Lumapit si Raven sa akin at kinuha ang cellphone ko. Nanlaki ang mata at nagkatitigan kami. Halos mapako kami sa aming pwesto dahil hindi naman namin ito inaasahan na mangyari. Nang natauhan si Raven ay agad itong sumakay ng kaniyang kotse at nagpaharurot. Agad naman akong sumunod sa kaniya. Alam kong pupunta siya sa bahay niya dahil naroon si Alexis ngayon... Sa totoo lang ay nagaalala ako para sa kanilang dalawa. Hindi pa ako handa na mangyari to at alam kong hindi rin handa si Raven para dito. Paano na si Alexis? Pagdating namin sa bahay ni Raven ay dali-daling pumasok ito at binuksan ang kuwarto ngunit wala na rito si Alexis. Halos hindi ko na maipinta ang mukha ni Raven sa puntong ito. Pabalik-balik ang kaniyang paglakad rito sa loob tila'y malalim ang kaniyang iniisip. "Tol, tara! Baka nasa condo iyon nila ni Doc Luticia," pagmamadaling saad ko sa kaniya. Iniwan na niya ang kotse at nagmamadaling sumakay rito sa kotse ko. Binilisan ko na ang aking takbo baka aalis nanaman iy
Nasa bahay kami ni Raven ngayon dahil naglinis kami at niligpit ang mga kalat. Limang araw nalang ay operation niya na ngunit sabi raw ng doctor ay 50 percent niyon ay baka hindi na siya magising. Masakit makita siyang nililigpit ang kaniyang mga gamit. Hindi ko kayang tingnan ang ginagawa niya. Pinaupo ko nalang muna siya at sinabing magpahinga muna. Klarong-klaro na ang kaniyang pamumutla. Ilang beses ko siyang sinabihan na huwag ng pagurin ang sarili ngunit gusto parin niyan pumunta sa kompanya. Sa totoo lang ay hindi ko rin alam kung saan ang patutungohan ko kung iiwan ako ni Raven. I love him so much. He take my breath away! Siya ang mundo ko pero bakit ang unfair ng buhay? Limang araw nalang at lilipad na siya papuntang Canada dahil doon isagawa ang kaniyang operasyon. Nakausap ko narin ang kaniyang Ina, pormal na akong pinakilala ni Raven sa kaniyang Ina at sabi niya ay magkita raw kami pero sa ngayon nakiusap muna ito na ako muna ang hahawak ng kompanya.------Dalawang araw
Halos mapako ako sa hospital bed nang marinig mula sa doctor na ako ay 2 weeks pregnant. Iba ang naramdaman ko... Masaya dahil nag bunga ang pagmamahalan namin ni Raven pero nangingibabaw parin ang lungkot sa aking puso. Tumayo ako at hinanap muli si Raven. Tinawagan ko si mommy Luticia ngunit ang sabi niya ay maghintay ako rito dahil bukas ay lalabas na ako ng hospital. Tinanong ko siya kung saan si Raven ngunit hindi ito agad sumagot. Sabi niya lang ay nasa bahay niya at hinintay na ako. Pagbaba ko ng tawag ay kinausap ko sila ni Evan kung totoo ba na hinintay ako ni Raven sa bahay niya."Basta magpagaling ka muna, okay?" tugon ni Evan. "Ang operasyon niya? Paano? Okay lang ako, huwag na niya akong alalahanin dapat matuloy ang operasyon niya." Nilapitan ako ni Jenica at hinawakan ang aking kamay. "Kalma! Inhale... Exhale... magpagaling ka dahil iyon ang gusto ni sir Raven ayaw niyang nakikita kang nagkakasakit lalo na ngayon nagdadalang tao kana. I'm sure maging masaya 'yon kapa
Napaisip ako sa mga sinabi nila sa akin. Panahon naba talaga para pakawalan ko siya? Panahon naba para ligpitin ko na ang mga paborito niyang damit? Mga sapatos na lagi niyang sinosout? Panahon naba na palitan ko na ang picture frame namin na kami nalang ni Princess? Umalis rin sila dahil may event pa bukas sa kompanya. We have modeling event mismo sa loob ng company building sa may 1st floor kung saan ang mini-mall ng L&A Fashion Clothing Company. Naging open narin ang kompanya sa mga investors kaya alam kong masaya si Raven ngayon na nakikita niyang tumataas narin ang sales at maganda ang performance ng kompanya. Minsan ay hindi ko maiwasang umiiyak sa loob ng aking opisina pero Oo, tama nga sila dapat tatagan ko ang aking sarili. May anak akong uuwian at siya ngayon ang buhay ko. May tagapag alaga sa kaniya kapag nasa trabaho ako ngunit kapag nakakauwi na ako kay sinisigurado kong makapagbigay oras ako sa kaniya lalo na't malapit na siyang mag 3 years old. She is 2 years and 8 mon
Naalala ko pa noong naglalakad kami sa gilid ng kalsada. Napansin kong maraming tao nagkagulo sa unahan kay bumitaw ako kay Mommy at sumingit para tingnan kung anong nangyari. Nagulat ako dahil may car accident pala, isang may edad na lalaki at isang may edad ni babae. Aalis na sana ako kaso nakuha ang atensyon ko sa batang babae na nakahiga, nakapikit at duguan. Umiiyak ito habang yakap yakap ang brown na teddy bear. Sumukip ang dibdib ko naawa ako sa batang babae.Sabi ko sa sarili ko, mag investigate ako kung sinong nag bangga sa kanila noon. Hindi ko man sila kilala peru ang iyak ng batang babae ang hindi ko makakalimutan, deserve rin nila makamit ang hustisya. Sumasakit ang dibdib ko sa tuwing naalala ko. Kumusta na kaya siya? Magkikita pa kaya kami ulit? ----- (15 Years ago) Raven Chua's Pov: Galing kami sa bahay nila tita sa Quezon City. Sabi ni Mommy sa pay parking niya iniwan ang kotse dahil wala na raw space doon sa labas ng bahay nila tita, marami kasi silang bisita. N
Interview ko na ngayon sa dami ba namang pinasahan kong resume ay ni isa wala man lang nag reply. Mabuti nalang nitong umaga ay may notification akong natanggap sa email ko, hiring raw ng admin assistant sa L&E Fashion Company, sakto rin na ito ang gusto kong mapasukan na kumpanya. Mahilig rin kasi ako sa mga damit dahil Local model ako sa probinsya namin sa Camiguin. Bago lang ako dito sa Manila kaya hindi ko rin masyado alam ang pasikot sikot dito. Pagkakita ko na hiring ng admin assistant ay hindi na ako nagdadalawang isip pa dahil kailangan ko rin talaga makahanap ng full time job, ayaw ko na ng part time job. Meron akong mga experiences pero tumatagal lang ng tatlong buwan dahil narin sa dinadala kong sakit. Bigla bigla nalang kasi akong nahihilo pero sabi nila, ako raw 'yong tipong babaeng may dinadala na karamdaman pero hindi nagpapatalo kahit kanino man saka palatawa at makulit rin talaga ako at kapag may nang-aasar sa akin ay ayaw ko rin magpatalo. Papunta na ako sa kumpanya
"May I have your resume?" Inabot ko agad ang aking resume sa kanya. Halos hindi ako makatingin ng diretso sa mga mata niya. Grabi, nakakahiya ang nangyari kanina. "Alexis Dela Cruz and you are 24 years old. Ah, so, ito ang dahilan bakit ka nakikipag unahan kanina?" Lord, ano ba ito? gusto ko lang naman mag apply bakit may ganito pa. Hindi naman ito kasali sa mga hiningi ko. "Pasensya na po sir kanina. Gustong gusto ko lang talaga makapag trabaho na kaya gano'n na lamang ang aking pagmamadali." Hindi ito sumagot at nagpatuloy lang sa pag tanong. "So, you are applying for an admin assistant position? I want to know what qualifies you for this position over other candidates?" Seryusong tanong naman na siguro to ano? Hindi ba iba ang templa ng kanyang pagtanong? sige susubukan kong sumagot sa abot ng aking makakaya. "I can say that I am qualified for this role because I have knowledge when it comes to fashion. My job experience and skills can be a good contribution to the company.
Mr. Raven Chua's Pov: I thought ma badtrip ako sa araw na ito. Nasiraan kasi ako ng sasakyan kaya nag commute ako kanina. I met this pikon girl na nakipag agawan sa taxi, I never expect na applicante pala siya ng kumpanya ko. Ewan ko ba sa daming babaeng nakausap at naka asaran ko siya lang talaga itong pikon at parang hindi interesado sa akin. Simula ng tinayo ko itong kumpanya ngayon lang ulit ako nakaramdam ng excitement. Yes, I admit it na maganda siya, sexy at matangkad peru there's something sa babaeng to.I was 24 years old ng tinayo ko itong kumpanya. I was inspired that girl I saw in the accident 15 years ago. Kinuha ko kasi ang teddy bear niya noon at hindi ko inaasahan na may zipper pala 'yon sa likod, may isang boung papel at nakasulat roon ang mga goals niya sa buhay. Siya ang nag push sa akin para maging matatag at lalong maging matapang sa buhay kaso 15 years na ang nakalipas hindi ko parin siya mahanap ulit. I don't even know her name saka lumipad kasi kami papuntang