Kabanata 34.1

"Hey! We are here."

Napakurap kurap ako at napaayos ng upo. Napasulyap ako kay Sandara na ngayon ay nakaka kunot noo na nakatingin sa'kin. Nakagat ko ang labi at sumulyap sa labas, nakita kong nasa parking lot na nga kami. Damn!

"Sorry, mukhang naparami ang inom ko," wala sa sariling sambit ko.

Paglabas ko ay lumabas rin si Sandara galing sa driver seat. "Huwag mo na isipin ang nangyare sa bar at ang mga sinabi ng kapatid mo," sambit nito.

I don’t know if I’ll laugh or not. The thought of Trixie slapping me never entered my mind. Only Sebastian is on my mind. Sebastian has occupied my mind ever since I came out of the comfort room.

What is he doing here? Bakit pa siya sumunod? Anong gusto niya?

Hanggang sa maligo ako ay siya ang iniisip ko. Hindi mawala sa isip ko ang paraan ng tingin niya. Kung ganoon ay hindi guni-guni nang makita ko siyang nakaupo sa isang upuan sa likod ni Miguel. Kinagat ko ang labi ko nang maalala ang pagpunas niya rito. What's with him?

Hindi pa ba siya tapos