Chapter 51

NANLAMIG ang buong katawan niya dahil sa hiya habang gulat na nakatitig pa rin si Damon sa kaniya. Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa isip niya at bigla niyang pinanggigilan ang labi nito. Maya-maya ay napansin niya ang pilyong ngiti nito.

" Para saan ba iyon? Ginulat mo'ko dun, ah?"

Hindi niya alam ang isasagot dito gusto niya na lang maglaho bigla sa paningin nito.

" Is that your way for telling me na namimis mo rin ako?" nangingiti pa ring turan nito.

" Si-sira! Hindi, 'no, ikaw k-kasi ang ingay mo!" nauutal niyang sagot.

Iniwas niya ang tingin dito at pinilit niyang maging kaswal. Narinig pa niya ang panaka-nakang pagtawa nito.

" Tara na, umuwi na tayo!" tumayo na siya at ibig kumaripas ng takbo.

" Wait, ubusin na muna natin 'tong dala kong pagkain."

Wala na siyang nagawa nang hawakan siya nito sa kamay para paupuing muli. Hindi pa rin napapawi ang ngiti nito kaya naman para mapagtakpan ang hiya ay hinarap niya lang ang pagkain.

" I think I need to be noisier this time,