Chapter 30

I heaved a deep sigh when he gave me a warm smile. Bahagyang nagsalubong ang kanyang kilay nang tanguan ko lang siya at hindi ginantihan ang matamis niyang ngiti na nagpatunaw ng agam-agam sa puso ko.

"Anong gusto mong kainin?" Tanong niya sa bata nang makalapit. Tinuro ni Zaylon ang pizza. Tumingin siya sakin. "What do you want to eat?" he asked.

"Busog ako," mahinang usal ko. " At oras ngayon ng trabaho."

Tumaas ang sulok ng labi ko nang talikuran niya ako at bumuli ng pizza. Habang naghihintay, kausap ko si Zaylon. Bigla siyang natahimik nang makita ang seryoso kong mukha.

"Bakit hindi ka nagsabi sa akin? Kung hindi pa ako tinawagan ng teacher mo hindi ko malaman."

Napayuko siya ng ulo. Alam niyang galit ako kahit pa mahinahon ang pagsalita ko. Kanina ko lang nalaman na napa away siya kahapon nang tawagan ako ng teacher niya, kaya kanina pa mainit ang ulo ko dahil doon. Hindi siya sumagot sa akin. Nanatili lang na nakayuko ang kanyang ulo hanggang sa bumalik si Ethan sa kinatayuan