“Break na ba kayo ni Sir? Kawawa ka naman, pinalitan kaagad at nakahanap ng iba hahahaha.” Tawanan ng mga katrabaho niyang saka lang lumilitaw kung kahihiyan tungkol kay Mia ang usapan. Mabilis na kumalat ang tungkol sa bagay na iyun maging sa labas ng kompanya dahil nasa headline na ito.“Hoy! Ano ba sa tingin niyong ginagawa niyo ha?! Mga tsismosang mga ‘to! Mind your own business mga gaga!” sigaw sa kanila ni Stella ng maabutan nilang binubully si Mia.“Okay ka lang? Huwag mong pansinin yung mga yun. Inggit lang sila.” anas ni Sarah, tipid lang namang ngumiti si Mia.“Hindi ko naman pinapansin, kayo lang itong pumapansin eh.” Tawa niyang saad pero hindi naman natatawa ang mga kaibigan niya sa kaniya. “Ano ba kayo, huwag kayong mag-alala. Nakapag-usap naman na kami ni Aiden tungkol dito eh. Mas nag-aalala pa kayo kesa sa’kin.”“Eh kasi naman Mia, kalat na kalat na kaya sa lahat ang tungkol dun.” Wika ni Kirsten.“Nasa balita rin kagabi, alam mo naman ang Boss natin. Kapag tungkol sa
Nang makaalis si Mia ay seryoso namang tiningnan ni Ace si Aiden na nakatutok na ngayon sa laptop niya.“Ano ng gagawin mo Aiden? May balak ka pa bang gawin?” hindi maitago ang inis sa boses ni Ace.“Sa tingin mo ba ganun ko na lang isusuko ang lahat? Kung wala akong ginagawa, bakit nandito pa ako? Nag-iisip lang ako ng dapat kong gawin.” Halos nasstress na ring wika ni Aiden, parang kanina lang nakangiti pa siya dahil iyun kay Mia pero kapag nakatalikod na ito, dun mo na makikita ang problemang nararanasan niya.“Ang alam ko aatras na ang lahat ng investors ng hotel dahil sa maling ipinakitang data. Nakasaad dun na nalulugi na ang hotel mo at walang kinikita pero hindi mo lang yun sinasabi sa kanila.”“What?” hindi makapaniwalang tiningnan ni Aiden si Ace. Saan naman nila nakuha ang impormasyong yun kung maganda ang kita ng hotel? “Who said that?”“Iyun lang ang narinig ko, wala pang kasiguraduhan. Ano bang nangyayari kay Tita? dahil lang ba ito sa hindi ka pumayag na pakasalan si Ch
Napatingin si Aiden sa pintuan ng office niya nang pumasok ang kaniyang ina.“Hanggang kailan ka magtitiis Aiden? Hanggang saan ang kaya mong gawin? Sa huli, ako pa rin ang tatakbuhan at hihingan mo ng tulong.” Anas ng kaniyang ina.“Hanggang kailan mo nga rin ba pahihirapan ang nag-iisa mong anak? Gaano ba kalalim ang poot diyan sa puso mo para hayaan akong maranasan din ang naranasan mo?”“Hindi ko ito ginagawa para iparanas sayo kung anong naranasan ko?! Ginagawa ko ito para hindi mo na maranasan pa! Alam kong mahal mo ang hotel Aiden at ibabalik ko ito sayo ng buong buo, sundin mo lang ang gusto ko.” hilaw na tumawa si Aiden.“Marumi ka maglaro Mom, para lang sa gusto mo kaya mong gawin ito sa sarili mong anak? Maayos na akong nabubuhay dito ng mag-isa pero simula nang dumating ka ginugulo mo ang buhay ko. Alam niyo bang hindi si Mia ang sisira ng buhay ko? dahil sa ginagawa niyo kayo mismo ang sumisira ng buhay ko.” hindi natinag si Aiden nang hampasin ng kaniyang ina ang lamesa
“Bakit parang napapadalas ang paglabas mo ng opisina mo ngayon?” tanong ni Mia habang nasa bench silang dalawa ni Aiden.“I just want to see you,” kindat niyang wika kaya napailing na lang sa kaniya si Mia.“Wala ka bang masyadong ginagawa?” kumagat pa muna si Aiden sa burger niya bago umiling kay Mia. Nasa harapan ang paningin niya at ayaw niyang titigan sa mga mata si Mia. Ayaw niyang sabihin dito na mag-iisang linggo na siyang wala sa pwesto niya at wala na sa kaniya ang hotel. Nagpupunta na lang siya kunwari rito para hindi magtaka si Mia.“Siya nga pala, papayag ka ba kung sa condo ko na ikaw tutuloy? Don’t worry, dalawa naman ang kwarto ko dun.” Salubong ang mga kilay ni Mia na nilingon si Aiden. Masyado na naman nitong ginugulat si Mia.“Pero bakit? Okay naman na ako dito sa hotel.” Ano pa bang dapat niyang sabihin at ipaliwanag ng hindi nagtataka sa kaniya ang dalaga?“Dun ka na lang muna sa condo para may kasabay akong napasok dito saka para paggising ko sa umaga ikaw kaagad
“Pasensya na po, Ma’am. Mauna na po kami.” magalang nilang saad, minsan pa nilang inirapan si Mia saka sila umalis.Tiningnan ni Mia si Chloe ng seryoso.“May kinalaman ka ba sa mga pinagsasabi nila?” una nang tanong ni Mia. Alam niyang hindi magsisinungaling sa kaniya si Aiden at kung sakali ngang walang sinasabi sa kaniya si Aiden, hindi niya alam ang mararamdaman at gagawin niya.“Ano bang gusto mong marinig? Saan mo gustong magsimula ako?” anas naman ni Chloe, alam ni Mia na may alam si Chloe. “Hindi ko alam kung sadyang manhid ka lang ba para hindi mo maramdaman eh. Usap-usapan na yun sa hotel pero parang nagbibingi-bingihan ka pa rin.”“Sabihin mo sa’kin ang nalalaman mo, ano ang ibig nilang sabihin? Si Aiden? Bumaba sa pwesto niya at umalis ng hotel?” hilaw na natawa si Chloe, nasisiyahan dahil tila walang kaalam-alam si Mia. Pinagkrus pa ni Chloe ang mga kamay niya sa dibdib niya.“Ibang klase ka rin e no? Wala kang nalalaman sa kaniya? Ikaw ba talaga ang girlfriend ni Aiden?
Pigil ang hikbi ni Mia. Hindi siya magiging masaya kahit na siya ang pinipili ni Aiden kung ang kapalit naman nito ay ang mga bagay na kasama na talaga sa buhay niya, kung ang kapalit ay ang nakasanayan niyang buhay.Hindi niya gustong agawin yun kay Aiden. Tipid na ngumiti si Mia.“Kailan pa? Bakit wala kang sinasabi sa’kin?” mahinahon niyang tanong. Naiyuko naman ni Aiden ang ulo niya, hawak hawak niya ang dalawang kamay ni Mia at naramdaman ni Mia ang pagpisil dun ni Aiden.“Three weeks ago,” dun na bumuhos ang mga luha ni Mia. Inalis niya ang pagkakahawak ni Aiden sa kamay niya at pinalis ang mga luha niya.“Three weeks ago at hindi mo man lang sinabi sa’kin, o kung may balak ka pa nga bang sabihin sa’kin. Aiden, sinabi mong walang maglilihim sa ating dalawa but you broke it! Sana sinabi mo man lang para may alam ako! Para saan pa yung pagpasok mo kunwari sa hotel? Ha? Para magpanggap na iyo pa rin yun? Kung ako ang dahilan kung bakit nawala sayo ang hotel, sana sinabi mo sa’kin d
Gaya ng nakasanayan niya tuwing hapon ay maaga siyang uuwi para puntahan si Aiden. Isang oras niya rin itong pinapanuod habang abala sa pagtatrabaho niya. Mapait siyang nakangiti, masaya siyang makita at makasama si Aiden. Pakiramdam niya siya na ang pinakaswerteng babae sa mundo dahil siya ang minahal ng isang Aiden Hernandez, na sa dinama-rami ng babaeng nakapaligid sa kaniya siya na walang kahit anong kayamanan ang pinili niya.Pansin ni Mia ang isang baklang tinatawag si Aiden, magalang na lumapit si Aiden at tinanong kung anong kailangan ng mga ito. Napakunot na lang ng noo si Mia nang lagyan ng isang bakla ng isang libo ang dibdib ni Aiden. Hindi marinig ni Mia ang pinag-uusapan ng mga ito dahil nasa labas naman siya.“Para saan po ba ito, Sir?” magalang na tanong ni Aiden, nakangiti naman sa kaniya ang bakla at bakas ang pagnanasa sa mga mata niya.“Dodoblehin ko ang ibibigay ko sayo, puntahan mo lang ako sa address na ito.” malandi niyang wika, hinawakan pa niya ang matigas na
Mahal kita kaya ko ito ginagawa and if leaving you is the key to bring back your old life, I’m willing to do that. I really love you Babe, I really do. I’m happy that I met you, thank you for making my heart flutter, thank you for choosing me over and over, thank you for making me happy and thank you for everything. I can say that I am the luckiest woman in the world because you love me, you make me feel that I am worth it. Sometimes, I ask myself, do I really deserve your love? Hindi ko maiwasang hindi isipin yun. Ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko, always remember that, my Aiden Hernandez. I hope if you already read this, you will never look at me magiging masaya na ako dun. Alam kong kapag nabasa mo ito wala na ako sa tabi mo, nakaalis na ako. Please promise me that you will never cry dahil sa’kin. Mahal na mahal kita Babe, sobrang sobrang mahal na mahal kita but I need to do this. Alam kong ito lang ang paraan para maibalik ang nakasanayan mong buhay. I know you will ge