Chapter 30: Friendship

“KEIRAH! Oh my Gosh, I missed you so much giiirl!!”

Kung hindi nakahawak si Keirah sa pintuan ay baka nabuwal na siya ng sunggaban siya ng yakap ni Eunice.

Nang makabalik ito galing sa bakasyon, agad siyang kinulit ng kaibigan para ibigay niya ang address nila ni Melanie dito. Wala ng nagawa ang dalaga kundi pagbigyan si Eunice.

“Wait, Is this where you lived?” ang tinutukoy ay ang bahay ni Melanie.

“Yeah, why?”

“Nothing. It’s just better than your old apartment”

“Ahh,” tumango-tango siya. “Oo naman.”

Niyaya niya ito sa loob, natutulog pa si Melanie kaya sinabihan niya itong huwag masyadong maingay.

“Who’s Melanie?” nakangusong tanong ni Eunice.

“My co-worker. Siya din ang nagpatira sa akin dito”

“Oh, girl I’m so sorry if palagi akong wala sa tabi mo. Pinilit lang naman ako ni Daddy na sumama ng Boracay eh,” makungkot ito habang nagpapaliwanag.

“Hoy, okay lang yon, ano ka ba?” ngumiti si Keirah para hindi nito mapansin na nagtatampo talaga siya dito.

“O eh, kamusta ka