Teka? Galit ba siya? Sino siya para magalit? Ako dapat ang nagagalit dito kasi ako yung ginawa niyang tanga at paniwalain na mag-asawa na kami! Ngayon nagawa pa niyang mambabae?Mabilis ang lakad ko hanggang sa nasa likod na niya ako at isang baitang na lang ng hagdan ang pagitan namin."Pakealam? Hoi, probinsyano-" "What?" Napalunok ako nang bigla siyang tumigil at humarap sa'kin. Dahil nasa likod niya ako at medyo mataas ang kinatatayuan ko muntikan na akong sumubsub sa mukha niya. Noong humarap siya ay malapit na ang mukha niya sa mukha ko.Seryosong seryoso ang tingin niya at may halong inis."A-Ano ba kasing ginagawa mo rito?" Utal na tanong ko"Ako ang nagtatanong niyan, what are you doing here? Bakit ka bigla bigla na lang pumapasok dito?"Natigilan ako at mukhang napansin niya iyon. Ano ba kasing naisip mo, Zari? Bakit ka ba bigla bigla na lang pumapasok?"Alis na ako," mahinang sambit ko at lalagpasan na sana siya, pero hinawakan nito ang kamay ko."Hindi pa ako kumakain."
Wala akong nagawa kundi manatili rito sa Condo na 'to. Napapa-isip pa rin ako kung kanino nga ang condo na 'to. Huwag niyang subukang sabihin sa akin na kanya ito, mahal ang condo rito. Huwag niya rin sabihin na condo na niya ito noon pa dahil binebenta nga ito at nakausap ko minsan 'yung may-ari nito.Napasulyap ako sa kanya na ngayon ay nakahiga sa malaking sofa habang ang isang kamay ay nakapatong sa mata niya. Kanina lang ay sinisigaw sigawan ko siya, pero ngayon ay may lakas na loob pa akong manatili rito. Napabuntong hininga ako. I don't want to face Daddy. He will definitely send me back to the province immediately.I'm not sure how I'm going to tell Daddy that Sebastian and I aren't married.Hindi pa pala ito kumakain. Noon lagi niya akong pinapagalitan tuwing hindi ako kumakain sa tamang oras, tapos siya naman ngayon ang hindi kumakain sa tamang oras. "Pst!" Sitsit ko sa kanya, pero nanatili pa rin ito sa pagkakahiga at hindi man lang sumulyap sa'kin.I'm not sure if he's as
Gusto ko siyang itulak. Gusto kong magpumiglas, pero iniisip ko na baka mas lalo akong mapahamak kapag nagising ang hindi dapat ginigising. "Tama may boyfriend ako, kaya bitawan mo ako. Pakawalan mo ako." madiing sambit ko."Bitawan? Pakawalan?" Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa'kin."Oo! Bitawan mo ako! May boyfriend ako at mali na nasa kandungan ako ng iba.""Stop saying that you have boyfriend! Naiirita ako," Irita niyang sambit.Napapikit ako. "Kung ganon ay bitawan mo ako!" Sambit ko."No, ayoko. Please don't stop me from hugging you like this. Kahit yakap na lang," sambit nito sabay halik sa leeg ko.Nakagat ko ang labi ko. Yakap lang daw, pero bakit biglang may halik sa leeg?"But I have a boyfriend. Can you hear me? I have a boyfriend. May boyfriend ako kaya bitawan mo ak--"Napalunok at natigilan ako nang iangat niya ang mukha at tinignan ako nang seryosong tingin. "I said stop saying that you have a boyfriend," seryosong sambit niya.Kahit kinakabahan ako sa pa
"Sasabihin mo sa Daddy mo? About our married?" Bigla nitong tanong kaya natigilan ako.Seryosong seryoso na siya, hindi tulad kanina na nagagawa na niyang ngumiti at tumawa. "Oo. Shempre sasabihin ko. Kapag hindi ko sinabi, ipapadala niya ulit ako sa probinsya," sambit ko."Huwag mong sasabihin," sambit nito Napapatitig ako sa kanya, baka sakaling makita ko sa mukha niya ang sagot kung bakit niya iyon sinabi."At bakit hindi ko sasabihin? Hindi tayo kasal. Kapag hindi ko sinabi, patuloy nilang iisipin na kasal pa tayo. Ghad! Bitawan mo nga ako," sambit ko.Para akong natauhan bigla. Bakit ako nakikipagtawanan sa kanya? Dapat galit ako dahil sa ginawa niya. Ano nga ulit ginagawa ko rito? Bakit ko nga ulit kasama ang lalakeng 'to?"Zari, naman.""No, bitawan mo ako. Let's be clear here, hindi porket nag-uusap tayo ngayon ay okay na. Hindi ko makakalimutan na ginawa mo akong tanga at siguradong pinagtatawanan mo ako-""Bakit naman kita pagtatawanan-""Kasi nagmumukha akong tanga!" Bul
"Aray!" Napahawak ako sa ulo ko nang may tumamang unan doon. Inis kong tinignan si Sandara na paniguradong siya ang bumato sa'kin."Problema mo?" Nakasimangot kong tanong."Ako, walang problema, pero ikaw, alam kong meron. Come on, Zari, pang sampung beses mo na atang buntong hininga yan! Ako napapagod sa'yo. Ni hindi ko na maintindihan ang pinapanood ko," pagmamaktol pa niya.Muli ay napabuntong hininga nanaman ako at mabilis naman niya akong tinignan ng masama."Huwag mo akong intindihin," sambit ko at nahiga ang sarili da sofa."Paanong huwag intindihin? Ang lalakas ng buntong hininga mo. Kung pumunta ka na lang kaya sa kwarto mo diba?""Ayoko! Baka mabaliw ako sa loob kaka-isip sa--" Natigilan ako. Hindi ko pa pala nasasabi na nandito si Sebastian at nasa kabilang pinto lang siya."Ano bang iniisip mo?" Binigay niya ang buong atensyon sa'kin. "Wala," sambit ko na lang. Ayokong isipin niya na apektado ako."You haven't said anything since you got here, nor have you asked why Daddy
Ilang days ko na ba siyang iniiwasan? Ilang araw na ba akong parang magnanakaw na takot makita niya ako? Haist ewan. Ayokong makita siya. Oo at pumayag ako na magkunwaring kasal talaga kami, pero hindi ko alam kung paano siya haharapin."Ms. Fuente, na review ko na ang design mo na sinend mo sa'kin sa Email. Maghanda ka na, pupunta na tayo sa Sarmiento Company" Lumipat ang tingin ko kay Ms. Zoler nang marinig ang boses niya.When I saw how she dressed today, I blinked. It's a fitted dress with no sleeves. I can see his body's curve. Her lipstick has been a nude color since I started working here, but now her lips are red, matching the color of her dress.Mukhang hindi lang ako ang nakapansin ng pagbabago kay Ms. Zoler dahil ilan sa mga empleyado rito ay nakatitig din sa kanya na animo'y gulat gaya ko."Hindi po ba masyadong maikli ang suot niyo para sa meeting?" Gusto kong pitikin ang labi ko nang tanungin ko iyon kay Ms. Zoler. Kumunot ang noo niya at napasulyap sa sariling damit."
Mas malawak ang kompanya nila kumpara sa kompany ni Daddy. Mayaman ang mga Fuente, pero mas mayaman ang Sarmiento, iyan ang napagtanto ko habang papasok sa company nila.Sumunod lang ako kay Ms. Zoler, sa tabi niya ay ang secretary nitong si Mr. Guavaz na naghihintay na pala sa lobby kanina. Kinausap nito ang nasa lobby, hanggang sa hinatid kami ng isang empleyado sa isang elevator. "Kinakabahan ka ba, Ms. Fuente?" Napasulyap ako kay Mr. Guavaz nang tanungin niya ako. Pati tuloy si Ms. Zoler ay napasulyap sa'kin. Nasa loob na kami ng elevator at paakyat na sa pinakamataas na palapag. "Hindi," mahinang sambit ko."Don't be nervous, Ms. Fuentes. Kailangang magustuhan nila ito," sambit pa ni Ms. Zoler."Yes, Ms. Zoler," sambit ko na lang at pinanood ang mga empleyado sa labas. Transparent ang elevator na sinasakyan namin at kitang kita ko mula sa kinaroroonan namin ang lahat ng empleyado.Nakagat ko na lang ang labi ko nang makitang palabas sa isang opisina si Daddy, galing pa nga ito
"No! Of course, no--" Tumalikot ako at naihilamos ang kamay sa mukha."I trusted you, but you never trusted me. Ano pa bang tinatago mo? Pwede bang sabihin mo na? Don't worry, I will never touch your wealth. Ni piso hindi ko hahawakan, sayo na ang kayamanan mo, just please stop playing with me. Noong una hinayaan mong maniwala akong kasal tayo, ngayon naman heto?"Tinignan ko siya sa mata. Ang kaninang seryoso at masamang tingin niya kanina ay naging malambot."Come on, Zari. It's not like what you think. Gusto ko nang sabihin sayo, but I don't know how." Muli ay natawa ako. Tumalikod ako, pero humarap rin agad sa kanya. Tinignan ko siya, pero napayuko rin dahil hindi ko matagalan ang tingin niya."Siguro grabe yung tawa mo tuwing nilalait ko ang bahay niyo sa probinsya. Siguro iniisip mo noong nilalait ko ang bahay niyo sa probinsya na 'ang tanga ng babaeng 'to, mas mayaman ako sayo. Siguro tawang tawa ka at nasisiyahan tuwing naniniwala ako sa kasinungalingan mo."Aaminin ko na dah