Kinabukasan, tinignan ko agad ang cellphone ko na nasa side table at madali ko lang naabot. Awtomatikong kumunot ang noo ko nang makitang wala pa rin ni isang reply akong natatanggap galing kay Felicity. Ang unang kong naramdaman ay kaba, sinundan ng takot dahil baka napaano na siya. I tried calling her again pero out of coverage area pa rin ang numero kaya pinindot ko na agad ang cancel. Tinignan ko ang oras at nakitang 8 o’clock pa lamang ng umaga. Hindi ko alam kung anong oras nagpupunta sa opisina ang secretary ni bakla, but wala namang mawawala kung susubukan kaya lang—hindi ko alam ang cellphone number ng secretary, kaya paano ko matatawagan?Nakakainis naman ito. Sana pala kinuha ko kahapon, but wait—May naisip akong ibang paraan. Nagmadali akong bumaba at naghanap ng telepono at nang makita ko ang old fashion wired telephone sa living room ay agad kong tinungo iyon. Inangat at inilapit sa aking tainga to check kung may dial tone akong maririnig, and good thing it has. I search
Tatlong araw na mula nang umalis si Felicity at wala pa rin akong balita kung nasaan siya. I still try calling her number everyday, pero pareho lang din ang sinasabi ng operator, "out of coverage area."Dumalaw rin ako sa bahay nila pero mukha namang hindi nag-aalala sina Tita dahil normal ang kanilang mga kilos at tila hindi nag-aalala na may nawawalang parte ng kanilang pamilya. Nag-sorry na rin ako kay ate Lea dahil sa mga sinabi ko noong huling bisita ko. I told them the same excuse na sinabi ko kay Felix and they told me they understand naman my situation and on why I acted that way.I'm thankful they didn't hate me for saying bad things about the girl Felix likes a lot.Sa loob din ng tatlong araw na 'yon ay sinubukan kong buhayin ang naudlot kong social life dahil hindi ko na nagagawa nang nag-asawa ako. I went to an exclusive club to meet new people and just partying all night. I decided to get a driver's license na rin and enrolled for a one year gym membership sa isang sikat
Isang oras lang mahigit ang flight from Manila to Caticlan and mula sa paliparan ay sumakay ako sa isang van na provided ng hotel kung saan ako ng book ng VIP room at mula sa airport ay sasakay naman ako sa isang private boat na sila rin ang nag-provide for me. Easy travel and maganda ang accomodation nila mula nang makarating ako sa mismong hotel. I tried calling Felix's number para ipaalam na naroon na ako sa Boracay, but hindi na ako nagulat nang hindi siya ma-contact. Isang oras din ang layo ng hotel mula sa lugar kung nasaan sina Felix pero ayos lang. Malapit na 'yon kumpara sa Manila, ang mahalaga ay makaharap ko na ang babaeng sinasabi ni Felix na gusto niya at ang ipinalit ni Felicity as best friend sa akin. Gusto ko na sana silang puntahan kaso gabi na at gusto ko na ring magpahinga. Naisip kong magbabad sa bathtub. Sinadya kong medyo maligamgam para ma-relax. I closed my eyes at hinayaan na nakalublob sa tubig ang halos buo kong katawan. Ulo ko lang ang tanging nakaahon h
"Hi, Felix! Good morning!" malakas kong bati sa lalaking malayo pa lamang ay kilala ko na kung sino. I was waving my hand habang palapit sa kaniya. Mabilis ang bawat hakbang na halos patakbo na upang agad siyang malapitan. I was excited na makapunta sa lugar kung nasaan si bakla ngayon. Late siya ng ilang minuto mula sa oras na sinabi niya sa akin kagabi, kung paano ko siya napaniwala na narito ako para magbakasyon lang ay napahabang kwento, pero bibigyan ko kayo ng ilan sa mga detalye. Noong una ay tinext ko lang upang sabihin ang rason ko, vacation and distraction, pero dahil hindi nag-reply ang natural na dedma lang na si Felix ay tinawagan ko na. Nakailang missed calls muna ako bago niya sinagot at ang sabi pa ay may kausap daw siya kaya hindi niya sinasagot. Siya na lang ang tatawag pagkatapos that’s why I waited. Hinintay ko kahit late na. Alam kong may isang salita naman siya. Around 11 pm na nang mag-ring ang cellphone ko. Naghanap pa raw siya ng malakas-lakas na signal ka
"Parang may kamukha kang Turkish actress, Elyana." Nasa kalagitnaan kami ng kwentuhan nang mabanggit ni Pretzel ito."Oh true! Madalas kong makita sa social media kapag nag-po-post ako sa wall ko. Hindi ko lang alam ang name ni girl. Kung iyon ang naiisip mong kamukha niya, I will agree!" Hindi na ako nakasagot dahil si Felicity na ang naunang nagsalita, ngumiti na lang ako sa kaniya dahil hindi ako makasingit kay bakla at may iba silang paksa pagkatapos niyang masabi 'yon at hindi ako makasakay sa pinag-uusapan nila. I'm just observing them. Panay ang tawa ni Felicity at kapag natutuwa nang husto ay nahahampas niya ang kaniyang katabi. Kapag napapalakas, gumaganti sa kaniya si Pretzel. They look so close to each other and that's made me feel jealous, isa pang bagay na nakadama ako ng inggit, ang makita siyang nagdadalang-tao na noonpaman ay pangarap ko na.Napansin kong medyo halata ang tiyan niya kapag malapit. I want to ask kung ilang buwan na ang baby sa loob pero hindi ako makasi
Nagtatawanan sila at nagtutuksuhan while we were having lunch. Kapansin-pansin kung paano asikasuhin ni Felix si Pretzel, inaalok ng kung ano-ano, nilalagyan ng kanin ang plato kung wala ng laman at pinaghihimay ng isda at alimango kahit na inaawat na siya nito. I couldn't take my eyes away from them. Naaliw and at the same time, there was envy. Tila ba ibang Felix ang pinagmamasdan ko nv mga sandaling 'yon. Napakalayo on how I knew him as a kid hanggang sa nagbinata. Siya ang pinakamasungit sa kanilang magkakapatid at pinaka-snob sa kanilang pamilya, but looking at him that moment made me wonder how much he had change for the long years.Felicity stayed the same, the talkative, loud and energetic person I have ever known. Napakalayo ng personality ng dalawa, but—watching him take care of Pretzel is not the person I used to know as him.After lunch, ipinagpatuloy namin ang trabaho. We went on the location kung saan namin ilalagay ang maliit na health center. Gusto rin nilang i-expand
Araw ng Biyernes, muli akong hinatid ni Felix pabalik sa hotel. Hindi ko kailangang pumunta sa site sa susunod na dalawang araw o sa madaling sabi—hindi ko kailangang makipagplastikan kay Pretzel bukas hanggang sa Linggo. Nakapapagod ang trabaho, but it's worth is when I could be with my best friend. Napakadali niya talaga akong mapatawa kahit sa simpleng salita lang at facial expressions niya ay naaliw na 'ko. Nakakainis lang kapag pati si Pretzel nakikitawa sa amin, kapag ganoon, nakataas ang kilay ng inner brat side ko. Mabait naman siya sa akin pero naiirita ako sa presensya niya lalo na kapag inaasikaso ng kambal kapag kailangan niya sila at may pagkain siyang hinahanap. You know—the pregnancy cravings and sort. I heard balak ni Felix umuwi. Si Felicity din kaso aalis ni Felix kaya hindi n'ya papayagan si Felicity na iwan ang buntis mag-isa. We arrived around 8 o'clock sa hotel. Bababa na sana ako pero may bigla akong naisip na gawin at dahil araw ng Biyernes, may party na
Third-person’s Point of ViewIbang Elyana ang lumabas mula sa VIP room White Castle Hotel and Resort. Iba ang ayos niya nang araw na ito at kitang-kita ang kaniyang pagkasopistikada. Malayo sa ayos niya sa tuwing susunduin siya ni Felix upang maging assistant niya. She was wearing a black tight dress na labas ang kaniyang magkabilang mga hita. She also wore makeup and and she curled her hair para magkaroon ng buhay ang bagsak niyang mahabang buhok. Nagsuot ng mamahaling sapatos at nagdala ng worth a half a million na maliit na pouch. Pagbaba niya sa ground floor ay ang front desk agad ang kaniyang tinungo. Ang dalawang staffs na naroon ay halos hindi siya nakilala sa kaniyang ayos.“How much ang bill ko last night?” tanong niya sa dalawang naroon.“Can I get your name, ma’am and room number where you checked in?” tanong sa kaniya ng isa na nasa harapan ng computer.“Bago ba siya rito,” tanong ni Elyana sa isa pang babae na naroon na biglang naglaki ang mga mata nang makilala ang boses