Ang karamihan ng tao ay nagkatitigan, ‘God of War? Anong klaseng post iyan? 'Pekeng umubo si Donald at sinabing, "Hindi ko masyadong alam ang tungkol sa sitwasyon sa west coast. Gayunpaman, alam ko ang lahat tungkol sa mga ranggo ng militar. Walang posisyon na "God of War". Thomas, tigilan mo na ang paggawa ng kwento. "Doon lang napakalma ang karamihan ng marinig iyon."Kaya, ito ay isang gawa-gawang kuwento lang talaga. Eh kaya hindi nakakagulat na hindi ko pa narinig ito. ""Dapat gumawa na lang siya ng isang mas kapani-paniwalang kwento.""Isang posisyon na hindi kahit si Donald ay di alam? Tiyak na hindi totoo ang posisyon na iyon. "Si Emma ay nakarinig ng ilang mga curses sa karamihan ng taong andoon. Nakaramdam siya ng kahihiyan na parang nais niyang maghukay ng butas sa sahig at magtago sa loob noon.Samantala, napaka-kalmado ni Thomas. Kaswal na sinabi niya, "Marahil, hindi ka pa nakikipag-ugnay sa kanya, kaya't hindi mo ito narinig."Natahimik ang karamihan.Pagkat
Sa hapunan ng pamilya, maraming tao ang patuloy na pinupuri si Donald, isa-isa, at napaka-palakaibigan nila.Samantala, walang tumingin kay Thomas nang maayos mula simula hanggang katapusan.Si Emma, na nakaupo sa tabi niya, ay nakaramdam din ng pagkahiya. Mayroong ilang beses na nais niyang bumangon at umalis dahil talagang nahihiya siyang mapunta ulit sa lugar na iyon.Sa sandaling iyon, nag-ring ang telepono ni Thomas."Excuse me, kailangan kong sagutin ang tawag na ito."Pagkalabas ni Thomas sa silid, sinagot niya ang tawag, at ang tinig ni Samson ay nagmula sa kabilang dulo ng linya."Boss, natanggap namin ang dokumento. Nais nilang sakupin mo bilang punong opisyal at pamamahalaan ang tatlong lungsod. Kailangan mong dumalo sa seremonya ng succession."“Kilala mo ako. Ayoko ng mga ganitong klaseng pormalidad. Maaari akong pumalit bilang punong opisyal na mamamahala, ngunit kanselahin lamang yang seremonya ng succession,” walang pakialam na sagot ni Thomas."Hmm ... naayos
Noong kinagabihan, pumasok sina Thomas at Emma sa kwarto.Kahit na pareho silang mag-asawa at dapat matulog sa iisang kama, pero pareho silang parang hindi kilala ang isa’t isa. Samakatuwid, nasumpungan nilang pereho na mahirap silang makatulog sa parehong kama.Para rin ito kay Emma. Ni hindi nga siya natutulog kasama ang mga babae, paano pa kaya ang isang lalaki na ngayon lang niya nakilala, sa kabila ng ang lalaking iyon ay ang asawa niya.Hindi siya inilagay ni Thomas sa isang mahirap na posisyon. Agad niyang kinuha ang kumot at inilapag ng maayos sa sahig."Anong ginagawa mo?" Tanong ni Emma."Matutulog ka sa kama, Matutulog ako sa sahig.""Ito ...""Hindi mo kailangang maawa sa akin. Sanay na akong matulog sa sahig ng isang buong taon. "Hindi gaanong nagsalita si Emma. Pinatay niya ang ilaw at humiha na sa kama.Sa kadiliman, biglang sumabog si Thomas, "Humihingi ako ng paumanhin."Nanginginig si Emma. Hindi niya akalain na sasabihin talaga iyon ni Thomas sa kanya.Na
Ang isang hilera sa kanila ay naglakad patungo sa pangunahing pasukan ng gusali nang maayos.Mayroong ilang dosenang mga guwardya sa pangunahing pasukan, at ang mga bantay sa pinakaloob na hilera ay armado. Ito ay isang palatandaan na ang mga taong nagpunta doon ngayon ay may mataas na katayuan.Si Donald at ang dalawa pa ay lumapit sa pasukan ng pasukan, na sinundan nina Thomas at Emma.Ilan sa kanila ay pinahinto ng mga bantay sa pintuan nang sabay."Mangyaring ipakita ang iyong identity."Mayabang na ipinasa ni Harvard ang kanyang identity card sa guwardya bago siya lumingon at tumingin kay Thomas. "Tingnan mo nang mabuti, hindi ito isang lugar kung saan maaaring bisitahin ng mga tulad mo."Na-scan ng guwardiya ang kanyang kard ng pagkakakilanlan gamit ang makina, at isang napaka-halata, malaking pulang "X" ang agad na ipinakita.Agad na lumapit ang mga armadong guwardya at pinahinto ang Harvard.Takot na takot si Harvard kaya't namutla ang kanyang kutis. "Hoy, anong nangyay
Dumating ang duo sa venue. Sa isang sulyap, nakita nila si Johnson na may dalang silang isang kahon ng regalo. Paikot-ikot siya at mukhang balisa."Ama." Lumapit sa kanya si Emma."Bakit kayo nandito?" Nagulat si Johnson.Itinuro ni Emma si Thomas, at sinabi, "Hiniling niya sa kanyang mga kaibigan na makapunta kaming dalawa. Kaya, narito kami upang tumingin. ”"Nagawa niyang makuha ang mga pass?"Ngumiti si Thomas habang sinabi niya, "Ang isang kasama ko noong sundalo pa ako sa west coast ay isang mabuting kaibigan ng tagapag-ayos ng seremonyang ito. Samakatuwid, pinadalhan niya ako ng dalawang pass sa mga panloob na channel."Tumango si Johnson at sinabi, "Ah kaya pala."Tinanong ni Emma, "Ama, bakit ka gumagala dito?"Sumimangot nang malalim si Johnson, at sinabi, "Tungkol sa regalo ang lahat. Bumili ako ng Rhapsody beer. Ngunit, ang problema ay wala talaga akong lakas ng loob na ilabas sila. Alam mo bang ang beer ay nagkakahalaga ng tatlong dolyar at animnapung sentimo baw
Matindi at mahaba ang pagsasalita ni Samson sa entablado. Matapos niyang matapos ang kanyang pagsasalita, umalis na siya sa entablado.Hawak ng host ang mikropono at sinabi sa lahat sa bulwagan, "Ang kaganapan ngayon ay natapos na. Mangyaring lumabas sa isang maayos na paraan. "Pinakiusapan sila ng host na umalis, ngunit maraming tao pa rin ang nanatili sa kanilang mga pwesto.Pagkaalis ng isang pangkat ng mga tao, isang lalaki ang pumunta sa entablado na may dalang regalo. He chuckled habang sinabi niya sa host, “Ako si Rayden Haynes, ang General Manager ng Victory Heavy Industry. Naghanda ako ng isang maliit na regalo upang malugod ang punong opisyal na namamahala. Pakipasa ito sa kanya. "Binuksan niya ang kahon, at nakikita ang isang ugat ng ginseng na may edad na sampung taon. Ito ay Napaka-mahal!Tumango ang host. "Huwag kang magalala, ipapasa ko ito sa kanya.""Maraming salamat."Sa sandaling lumakad si Raiden sa entablado, isang pangalawang lalaki ang umakyat sa entabla
"Ano sa tingin mo? Bakit ang laki ng agwat? ""Sa palagay ko, ito ay isang gimik lamang sa pamamagitan ng sadyang pagbibigay ng basura bilang padding upang mailabas ang kadakilaan ni Michael.""Maaari nga. Sa pagkakataong ito, talagang nakuha niya ang lahat ng pansin. ”Ang mukha ni Michael ay nasilaw sa kaligayahan. Inilagay niya ang susi sa loob ng kahon at ipinasa ito sa host.Maingat na inilagay ng host ang kahon sa gitnang puwang. Sa kabila ng regalo ni Michael na pinakamaliit, ang lugar nito ang pinaka kapansin-pansin.Bumalik si Michael sa kanyang kinauupuan at umupo ng cross-legged."Johnson, ano ang palagay mo tungkol sa regalo ko?"Naging matingkad ang mukha ni Johnson. Ibinaba niya ang kanyang ulo nang hindi umiimik.“Hahahaha! Bakit? Hindi mo ba laging nagustuhan na makipagkumpitensya sa akin?"This time, makikita ko kung paano mo pa ako makakalaban."Johnson Hill, hayaan mong sabihin ko sa iyo. Sa oras na ito, tiyak na maitataguyod ako bilang deputy director, at
Nagduda si Emma. Bagaman natagpuan niya na hindi maaasahan ang mga salita ni Thomas, naisip niya pa rin na maaaring magkaroon siya ng pag-asa dahil naging tama ang sinabi niya dati.Sa sandaling iyon, kinuha ni Samson ang susi na naiambag ni Michael.Ang mukha ni Michael ay kumikinang sa kaligayahan.Palihim siyang nakaramdam ng kasiyahan. ‘Haha, ang punong opisyal na namamahala ay nagustuhan ang Rhapsody beer? Nagpapakita lang siya ng palabas. Sa huli, hindi ba pipiliin ng punong opisyal na namamahala ang aking marangyang villa? Hindi pa ako natatalo. 'Tumingin si Samson kay Michael. "Ginoong Elon, nag-ambag ka ba ng susi na ito? ""Oo ginawa ko.""Sige. Kung hindi ako nagkakamali, ang mga bahay sa Wind Ridge Neighborhood ay hindi mura. Ang bawat hiwalay na villa sa lugar na iyon ay nagkakahalaga ng hindi bababa ng 20 milyon sa average. "Masayang sinabi ni Michael, "Mahal pero sulit. Ang mga bahay lamang sa halagang iyon ang sapat na sapat para sa sinumang may katayuan ng pun