Chapter 27

Kontento ako ngunit may kulang sa pagkatao ko. Dala ko ang apelyedong Sandiego ng tatay ko pero hanggang doon lang, wala na akong ibang impormasyon tungkol sa kanya. Kagaya ng naramdaman ng anak ko, nahirapan din ako na lumaking walang tatay. Tinutukso ako ng mga kaklase ko. Naiinggit ako tuwing family day dahil ako lang ang hindi kompleto ang pamilya.

"May kaibigan ako dati.. nag iisang kaibigan, at dito sa kina upuan natin, dito kami nakatambay. Tuwing hapon nagkikita kami dito, nag ku-kwentuhan, food trip, pero iniwan ko siya, kasi kailangan," humugot siya ng isang malalim na paghinga at nilibot ang tingin rito sa park.

" Kagaya mo, hindi ko rin na enjoy ang pagiging dalaga ko, hindi dahil na buntis ako ng maaga, kundi dahil sa buong maghapon ako na nagtatrabaho. Maliit palang ako namulat na ako sa pagtatrabaho upang may makain ako, para mabuhay dahil mag isa na lang ako. Kaya malaki ang pasasalamat ko sa kaibigan ko dahil nakilala namin ang isa't isa. Nang dahil sa kanya hindi