[42.1]
Sometimes you could just really tell yourself that the life of a person is full of lies. You thought that you are just an ordinary human living in this world and sometimes you don’t even know what your purpose for living in it is. You are waking up every day and then the rest, just go with the flow of life. But you don’t know that the truth is, there’s something behind the curtain of your humanity. Secrets are hidden behind. Secrets that are well hidden and you will just know it in the middle of the story of your life. Secrets that will make your world shake because of shock and turn it upside down.
Our life is precious. Once it’s gone, you won’t be able to give it back. We only live once, so, just live life to the fullest. Cheers to those people who could do whatever they want to, to those who could enjoy their life in the normal world. But how can I live my life to the fullest like the others when I was stuck in this
[42.2]Buong gabing magkakasama kami ay pasimple akong sumusulyap kay Jason upang tignan kung may kakaiba ba sa mga ikinikilos niya. But so far, there is nothing strange at him at all. Baka magaling lang talaga siyang magtago.Mag-aala una ng madaling araw nang magpasya ang prinsepe na magpaalam kina Nykee at Jason dahil may pupuntahan pa daw kami. Wala naman siyang sinasabi sa akin kung saan kami pupunta kaya hindi ko alam at hindi na rin ako nagtatanong dahil ang tanging ginagawa ko lang naman ay ang magbuntot sa kanya kahit saan siya pumunta na hindi ko makita kung bakit kailangan niya pa akong kasama e wala naman akong gagawing importante. Mas gugustuhin ko sanang iwanan niya na lang ako sa dorm niya.Hindi ko alam na mahilig pa lang maglakad-lakad ang lalaking ito. Parang hindi nakakaramdam ng pagod samantalang ako ay namamanhid na halos ang paa ko sa kalalakad namin. Parang hindi siya nagsasawang maglakad. Hindi naman sa nagrere
[43.1]I was a stunt at where I am standing and couldn’t be able to make myself move any matter I tried to scold myself at the back of my mind. I was still in the state of being shocked and surprised at the view that I was seeing right now. I don’t know how will I revive myself from acting like this. Nakakahiya ang sarili ko! The lady in front of me is the vampire’s queen. A beautiful queen indeed.If this was a dream, I need someone to please wake me up right now!It felt like the time was in slow motion when the queen slowly move her hand to touch mine and I felt like there’s an electric current came inside me when she did that. Doon na ako natauhan at saka mariing napalunok na lamang. Hawak-hawak na ng dalawang kamay niya ang isang kamay ko. Dahan-dahang napunta ang mga mata ko sa kamay kong hawak-hawak ng reyna at saka napakurap ng ilang beses. Nang bumalik ang mga mata ko sa kanya ay matamis pa rin itong n
[43.2]Muntik na akong mapatalon nang kumilos ang isang kamay ng reyna papunta sa balikat ko kaya naman ay awkward akong napatingin roon at hindi malaman kung ano ang mararamdaman. Kailangan kong maging pormal kapag kaharap ang reyna! Gosh! May nagawa ba akong hindi maganda noong past life ko at ngayon ako pinaparusahan upang maging ganito katindi ang kabang nararamdaman ko?“Relax. Don’t pressure yourself, Nathalia. Please, no need for formalities,” nakangiting wika ng reyna sa akin.“Kasi po-”“I am just an ordinary person too so don’t be pressured,” putol niya sa hindi ko natuloy na dapat sasabihin. “Again, just cut the formalities. You are obvious that you are being careful with your words and I am very touched with you doing that. But please, Nathalia, you are being too formal,” mahabang dagdag pa nito.Bahagya naman akong napayu
[44.1]Naging awkward para sa akin sa pagitan namin ng prinsepe pagkatapos ng public display affection na ginawa namin kanina. Ay mali. Private pala iyong ginawa namin kanina dahil kaming dalawa lang namin ang nasa loob ng silid. Mabuti na lamang at umalis na ang reyna kanina at matagal siyang bumalik kaya naman ay hindi niya kami naabutan na gumagawa ng milagro. Wow, milagro talaga?The prince’s lips was soft at hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang labi niyang nakalapat sa labi ko. Ang sarap niyang humalik shit!Tinampal ko ang sarili ko upang magising ako sa panaginip.Nahihibang ka na, Thalia! Yuck! Pinagsasamantalahan ko ba ang prinsepe? Buti na lang at hindi niya nababasa ang isip ko dahil kung hindi ay baka isipin niyang ang manyak kong tao tapos baka paalisin na niya ako sa dorm niya dahil baka pagsamantalahan ko siya. Yari ako nito!Baka
[44.2]“I’m sorry if I am disturbing you, Lena,” the queen apologized and her face softened as she signaled for us to take a seat. “Biglaan lang din kasi ito. Ito kasing si Prince Evan ay biglaang pumunta rito and asked if I can summoned you here tonight,” she added.Nangingiting umiling ang babaeng may pangalang Lena, “Don’t be sorry, Queen Liliana. I can always make time for you. You know that.”The queen chuckled at Lena’s statement.“Thank you, Lena. As you can see, this is Luna,” the queen look at me and so as the lady named Lena who smiled at me with a surprise I can see on her eyes.“Nice to meet you,” she said and I just awkwardly smiled at her.“I wanted you to make a gown for her.” Hindi ko alam pero malakas ang kabog ng puso ko nang sabihin iyon ng reyna. “Make sure t
[45.1]Hindi ko alam kung bakit nga ba ako narito sa mundo ng mga bampirang ito. Nang dahil sa mga sinabi sa akin ni Reyna Liliana ay may hula akong hindi lang basta aksidenteng narito ako sa mundo nila. Hindi lang kami napadpad dito dahil lang sa pinatay ng mga hayop na iyon si tita Rina. Alam ko… Alam kong mayroong dahilan kaya kami narito. At iyon ang isa sa mga aalamin ko.I don’t know what was my mission here, all I know is that I have a mission to fulfill here in their world. And what could be that mission is?Pagkatapos marinig ang huling sinabi ni reyna Liliana ay nakakabinging katahimikan ang naghari sa pagitan naming dalawa, dahilan upang mas malunod ako sa malalim na pag-iisip. Hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin ako. Sobrang naguguluhan ako sa mga nangyayari sa paligid ko. Kung isa man itong mahabang panaginip ay nakikiusap akong sana ay magising na. Parang hindi ko na kasi kaya itong mga nagyayari. Pakiramd
[45.2]Hindi ko alam kung paano nila nalaman na nakatira ako sa dorm ng prinsepe, marahil siguro ay sinabi ng prinsepe sa kanila ang tungkol doon at kung bakit naging nasa ganoong sitwasyon ako.Damn it! Naalala ko na naman iyong pang-aakusa sa akin ni Evan na kinuha ko raw iyon mansanas niya, e hindi pa nga lumalapat iyong palad ko sa bunga, eh!I was silent the whole time as we ate our food. Sinasagot ko ang bawat tanong ng hari sa akin, trying to lessen the nervousness inside me. Si Evan naman ay tahimik lang din at nagsasalita lamang kapag siya ang tinatanong samantalang tanging matamis na ngiti lamang ang ipinupukol sa akin ng reyna. Nahihirapan akong lunukin iyong pagkain dahil kinakabahan pa rin ako kaya ganoon na lamang ang pasasalamat ko nang matapos na kaming kumain at nag-aya ng umuwi ang prinsepe sa dorm.“I hope you enjoyed the night with us, iha,”the king stated when we reached the front
[46.1]Ang mga binitawang salita ni Mang Lucio ay nagpaulit-ulit sa utak ko na tila ay para itong sirang plaka. Napaisip naman ako dahil sa narinig mula sa matandang lalaki.Ito na naman… Puno na naman ng mga katanungan iyong isip ko. Hindi ko alam kung ano ang nais niyang iparating sa akin. At saka… Magpakatatag? Sinabi rin niyang marami pa ang pagsubok na darating sa amin ng prinsepe.Ano ang ibig niyang sabihin roon?Sumasakit na naman ang ulo ko dahil dito.Bakit ba ang daming tanong na bumabagabag sa akin?Pinilig ko ang ulo ko upang maalis iyon sa isipan ko.Wala naman sigurong ibig sabihin iyon.Coincidence lang siguro.Masyado ko naman kasing binibigyang kahulugan iyong mga bagay-bagay kaya nagiging paranoid na ako. Hays!Sabay kaming pumasok sa klase ng prinsepe at as