Chapter 14 (Part 2)

Continuation...

Lahat ng harang sa pagitan namin ay nawala ng yakapin niya ako. Mahigpit. Sobrang higpit. Bumabaon ang lahat ng sensasyong ibinibigay ng yakap niyang iyon hanggang sa kaluluwa ko.

I just stood there. Nothing. Hindi kumilos o kumurap manlang. Hindi ako kumibo upang pakinggan ang tibok ng puso niya na nasa tapat ng tenga ko.

"At hindi na ako papalayo sa'yo. Kahit kailan."

Nakakapagod para sa lahat ang gabing iyon. Ni hindi ko nga alam kung papaano ko pa naasikaso si Zid at nakinig sa mga kwento niya. I can still remember that I'm just watching my son in a big room, matapos namin manggaling sa isang payapang hapunan. Tulala sa kaniya sa buong gabi hanggang siya'y makatulog. Humiga pa mu