KABANATA 35MYCA’S POVMatuling lumipas ang mga araw at gabi at ang pagtatago ni Ian kay Majo ay nagpatuloy. Madalas man si Majo sa isla pero hindi siya kailanman naghinala o nakatunog na may iba pa kaming kasama rito sa isla bukod sa aming dalawa. Naging doble naman ang pagiging busy ni Jilo sa kanyang misyon kaya naman ay medyo naantala ang pagpapadala niya ng sulat sa aking mga magulang para kumbinsehin sila. Pero mas pabor pa iyon sa akin dahil nag-e-enjoy naman ako rito. I should be ashamed by that thought but I can’t just help it. Siguro ang isiping gusto ko lang namang sumaya kahit panandalian lang ang naging rason ko para magpatuloy at hindi sabihin kay Jilo ang tungkol kay Ian.At dahil mag-iilang linggo na rito si Ian sa isla ay marami na rin ang nangyari sa pagitan naming dalawa. Pakiramdam ko ay para akong nananaginip sa mga nagdaang linggo. Ni hindi ko maipagkaila na ayaw kong matapos pa ang mga araw na magkasama kami ni Ian. I know I am becoming more and more attach to h
KABANATA 36MYCA'S POV"Anong gagawin natin? Sigurado akong si Jilo iyon," I said hysterically.I started panicking when we saw the helicopters landed in front of the villa. Nakababa na kami ngayon mula sa tree house at pareho na kaming naglalakad patungo sa dalampasigan kung saan kami dumaan kanina. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko na pakiramdam ko ay mawawalan na ako ng hininga. I just couldn't contain the thrill I am feeling with us in this situation."Calm down, Myca. Wala akong pakialam kung mahuli man tayo ngayon o kung mahuli man ako ngayon. I will explain everything to him. At saka, hindi ako duwag para hindi siya harapin," sagot ni Ian.Napatigil ako sa paglalakad. I reached for Ian's arm to stop him from walking. Napabaling ang tingin niya sa akin. He looks serious right now but I gave him my tough look."You won't show yourself to him! Not until I give you a go signal. Sisiguraduhin ko muna kung nabuking na ba tayo o nandito lang siya tulad ng kanyang nakagawiang gawin."
KABANATA 37MYCA’S POVNaiwan akong luhaan sa aking kinatatayuan. Nanatiling nakapako ang aking mga paa sa aking kinatatayuan nang ilang minuto. Hanggang sa matauhan ako ay hindi pa rin ako gumalaw. I feel so defeated right now. Pero hindi naman siguro iyon ang huli naming pagkikita ni Ian. I am sure we will see each other one of these days. O kaya pwede pang mamaya.Pinunasan ko ang mga luha sa aking pisngi. Tumakbo ako pabalik ng villa. Nadatnan kong nakaupo si Jilo sa sofa habang may ginagawa sa kanyang laptop. Nakababa na ang mga maleta ko at sina mama at papa naman ay nililibot ang paningin sa kabuuan ng sala. Mabilis akong naglakad patungo kay Jilo at dumiretso sa kanyang harapan habang pinipigilan ang sariling mas lalong mapaiyak. “We have to hurry! Baka pwede pa natin abutan si Ian sa airport,” I said with my hopeful voice and look.Napaangat ang tingin ni Jilo sa akin. He threw me his bored look and then ignored my words. Nagpatuloy siya sa kanyang ginagawa. Maybe he is not
KABANATA 38MYCA'S POVI was out for several days for a business trip. Pero hindi rin ako gaanong nakapag-participate dahil atat akong umalis agad ng bansa. I count each passing day just so I could leave the country earlier than I have calculated so I can go to Washington. Pero dahil na rin sa mga negatibong naiisip ko ay sa mismong kaarawan ako ni Aziel dumating imbes na sa araw bago ang kanyang kaarawan. Kaya naman ay nagtatampo sa akin ang pinakamamahal kong kaibigan."Come on, Allison. At least I made it to baby Aziel's birthday celebrations," natatawa kong alo sa kanya.May apat na oras pang natitira bago magsimula ang birthday party ng aking inaanak. Kaya pareho kaming nasa kwarto ngayon ni Allison. I am sitting on a sofa with crossed legs while watching my best friend throw a fit in front of me. Hindi ko magawang pigilan ang sarili ko na hindi matuwa lalo na at namiss ko siya nang sobra. "He wants you to help on the preparations. Hindi lang ako ang binigo mo kundi pati ang ina
KABANATA 39MYCA'S POVI saw Allison walked toward my direction. Kinabahan ako agad dahil alam kong magagalit siya lalo na kung malaman niyang sangkot dito si Ian. I know she's been warning me about him and I would always ignore her words after several weeks. Alam kong nag-aalala lang siya at ayaw niyang hindi kung sino lang ang magustuhan kong lalaki. Bukod doon, hindi ko dapat siya binibigyan ng problema o pinag-aalala lalo na at buntis siya. I flashed a smile to hide my sad face. "What's wrong?" agad niyang tanong pagkalapit pa lamang niya sa akin.Agad naman akong umiling. If she didn't saw what happened earlier then I just have to act as if nothing happened. Pabor pa iyon sa akin."Hmm? Wala naman..." Mas nilaparan ko ang aking ngiti."You can't fool me. Namumula ang mga mata mo. I saw you wiped your tears a while ago. What's the matter? Hindi ka nag-e-enjoy sa party? Masama ba ang pakiramdam mo?"Parang gusto ko ulit umiyak at magsumbong sa kanya. Huminga ako nang malalim at tu
KABANATA 40MYCA'S POVInis kong tinanggal ang pagkakahawak ni Ian sa aking baywang. Sinubukan niya ulit akong hawakan kaya sinubukan ko namang tapakan ang paa niya. Ang kaso ay mabilis siyang nakailag at mukhang alam kung ano ang gagawin ko. Ipinakita ko sa kanya ang panghihinayang sa aking mukha nang hindi ko siya natapakan. He frowned to show that he is not pleased but I just rolled my eyes out of irritation."Behave yourself, Tessimond. Hindi lang isa ang nanonood kundi marami," banta ko sa kanya."Bakit ang init na naman ng ulo mo sa akin? Sinusuyo na nga kita," aniya at sinubukan na namang hawakan ang siko ko.Umiwas ako sa kanya. I glared at him. Sinulyapan ko ang inaanak ko na tahimik kaming pinapanood at inoobserbahan. Tinalikuran ko na lamang si Ian at hinalikan si Aziel para makaalis na roon. Pag magsumbong pa iyan kay Allison ay tiyak na pauulanan niya ako ng tanong at pangaral. "Happy birthday ulit. I wish you all the best, Aziel. Sana magustuhan mo iyong regalo ko sayo.
KABANATA 41IAN'S POVThings happen unexpectedly because they are beyond our control. How ironic to be caught up in a situation where you will suddenly lose your happiness just like that. Tipong ang bilis mawala na hindi na matatawag pang panandaliang kasiyahan kasi kulang pa ang ilang araw at ilang linggo para sayo. Pakiramdam mo ay isang segundo lang ang lumipas tapos dilim na naman ang natatanaw mo sa iyong paglalakad. "Paano ka napadpad dito?" gulat na tanong ni Jilo Valenciaga pagkalapit niya sa akin.I ignored him for a second. Hindi ko na matanaw si Myca dahil nakapasok na sila sa villa. Sigurado akong wala pa siyang alam tungkol sa akin. Wala naman akong planong itago sa kanya ito pero hindi lang ako magkaroon ng magandang tyempo. I find it awkward if I suddenly try to bring up this kind of topic while we are busy with other things. I shifted my cold gaze to Jilo. Magkahalong galak at pagbabanta ang nakikita ko sa kanyang mga mata. Mukhang nagagalak siyang nahanap nila ako k
KABANATA 42IAN'S POV*Knock* *Knock*Hindi pa nag-iisang oras simula nang utusan ko si Truce na humingi ng pahintulot sa hari para makausap ko siya. Pero mukhang nagdesisyon na agad ito. I smirked and stood up when I heard the knock on the door. There's no doubt, King Bhaskar has sent someone to notify me that he has called me. "Come in," I gave that person my permission.The door opened and then Count Falcon entered the room. Nagkunware akong nagulat ako sa kanyang pagdating."What brings you here, Count Falcon?" salubong ko sa kanya. He bowed to show some respect. "His Majesty wants to talk to you, Your Grace.""At times like this? I thought he is busy reviewing the reports he have received from the merchant guild? Maybe this is an important matter?" I sounded as if I am shocked. Pero hindi ko ito palalagpasin. Kahit pa bawiin niya ang utos ay magpupumilit akong kausapin ang hari. I walked past Count Falcon. Mabilis kong tinahak ang daan patungo sa library ni King Bhaskar habang