa kanyang tabi at sumalubong sa kanya ang magkasalubong na kilay ni Hycent. "Fix yourself, we are here," sabi nito saka bumaba ng sasakyan. Mabilis naman ni